EMANET SİMA +18 (Vedia Serisi -1-) TAMAMLANDI

57.Bölüm Ayrılık

Hello nasılsınız? Ben çok duyguluyum sizinle musmutlu bir bölümle geldim bir sonraki bölüm final olduğu için içim çok buruk ama mutluyum da diğer kurgularıma da sıra gelecek çünkü :)

Sizleri seviyorum yorum yaparsanız çok mutlu olurum.

***

Bebeklerle birlikte özellikle çocuklarınız ikizse alışveriş yapmak gerçekten çok can alıcı oluyordu. Evden kahvaltı edip çıktığımızda ilk aldığım şey ikiz bebek arabası olmuştu çünkü apar topar geldiğimiz için yanımızda çok az şey vardı. Çocukları arabaya yatırdığımda Simay da kaybolmamak için arabanın kenarına tutunmuştu birlikte büyük alışveriş merkezinden İKEA'ya girmiştik. Evdeki tüm mobilyaları değiştirmek istiyordum bunun için de Zamirin parasını kullanamazdım.

Hem adamı mal gibi bırakıp gidiyordum hem de parasını yemek çok iğrenç bir davranış olurdu bende bankadaki biriken parayı kullanmaya karar verdim o kadar parayı tekrar biriktirirdim nasıl olsa iki tasarım daha çizerdim olur biterdi. İKEA da saatlerce dolaşmıştık ikizler için güzel bir oda takımı seçmiştik ikisini aynı odada yatıracaktım sonra Simay için güzel bir çocuk odası takımı almıştık. Zamirle benim odamı da özenle seçip aldığımızda dolanmanın acısını ayaklarım çekiyordu.

Biraz dinlenmek için alışveriz merkezinin restoranında oturmuştuk Simay için bir çocuk menüsü söylerken kendime de güzelce yiyebileceğim bir salata söyledim. Sağlıklı beslenmek istiyordum doğumdan sonra aldığım kiloları verememiş üstüne stres ve sıkıntıdan daha çok kilo almıştım. Bebekler için evden çıkmadan hazırladığım biberonları verdiğimde ikisi de iştahla içmeye başladılar daha bir aylık olmuşlardı ama ilk doğdukları zamandan iz yoktu zaman yavaş geçiyordu ama onlar hızlı büyüyordu.

Onlar çıngıraklarıyla oynarlarken bende bundan yararlanıp yemeğimi hızlıca yemiştim. Simayı kalabalıkta kaybederim diye korktuğumdan onu çocuk oyun alanına getirip ismini yazdırmış ve oradaki görevlilere emanet etmiştim saat başı ücret alıyorlar ve çocukları oyalıyorlardı. İkizler küçük olmasa onları da verirdim ama maalesef iki ve beş yaş arası çocukları alıyorlardı. İkizlerle birlikte biraz kıyafet alışverişi yapmıştık ve yemek alışverişini en sona bırakmıştık.

Mutfak alışverişini de yaptığımızda bütün poşetleri bebek arabasının dört bir yanına bağlamıştım bebek arabası bebek arabası olmaktan çıkmış market arabasına dönmüştü. Çocuklarla dolaşmak o alışveriş yapmak o kadar zordu ki bir an aklımı kaçıracağım sanmıştım daha almak istediğim şeyler vardı ama çocuklarla nasıl yapardım bilmiyordum. Neyse Allah büyük derken boyacıya girdim oradaki görevli adamla konuştuğumda bana yardımcı olabileceklerini söylemişlerdi istediğim renk boyaları taksiye kadar taşıya bileceklerini söylediklerinde neredeyse adamın boynuna atlayacaktım sevinçten.

Simayı çocuk alanından alıp geldiğimde boyaların ve malzemelerin parasını ödedim birlikte alışveriş merkezinden çıktığımızda taksiye kadar bana yardımcı olmuşlardı. Eve geldiğimde ise tek başımaydım ama dedim ya Allah büyük diye yine bana yardım edecek birini gönderdi. Annemlerin zamanında mahallemizde yaşayan çok ton ton bir teyze vardı onu hayal meyal hatırlamıştım annemlerin ne zaman işi olsa beni ona bırakırlardı.

Kerime teyzeyi yıllar sonra saçları pamuk pamuk olmuş görünce şok olmuştum oda evin önünde beni eşyalarla görünce daha çok şaşırmıştı. "Kerime teyze."diye cıvıldadığımda bana şaşkınca baktı tanıyamamıştı tabi yıllar geçmişti.

"Buyrun?"dediğinde dudaklarımı heyecanla ısırdım.

"Benim Sima hani bu üst dairede annemler yaşıyordu önceden annem küçükken beni size bırakırdı beni hatırladınız mı?"diye sorduğumda biraz düşünmüştü aklına geldiğimde ağzı kocaman aralandı.