31.Bölüm Cinayet

4.1K 209 41
                                    

Hello babyler biraz hüzünlü ama bolca gerçek dolu bir bölümlen geldim :) Doğrusu bu bölümü yazarken biraz buruktum ne yazık ki böyle şeyler gerçekte de var ve bir dur denilmeli. Lütfen cesur olun yaşanılanlara sessiz kalmayın insan kaderinde ne varsa onu yaşar ve kaderinden kaçamaz.

Yorum yapmayı unutmayınız.

***

Simayın yanına geldiğimde yarı uykulu ağladığını görmüştüm gözlerini bile açmamıştı yanına iliştiğimde sırtını sakinleşsin diye okşamaya başladım ve anlını öptüm. "Yok anneciğim yok yok bir tanem anne yanında bebeğim anne burada."kendime çekip sarmaladığımda kısa sürede sakinleştirmiştim tekrar uykuya dalarken yatağa güzelce yatırdım ve üzerini örttüm.

Dışarıdaki gürültüden etkilenmesin diye kapıyı örtüp salondan geçip ve odanın çıkışına ilerledim. Hızlıca çıktığımda koridorda büyük bir kalabalık olduğunu fark ettim Zamir bir adamın tepesine binmiş kafasına silahı yaslamış garsondan aldığı plastik kelepçe ile adamın bileklerini arkadan ters kelepçe yapmıştı.

Ellerimle ağzımı örterken şok olmuşçasına bakıyordum bu adam mıydı durduk yere silah sıkan? Zamir kafasını görevli adama çevirdiğinde hızlıca bağırdı. "Çabuk ambulans çağırın!"adamı yerde bıraktığında ayağa kalkmıştı. Yanına geldiğimde ne olduğunu soracaktım ki adamın odasının açık kapısına ilişti gözlerim.

Yerde kanlar içinde gencecik bir kadın yatıyordu. Kanımın donduğunu hissettim tüylerim diken diken olmuştu elim ayağım titrerken ellerimi yüzüme çıkartıp şaşkınlıkla ağzımı örttüm. Otelde çalışan hizmetli kadın yerde yatan kadının yarasına temiz bir bezle baskı uyguluyordu kadının gözleri kapalıydı. Göğsünden vurulmuştu galiba odanın içerisinden bebek ağlama sesi geldiğinde transtan çıkmıştım. Gözümün önünde olan böyle olaylar beni çok fazla etkisi altına alıyordu ve almalıydı da herkesi almalıydı.

Kadın cinayetlerine artık dur denmeliydi insanlar armut gibi durmamalıydı artık. Yerdeki yatan adama döndüm ve sinirimi çıkartırcasına göğsüne doğru sert bir tekme atıp bağırdı. "OROSPU ÇOCUĞU!"ben yerdeki adamı tekmelerken Zamir belimden tutup beni kenara çekmişti. Etrafa toplanan insanları kovmaya çalışsa da meraklı zavallılar telefonlarına sarılmış olan biteni videoya çekmeye başlamışlardı. Burada bir kadın ölüyordu burada bir cani yatıyordu bu kadına yardım edip bu caniyi linç edecekleri yerde telefonla videosunu çekiyorlardı.

Tepem öyle bir atmıştı ki adamın elinde tuttuğu son model telefonu kaptığım gibi diğer herkesin gözünün önünde yere fırlatarak iki parçaya bölmüştüm. Adamın gözleri şaşkınlıkla aralanırken bana dönüp elini kaldırarak bağırmaya başladı. "NE YAPIYORSUN LAN SEN?"diye bağırdığında eline sertçe vurup ittim.

"ASIL SİZ NE YAPIYORSUNUZ! BAŞ ÇAVUŞUN EŞEĞİ GİBİ DİKİLMİŞSİNİZ BURADA YA SİZ İNSAN MISINIZ?"boğazım yırtılırcasına bas bas bağırmaya başlamıştım.

"Herkes yapıyor bize gelince mi bu tatava."diye atarlanan adama döndüm tekrar.

"BU GÖRÜNTÜLER SİLİNECEK HEMEN ŞİMDİ!"diye bağırdım.

"Silmezsek ne olacak?"diyen kadının üzerine yürüdüğümde psikopatça gülümsedim ve onun da elinde tuttuğu telefonun çekip aldım ve gözünün önünde havaya kaldırıp onun da telefonunu parçaladım.

"YA ADAM GİBİ SİLERSİNİZ YA DA BEN BÖYLE SİLERİM! TEKRAR ETMEYECEĞİM O GÖRÜNTÜLERİ TELEFONUNDA İNTERNETİNDE HATTA AKLINDAN BİLE GEÇİRENİ GÖRÜRSEM EĞER BU DEFA YERDE PARÇALANAN SİZLER OLURSUNUZ. ANLAŞILMAYAN BİR ŞEY VAR MI? GÖSTERİ BİTTİ DAĞILIN HADİ SİRK SOYTARILARI."Zamir kolumdan tuttuğunda beni hafifçe geriye doğru çekti.

EMANET SİMA +18 (Vedia Serisi -1-) TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin