1 Ay Sonra
Bugün bebeğimle hastaneden taburcu olacaktık. Sonunda yavrumun kokusunu doya doya içime çekecektim.
Kapının tıklanmasıyla "Gel" komutumu verdim. İçeri Yuna girdi. "Yardım edeyim mi?" dedi.
"Hallettim sayılır. Birkaç bir şey kaldı." dedim.
"Tamam o zaman. Ben çıkış işlemlerini yapayım." dedi.
"Peki çok iyi olur." dedim.
O da odadan çıktı. Ben de eşyalarımı toplayıp üzerimi değiştirdim. Odadan çıkacağım zaman hemşire kızımla odaya girdi.
"Artık anneye kavuşuyorsun ufaklık" dedi ve kucağıma verdi.
Günler sonra onu kucağıma almak o kadar güzel bir hissettirmişti ki tarifi yoktu. Onun kokusunu içime çektim. İşte cennetin kokusu buydu. Gözlerimin dolmasını engelleyemiyordum.
"Hadi bakalım. Yaptım ben işlemleri gidelim" dedi Yuna. İçeri girip eşyaları alıp dışarı çıktık.Kısa bir yolculuğun ardından eve vardık. "İki kişi çıktığımız eve üç kişi döneceğimiz hiç aklıma gelmezdi." dedi.
"Benim de" dedim ve içeri girdim.
Eşyaları yerine kızımı yatağa yatırdıktan sonra Yuna'ya emanet edip duşa girdim. Çıktığımda Yuna ve Dan Bi yatağa uzanmışlardı. Yuna onu yavaş yavaş yanağından eliyle seviyordu."Teyze yiğen iyi anlaştınız bakıyorum." dedim gülümseyerek. "Şuanlık bir sorunumuz yok ta ki gecenin köründe uykuyu zehir edene kadar" dedi.
"Umarım etmez" dedim.
"Sana bir şey göstereceğim Hei Jun. Yani umarım beğenirsin." dedi ve benimle birlikte ayağa kalktı. Dan Bi'yi kucağıma alıp odadan çıktık. Tam yan odaya geldiğimizde "Dur! Gözlerini kapat." dedi.
"Kucağımda bebek var Yuna" dedim.
"Ne alaka be? Neyse sen kapat hadi"
"Dengemi şaşırıp düşebilirim. Söyleyiver işte." dedim.
"Ya iki saniyelik hadi" dedi.
"Ah peki kapattım." diyip gözlerimi kapattım. Kapıyı açıp odaya doğru kolumdan tutup içeri girdik.
"Tamam şimdi açabilirsin" dedi.Gözlerimi araladığımda yepyeni dekore edilmiş bir bebek odası gördüm. Kim bilir ne zahmetlere girmişti. "Ya! Ağla diyor yapmadım ki bunu." dedi.
"Ama, ama bu çok güzel olmuş." dedim boğuk çıkan sesimle.
"Beğendin mi?" dedi. "Hemde çok beğendim" dedim ve sarılacaktım ki Dan Bi fark edip duraksadım.
"Çok teşekkür ederim birtanem" dedim.
"Rica ederim teyzelik vazife güzellik" dedi.
Dan Bi'nin odasından çıkıp mutfağa geçtik ve yemek hazırlamaya başladık.Akşam olunca yatağa geçip uzandım ve Dan Bi'yi de uyutup yanıma yatırdım. Onunla ilk gecemizdi. Çok heyecanlı ve endişeliydim. Bilmiyorum ona iyi bakabilecek miydim? İyi bir anne olabilecek miydim? Kafamdaki sorularla bir elimi Dan Bi'nin üzerine koyup uykuya daldım.
02: 31
Kopan çığlıkla yerimden zıpladım adeta. Sonra bu çığlığın sahibinin Dan Bi olduğunu görünce nazikçe kucağıma alıp pış pışlamaya başladım."Ne oldu? Nerede o ırz düşmanı?" diyerek içeri daldı elinde terlikle Yuna.
"Irz düşmanı falan yok Yuna. Sadece Dan Bi uyandı." dedim.
"Aish! Eve hırsız girdi ve sen çığlık attın sandım." dedi.
"Ya girse ne yapacaksın? Adamı terlikle mi tehdit edeceksin?" dedim gülerek.
"Bu çok tehlikeli bir silah sen bilmiyorsun." dedi.
"Kesin öyledir." dedim.
Dan Bi'nin uyuduğunu fark edince yavaşça tekrar yatağa yatırdım ve "Uyudu teşekkür ederim gidebilirsin" dedim.
"Tamamdır. Bir şey olursa çağır" dedi.
"Tamamdır iyi geceler." dedim.
"İyi geceler" diyip çıktı.04 : 23
Kulaklarımı dolduran yoğun çığlıkla yerimden tekrar doğruldum ve Dan Bi'yi kucağıma aldım. Pış pışladığımda susmadığını gördüğümde aç olabileceğini düşünüp emzirdim ve gazını çıkarttım. Uykuya tekrar daldığında yerine tekrar yatırdım.06 : 45
Yine ağlayan Dan Bi'nin sesiyle tekrar gözlerimi açtım ve kucağıma aldım. Bu sefer susmuyordu. Gazı yoktu, karnı toktu, korkmamıştı da haa tabi ya altını pisletmişti. Komidinin üzerinden bez ve ıslak mendili alıp altını değiştirdim ve tekrar yanıma yatırdım.08 : 15
Gözlerimi zorlukla açıp Dan Bi'yi kucağıma aldım.
"Sevgili kızım neden uyumuyorsun? Bak seninle birlikte ben ve Yuna teyzende uyumuyor. Lütfen uyurmusun güzel kızım? Uyusun değil mi Yuna teyzesi? " dedim.
"Ha, ha evet uyu benim güzel yiğenim hadi bakalım" dedi gözü yarı açık yarı uyuyan Yuna.
Yaklaşık yarım saat sonra uyuduğunda yanıma yatırıp Yuna'yı da gönderdim. Yatağıma yorgunlukla uzanırken bizim için uykusuz gecelerin daha yeni başladığını anladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PROMİSE 💙 /PJM
Fanfiction- "Çünkü bebeğimin kaderi başından belliydi. Biliyorum iğrenç bir histir, babasız büyümek. Ama benim çocuğum buna mecburdu." Birbirini hala seven bir çift ve yakalarını bırakmayan, bir türlü unutamadıkları geçmişi. Bakalım dalından koparılmış çiçek...