SOBE || Yarı Texting

1.9

[Nasıl Derler Bilirsin - Sevilmemişim]

Z: Bir şehre ait olmak gelmez elimden (22.15)

Z: İçimde bir çocuk var hep gitmek isteyen. (01.57)

Z: Kalktım baktım gecenin üçündeymişim. (03.18)

Z: Ben nasıl bir adamım hiç sevilmemişim. (04.06)

Z: İstanbul'dan gitmeyi hep denemişim de (05.43) 

Z: Sen aklıma gelince geri gelmişim. (06.10)

Z: Beklemek neye yarar gelmeyeceksen (06.51)

Z: Gelip de beni burada öpmeyeceksen (06.52)
 
Z: Sokakta yürüyorum yok tek bir ışık (07.00)
 
Z: Nedense gülüyorum kafam karışık (07.02)

Z: Günaydın güzelim. (07.35)

Z: Sana günaydın, bana iyi uykular.

Z: Dün için muhteşem bir gündü, biliyor musun?

Elif: Anlamadım? Ne bunlar? Dün ne oldu?

Z: Renklere hayat verdin, hepsi bu. 

Z: Seninle saniyelik göz göze gelmiş olmak dahi, renklere hayat veriyor.

Elif: Dün seninle göz göze geldik?

Z: Şizofren değilsem, ki değilim.

Z: Evet. 

Elif: Çok fazla insanla göz kontağı kurmam seni kolayca bulabilirim?

Z: Alelade bir göz temasıydı Elif, ama olsun ben keyifliyim.

Elif: Yazdıkların pek keyifli durmuyor Z?

Z: Senle bir kere gözlerimiz kavuşunca ne yazık ki geri kalan tüm gördüklerim tatsızlaştı.

Z: Yazdıklarım, şarkı sözleri.

Z: Seni şarkı söyleyerek dizlerimde uyutmak isterdim. 

Z: Senin yüzün sırf maske olarak değil de, uykuya teslim olduğun için ifadesizleşsin isterdim.

Elif: Sesin güzel mi?

Z: Beni bulmaya çalışmandan endişe etmeli miyim?

Elif: Seni bulmalı mıyım?

Z: Sen kendini bulmadan beni bulmana müsaade edemem.

Z: Ama karşıma geçip sen misin diye sorsan sana yalan söyleyemem.

Z: Sen kendini bul, aramana kalmadan ben gelirim sana.

Elif: Ne yani, karşıma çıkıp ben Z'yim mi diyeceksin?

Z: O zaman geldiğinde,  ben söylemeden anlarsın.

Elif: Ama nasıl?

Z: İnsan kendine ait bir şeyi tanır Elif, öyle değil mi?

Elif: Diğer yarısı gibi mi? Ya da eksik parçası?

Z: Diğer yarısı mı?

Z: Eksik parçası mı?

Elif: Evet, hani şu Zeus olayındaki gibi.*

Elif: Biliyor musun?

Z: Senin diğer yarını ya da eksik parçanı bulman gerekmiyor Elif. Neden biliyor musun?

Elif: Neden?

Z: Çünkü sen tamsın. Ne yarımsın, ne de eksiğin var. Bu nedenle başka birinin senin tamamlamasına ihtiyacın yok. 

Z: Benim kast ettiğim, kalbimdi. 

Z: Her bir vuruşu göğsümün kafesine, 

Z: Senin adınla oluyor.

Z: Duymak istersen, duyarsın.

Z: Elif, seni seviyorum.

Elif: İyi uykular.

Z: Senli düşler güzelim. 

*Yunan mitolojisinde tanrıların kralı, göklerin hakimi Zeus'un yarattığı insanlar eskiden dört kollu, dört bacaklı, bir kafada iki ayrı yüze sahip, sırtlarından birbirlerine yapışmış şekilde ve her insan çift olarak yaşar şekildeymiş. Bu insanlar çifter çifter mutlu şekilde yaşamlarını sürdürürken, keyiflerine düşkünlükten dolayı tanrıları Zeus'a şükretmeyi unutunca Zeus insanları uyarmış. Kendisini unutan halka krallığına yakışan bir ceza vermek isteyen Zeus, onların huzurunu toplamak için kolları sıvamış. Bakanların gözlerini kör edecek kadar parlak olan bıçağıyla insanları ikiye bölen Zeus (şimşeğiyle ayırdığı da söylenir), onların ruhlarını da ikiye bölmüş. Artık her insandan iki tane varmış, yani birbirinin eşi olmayan ama birbirinin eşi olan parçalar her tarafa dağılmış. Zeus insanları diğer parçalarından ayrı yaşamakla lanetlemiş ve böylelikle ömürleri boyunca ruh eşlerini, diğer yarılarını aramaları için onları cezalandırmış.*