7.Bölüm Yalnız

8.8K 323 100
                                    

Selamun hello biraz felaket üstüne felakett loo bir bölüm ama olsun bakalım neler neler olmuş. Bakın yorum yapın vallaha çok zor değil alt tarafı bir kaç kelime bişiy yazıyonuz yani hepsi bu.

***

30.12.2020

O gideli on gün oluyordu ve ben Simayla evdekilere alışmaya çalışıyordum. Kaynanam ve Benan hariç diğer herkes oldukça iyiydi. Simay sanki burada doğumuşçasına rahattı çok çabuk uyum sağlamıştı özellikle de kızlara. Her sabah kahvaltıdan sonra ya Avzemin kızları buraya geliyordu ya da benim cimcimem koşa koşa oraya gidiyordu neredeyse best friend olmuşlardı.

"Anne şeyde dey hadi şeyde dey Avzem abya seni de çağıydı noyuyy!"diye y harfini uzatarak söyleyip pantolonumu çekiştirdiğinde daha fazla dayanamamıştım. Elini tuttuğumda birlikte karşıki konağa geçmiştik biraz çekinsem de avluda Avzemle karşılaştığımızda bu çekingenliğim uçup gitmişti.

"Hoş geldin tatlım."bana doğru yanaştığında kollarını açmıştı bende ona sarıldığımda birlikte selamlaştık. Simay kızların odasına gittiğinde bizde terasa geçmiştik terasa geçmeden evvel Avzem evdeki çalışan kızdan iki kahve rica etmişti.

Birlikte oturduğumuzda kocaman gülümsemişti. Hewi adındaki çalışanı kahvelerimizi getirdiğinde sohbet etmeye başlamıştık. "Eee o zamandan bu zamana epeydir görmedim seni oysa bir kahveye çağırmıştım ısrar etmesem geleceğin yok."dediğinde utandığımı hissettim.

"Şey evdeki insanlarla biraz kaynaşmaya çalışıyordum doğrusu kaynanamla aramız pek iyi değil."kafasını sallarken hafifçe güldü.

"Sende Allahtan bir tane var bende üç tane vardı biriyle anlaşamam biriyle nötürüm diğeriyle çok iyi anlaşırım."dediğinde kafam karışmıştı.

"Nasıl yani?"

"Şaşırdın tabi hatta içten içe ben nereye düştüm diyorsundur şöyle açıklayayım benim kayınbabamın üç tane eşi var biri şuan burada değil ama onunla ayrıldılar gibi bir şey."kafamı anladım anlamında sallamıştım. Kahvemden bir yudum alırken içeriden terasa doğru bir yaşlarında ağzında emziğiyle sendelememek için gayret göstere göstere yürüyen bir erkek bebek gelmişti. Sanırım oda Avzemin oğluydu annesini görünce çölde su bulmuş gariban gibi gülmeye başlamıştı annesine doğru koşturduğunda düşmeden kapmıştı oğlunu.

"Ohh buda benim son numara Simacığım Alkım Miran."diye küçük beyi bana tanıttığında bardağımı bırakıp yanlarına oturmuş ve miniği sevmeye başlamıştım.

"Ay sen ne kadar tatlı bir şeysin öyle? Ben senin yanaklarını ısırırım ama."Avzem oğlunu kucağına çektiğinde emziğini çıkartmıştı oğlu kafasını göğsüne yaslarken söyleye bildiği tek tük kelimeleri söylemişti.

"Mama mama!"diye sızlandığında Avzem Alkımı kucağıma bıraktı.

"Beş dakika bakar mısın mamasını yapıp geleyim?"dediğinde kafamı sallamakla yetindim. Alkımı kucağıma oturtup nazlatarak seviyordum biraz olsun aklım dağılıyordu ve Zamiri düşünmemiş oluyordum.

Burnuma çarpan keskin yemek kokusuyla yüzümü buruşturdum terasa feci yemek kokuları geliyordu ve çok midemi bulandırmıştı daha fazla dayanamazken içeriye geçmiştim. Yanımıza muhallebiyle geldiğinde kucağımdaki Alkıma uzatmıştı Alkım yüzünü buruşturduğunda bana uzattı.

"Bak abla yiyecek şimdi hmmm."diye nispet yapmaya çalıştı Avzem bende kaşığı ağzıma aldığımda muhallebiyi yemeye başladım ama tadı bir tuhaf gelmişti yüzümü buruşturdum. "Aaah ne oldu kötü mü?"dediğinde yutkundum.

EMANET SİMA +18 (Vedia Serisi -1-) TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin