EMANET SİMA +18 (Vedia Serisi -1-) TAMAMLANDI

Özel Bölüm

Buraya uğramayınca kendimi çok eksik hissediyorum o kadar alışmışım ki dünüm çok bozuk geçti resmen moral bozukluğu hayal kırıklığı vs. Moralimi düzeltmek için buraya geldim bende :) Biraz hasret gidereyim özel bölüm yazayım sizde çocukların iki yaşlarını okuyun istedim. 

Yorum yaparsanız beni çok mutlu ederseniz.

***

"Kayan napıyoyşun ya annem çok kışıcak."hayal meyal duyduğum seslerle yerimde kıpırdandım bugün o kadar yorulmuştum ki koltukta sızdığımın farkında bile değildim.

"Şişşt şen şuşmaşşan uyanıy tabi akıyyı!"yüzümde bir gıdıklanma hissettiğimde hafifçe yüzümü buruşturdum ve elimle yüzümü kaşıdım o kadar uykum vardı ki gözlerimi bile açamıyordum.

"Ya yapma uyanıyca çok kışıcak."

"Kayaca ya çok şıkıcısın!"bu iki ufaklık yine ne haltlar karıştırıyorlardı? Sanırım gözlerimi açmadan bunu anlayamayacaktım. Hafifçe gözlerimi araladığımda ilk fark ettiğim şey Karanın elindeki bana ait olan rujumdu Karaca benim uyandığımı gördüğünde hafif bir çığlık attı onun çığlığıyla Karanda irkildiğinde geriledi. "Eyvah uyandı hep şeyin yüsünden göydün mü!"

"Ne yapıyorsun sen benim rujumla?"diye sızlandığımda hafifçe yutkundu.

"Hiç."diye mırıldandı.

"Allah allah Karan Bey nedense hiç inanasım gelmiyor?"Karaca bana bakıp bakıp gülmemek için kendini zor tutuyordu bunlar yine bir haltlar yemişlerdi ama hadi bakalım. "Siz bir şey çeviriyorsunuz? Ben uyurken mutfağı mı havayı uçurdunuz doğruyu söyleyin?"dediğimde ikiside kıkırdamaya başlamışlardı. Hızlıca ayaklandığımda koşturarak banyoya girdim ve aynanın karşısına geçtim suratımı gördüğüm an avazım çıktığı kadar bağırmaya başlamıştım. "KARAN!"

Yüzüm kıpkırmızıydı bütün kırmızı rujumu suratıma yedirmişti resmen ben nasıl çıkartacaktım şimdi bunu suratımdan! "Sinirden iki katı kızarırken banyodan çıktım ve koşturarak salona girdim ikisi de bıraktığım yerde değildi zaten beş dakika bıraktığım yerde kalsalar dişimi kıracaktım. Sinirle ayağımı yere vururken sızlandım. "Allahım ya benim gibi melek bir kadından af edersin ama bu iki canavar nasıl çıktı ya?"hızlıca salondan ayrılıp etrafa bakınmaya başladım çocuk odasına girdiğimde ağzım açık kalmıştı bir an kalp krizi geçiriyorum sanmıştım.

Bütün oyuncaklar ortalığa saçılmıştı boyalar yerlere fırlatılmış pembe duvarın üzerine renk renk resimler çizilmiş petekler ve odanın kapısı bile karalanmıştı odanın perdesine büyük ihtimalle oyun oynarken takılıp yırtmışlardı. Bütün bunlar benim uyuduğum bir saatlik süreçte mi olmuştu yani? Yok artık bunların çocuk olma ihtimali yoktu ben bu iki canavarla ne yapacaktım? 

"Karan Karaca gelin buraya ve yediğin haltların hesabını verin benden saklanamazsınız!"biraz daha ortaya çıkmazlarsa gerçekten cinnet geçirecektim. "Bakın çıktınız çıktınız çıkmadınız çok fena olacak."koridorda ilerleyecekken Karanın ya da Karacanın artık hangisi yere suyu döktüyse kayıp düşmüştüm. Ağzımdan acı bir çığlık koparken yattığım yerde belimi tutup acı içinde kıvranmaya başladım benim çığlığıma ikisi de korkup saklandıkları delikten çıktıklarında yerde duran terliği elime aldım. "Sizi var ya sizi bir yakalarsam harbi diyorum öz ana dayağı çekeceğim bu defa kaçarı yok!"ben her gün her gün aynı kabusu yaşıyordum.

Simay hiç bunlar gibi değildi sessiz sakin tatlı bir kızdı ama bu canavar ikizler her gün yepyeni bir bela açıyorlardı başıma. Dün de ben duş alırken gidip kombiyle oynayıp ayarlarını bozdukları için buz gibi suyun altında kalıp üşütmüştüm bugün ise biraz daha iyiydim. Hele Karan efendi kıyafetlerimi beğenmeyip daha şimdiden hanzoluk yapıp benim özel tasarım elbiselerimi parmak boyasıyla boyamıştı! Ben şu zamana kadar o kadar iyi sabretmiştim ki benim yerimde bir başkası olsa çoktan yapıştırmıştı bir tane.