EMANET SİMA +18 (Vedia Serisi -1-) TAMAMLANDI

45.Bölüm Şehit

Hello bölümün gelmesi biraz uzun sürdü çünkü bilgisayarın bende değil bu aksaklık için kusura bakmayın.
***

"Ça-çabuk Zamiri ara lütfen!"Avzem tekrar telefonuyla Zamiri aradı ama saniyesi dolmadan telefon meşgule düşmüştü. "Ara!"bu defa telefon tamamen kapatıldığında kafayı yiyecektim.

Hastane yatağına oturduğumde ellerimle saçlarımı avuçladım. Usul usul ağlarken dudaklarımı ısırdım. Bebeklerime çevirdim bakışlarımı hırkamı alıp kalktım iki bebeğimi de güzelce öpüp Avzeme döndüm.

"Bebeklerin yanında kal geleceğim!"

"Sima saçmalama!"odadan çıktım altım hafif sızlasa da şuan daha önemli bir şeyi umursuyordum. Avzem bebekleri odada tek bırakamadığı için peşimden çıkamamıştı. Aşagıya indiğimda gürültüyü duymuştum acil ağzına kadar hasta dolmuştu herkes burada olmalıydı!

Kendimi zorlayıp koşmaya çalıştım acile girdiğimde gözlerim dolmuştu. Herkes yangından çıka bir haldeydi pislenmiş kararmış acilde yerler bile kan revan içinde kalmıştı. İnsanların acı çığlıkları sevdiklerini aramaları tekrar ağlamamı sağlarken etrafıma bakındım.

Tanıdık bir asker gördüğümde hızlıca koluna sarıldım. "Yavuz! Yavuz diğerleri nerede?"diye bağırdığımda kolunu tutuyordu galiba yaralanmıştı başıyla karşıyı işaret ettiğinde oraya döndüm.

Yasmin üstü kapalı bir sedyeye yaslanmış ağlıyordu. Yanına geldiğimde sedyeyi açmak istemiştim ama elimi tuttu."Aç-açma sa-sakın açma bakmaya dayanamazsın!"dediğinde altında kimin olduğunu deli gibi merak ediyor ve korkuyordum.

"Kim?"diye sorduğumda daha çok ağladı.

"Se-sefa!"ellerimle ağzımı örttüm daha bu öğlen hayırlı olsuna geli bana hediye veren adam akşamına bir canlı bomba yüzünden şehit düşmüştü.

Hıçkırarak ağlamaya başlarken kuru kan olan bir el tam omzuma dokunmuştu. Hızlıca onda doğru dönerken karşımda Zamiri kanlı canlı görmenin verdiği mutlulukla sıkıca sarıldım.

Oda bana sarıldığında ağlıyordu patlama yüzünden hafif sıyrıklarla yaralanmıştı ama iyiydi. "Za-zamir çok üzgünüm."diye fısıldadım. "Arkadaşın için çok üzgünüm."kafasını boynuma gömdü ve bir şey demedi.

1 Saat Önce (Zamir)

"Şahin 1 burası temiz."diye anons geçti telsizden. Sabahtan beri çarşının altını üstüne getirmiştik ama gözüme çarpan şüpheli hiç bir şey olmamıştı her şey normal görünüyordu.

İhbarın asılsız olduğundan şüphe ederken gözüme bir kadın takıldı daha doğrusu kadın çarşafın altına postal giymişti. Hangi kadın çarşafın altında postalla dolaşırdı? Telsizi açarken kulağındaki kulaklıkla konuştum.

"Tüm birimler caminin yanında siyah çarşaflı şüpheli bir kadın görüldü uzak takibe geçiyoruz gözleri dört açın."herkesten tamam lafı gelirken kadının peşine düşmüştük.

Kadının eline aldığı bomba pimiyle Kartal atıldı. "Yapma bırak!"diye bağırdığında bizde etraftakileri uzaklaştırmaya çalışıyorduk. Kıyamet dakikalar içinde koparken kadının çevresinde çok az kişi kalmıştı.

Yolun ortasında yere düşen küçük çocuğu gördüğümde onu almak istesem de Sefa benden önce atlamıştı yola. "SEFA!"diye bağırdı Yasmin.

Sefa çocuğun yanına vardığında kadının bombayı patlatacağını da anlamıştı çocuğun üzerine kendini siper ederken bomba da patlamıştı.

Bomba patladığında en yakınınki Sefa olduğu için canlı bombayla birlikte can vermişti. Sefanın siper olduğu çocuk onun bedeni sayesinde ucuz atlatmıştı çevredeki herkes ağır ya da normal yaralı bir şekilde yerde yatıyorlardı.