Medya : Minik Dan Bi'cik
5 Yıl Sonra
Lee Dan Bi'den
Merhaba ben Lee Dan Bi. Altı yaşındayım. Seul Your Hope Kreşi'ne gidiyorum. Hayatımda sevdiğim çok az insan var. Birinci tabikide annem. İkinci teyzelerim. Choi Hei teyzemin kocası Se Gi amca. Hem öğretmenim hem komşumuz olan Kim Bum amca ve arkadaşlarımdan Eun Cha ve Soohoo.
Bugün benim doğum günüm. O yüzden annemin bana söz verdiği gibi ilk karı görmeye gideceğiz. Çok heyecanlıyım ve çok mutluyum. Karı çok seviyorum. Çünkü bence kar pamuk şekerlerden damlayan dondurma gibi. Ben pamuk şekeri de çok seviyorum. Ha bu arada evet altı yaşında bir çocuğa göre fazla akıcı Korece konuşuyorum.
Sabah yatağımdan kalkıp annemin yanına gidip onu uyandırdım. "Anneee" diye bağırarak uyandırdım. Yuna teyzemi de kaldırdım. Sonra yemek yedik. Sonra annem beni giydirdi. Kendisi giyindi. Okula geldik. Arkadaşlarımla oyun oynadık. Bum amca ayyy hoca ile yeni şeyler öğrendik. Biliyor musunuz? Dünya'da bir sürü Dünya varmış. Hemde isimleri de jupiter, mars, neptün ve diğerleri çok ilginç. Akşam oldu. Annem gelip beni okuldan aldı ve eve gittik. Eve geldiğimizde içeri girince Yuna teyzem "Sürpriz!" diye bağırıp yanımıza geldi. En sevdiğim muzlu çikolatalı pastadan almıştı. (Aramızda kalsın en sevdiğim teyzem Yuna teyzem.) Onu yedikten sonra dışarı çıktık. Çünkü ben ilk karı görücektim.
Bayadır yolda yürüyorduk. Bum amcayı bekliyorduk. Karşımda gördüğüm şeye inanamıyorum. Sanırım cenneti görüyorum.
Karşımda pamuk şeker satan bir amca vardı. Anneme yalvarıp izin aldıktan sonra pamuk şekerci amcanın yanına gittim. Annemin bozukluklarını verip pamuk şekeri aldım. Sanırım hayatımın en güzel günü bugün. Pamuk şekerimle aşk yaşamayı bırakıp arkamı dönüp anneme doğru yürüyecektim ki bir adama çarptım. Düşüyordum ama adam beni tuttu.
"Özür dilerim. Bir yerin acıdı mı? Bir yerine bir şey oldu mu ufaklık?" dedi çarpan adam.
"Yok bir şeyim teşekkürler" diyip eğildim.
"Rica ederim ufaklık lütfen dikkatli yürü." dedi.
"Tamam bir dahaki sefere öyle yaparım. Teşekkür ederim ahjussi." diyip hafif eğildim.
"Çok tatlısın ama sen. İsmin ne senin?" dedi adam.
"Annem yabancı insanlarla konuşmamam gerektiğini söyler. Tekrar teşekkür ederim." dedim.
"Anladım. Haklısın ufaklık. Benim adım -"
"Dan Bi kızım neredesin?" diyen annemin sesiyle baktım ama onu göremedim.
"Özür dilerim gitmeliyim. Sanırım annem beni çağırıyor" dedim.
"Anladım. Tanıştığımıza memnun oldum. Lütfen dikkatli ve önüne bakarak yürü olur mu?"
"Olur. Endişelediğiniz için teşekkürler" diyip eğildim ve karşımda bana bakakalan anneme doğru koştum.
Sahi annem niye bakakalmıştı ki?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PROMİSE 💙 /PJM
Fanfiction- "Çünkü bebeğimin kaderi başından belliydi. Biliyorum iğrenç bir histir, babasız büyümek. Ama benim çocuğum buna mecburdu." Birbirini hala seven bir çift ve yakalarını bırakmayan, bir türlü unutamadıkları geçmişi. Bakalım dalından koparılmış çiçek...
