Hello, yeni bölüme hoş geldiniz başlıktan anladığınız kadarıyla yalancının mumu yatsıya kadar diyelim.
Bu bölüm kısa oldu çünkü ayağım çok çok ağrıyor ve dayanamıyorum acısına o yüzden ancak hızlıca bu kadar yazabildim çok özür dilerim sizden :(
Yorum yapmayı unutmayınız.
***
Herkes mutluydu tek bir kayıpları vardı bir süre sonra o kaybı unutmuşlardı. Şimdi ne mi yapıyorduk Leylanın odasındaydık oğlum kucağımdaydı ama gözüm Leylanın kucağında duran kızımdaydı. "İnat etti sütümü almıyor bir türlü."diye somurttu Leyla kendimi çok zor tutuyordum.
"Narkozdan dedi ya doktor yenge."dedi Zülal. Narkoz falan değildi annesi bendim onun başkasının sütünü alacak değildi ya bebeğim. Tırnaklarımı avuç içime geçirdim dayanamayacak gibi oluyordum üstüne atlayıp benim kızım o deyip kucağından çekip alasım geliyordu ama yapamıyordum. O kadar mutlu görünüyorlardı ki ağzım kilitlenip kalıyordu.
Kucağımdaki oğluma sarıldım sıkıca hafifçe boynunu öptüm. Gözümün önüne Zamirle odada olan konuşmalarımız geldiğinde tekrar gözlerim dolmuştu.
1 Saat Önce
"İyi misin?"dedi Zamir ağlamaya devam ederken.
"İyiyim ben Leylalar nasıl?"
"İyi oda ameliyattan çıkmış ama kendine gelmemiş daha."
"Sana ne oldu sevgilim bir şey mi oldu Berwan abi mi bebekler mi?"telaşla doğrulmaya çalıştığımda bana yardım etmişti beni oturttuğunda içime su serpmişti.
"İkizler iyi."derin bir nefes çektim içime üzerimden büyük bir yük kalkmıştı sanki. "Ama Leyla bebeğini kaybetti."üzerimden kalkan yükün üstüne tonlarcası binmişti sanki. Ellerimle ağzımı örterken gözlerimden yaş geldi ağlamaya başladığımda konuştum.
"İkimizde arabadaydık allahım niye o."diye fısıldadım. "Bende anneyim Zamir böyle bir sınav nasıl kaldırılır karnında hissettiğin temasın olan yavrunu kucağına alacağın an kaybetmek nasıl bir acı."
"Leyla ile Berwan ikisi de öz kardeşimiz gibi onlar nasıl toparlanacaklar?"dediğinde burukça güldüm.
"Ne toparlanması Zamir Leylanın durumunu biliyorsun zaten riskli gebelik geçiriyordu doktor bebeğini kaybedersen bir daha hamile kalamazsın demişti kızın bütün hayatı umutları bitti!"hıçkırdığımda ellerimle yüzümü kapattım.
"Biz daha bebeklerimizi almadık Allah bağışlasın evde bir kızımız var bizim."dediğinde gözlerimi sıktım lafı nereye getireceğini anlamıştım ama yutkunamadım.
"Leyla ile Berwan abi asla kabul etmez."
"Bilmeyecekler."
"Öğrenilir!"
"Kimse öğrenmez."bakışlarımı ona çevirdiğimde sinirle ellerimi yatağa vurdum.
"Ne dememi bekliyorsun? Dokuz ay karnımda taşıdım ben o çocukları."gözyaşımı sildim hızlıca. "Doğurduğumu kardeşime vermeye mi evet diyeyim yoksa bebeğini kardeşinden esirgeyen abla olmaya mı ne diyeyim ben?"kafasını eğdi.
"Senin razı olmadığın bir şeyi yapmam zaten."dudaklarımı ısırdım. Yüreğime ateş düşmüştü sanki nefes alamayacak gibi olmuştum. "Ben gidip anlatayım."dediğinde bileğini yakaladım.
"Yapma."diye fısıldadım.
Şimdi
"Diyar abi nereye gitti."diyen Zülal ile yerimde irkilip kendime geldim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EMANET SİMA +18 (Vedia Serisi -1-) TAMAMLANDI
Teen Fiction"Geliyor ağam geliyor Zamir ağamın arabası geliyor!"diye bağırdı konağın kahyası. Bütün konak neredeyse bugün için hazırlanmıştı. Bir askerlik sevdasıdır diye tutulup gitmişti bu konaktan Zamir Yaman şimdi ise yedi yılın sonunda evine geri dönüyordu...
