EMANET SİMA +18 (Vedia Serisi -1-) TAMAMLANDI

25.Bölüm Hazırlıklar

Selam, bu bölüm herkesin çok istediği bir şey gerçek oluyor :) Neyse okuyup görün sürpriz söylenmez çünkü.

Yorum yapmayı unutmayın.

***

"Ben ne zaman evlenecem!"diye taklidini yaptı Zamir arabayı sürerken en azından Simay uyuyordu ve duymuyordu. "Allahım ya tövbe tövbe bir tutturdu evleneceğim diye deli oldum deli oldum da gıkımı çıkartamadım milletin içinde."kıkırdamamak için dudaklarımı ısırdım şimdi gülsem bana sıçrayacaktı.

"Abartmasan mı çocuk netice de?"diye fısıldadım.

"Çocuk ama ağaç yaşken eğilir demişler vallahi bu kızda kaçacak göz var Sima."göz devirdim.

"Saçmalama niye kaçsın ya büyür yaşı gelir zamanı gelir birini sever insan gibi isterler niye kaçsın yani sen niye kötü düşünüyorsun?"omuz silkti.

"Bilmiyorum ben niye böyle hissediyorum ben çok garip hissediyorum önceden sadece emanet edilmiş bir yeğen bir kardeş ne bileyim bakıcı gibi hissederdim kendimi şimdi çok stresli hissediyorum sanki Simay harbiden benim kızımmış gibi hissediyorum."derin bir nefes aldı sonra. "Baba olmak ne zormuş nasıl bir sorumlulukmuş."gülmeye başladım.

"Off Zamir ya bir şey oldu sandım bende kasma bu kadar bir şey olmaz."

"Sen nasıl bu kadar rahatsın ya?"

"Çocuğu ben doğurdum hani üç yıldır da ben bakıyorum ya alışmışım işte anneliğe sende babalığa alışırsın."kafasını salladı sadece.

"Off ben belli etmiyorum ama bazen çok geriliyorum nasıl davranacağımı bilemiyorum. Şimdi üzerim falan diye de her istediğini alıyorum ama çok mu şımarır acaba yani sert mi yapsam ne yapsam ben?"güldüm.

"Her istediğini yapma makul olanları yap sadece."

"Tamam o zaman."uzanıp yanağını hafifçe sıkmıştım hoşlanmasa da bir şey dememişti. Gece ikiye doğru konağa gelmiştik. Zamir direkt Simayı kucaklayıp odasına yatırmıştı bende çantayla odaya çıkmıştım. Yol insanı inanılmaz bir şekilde yoruyordu o yüzden üzerimizi değiştirir değiştirmez yıkılmıştık.

"Bir ara tatile gidelim kafamızı dinleriz."diye mırıldandı Zamir.

"Olur nereye gidelim mesela?"

"İstanbul'a gidelim. Topkapıyı gezeriz, Peri Palas otelinde kalırız keyfimiz nereyi istiyorsa orayı gezeriz sonra Kapadokyaya gideriz peri bacalarını dolaşır balona bineriz."hayalı bile güzeldi hafifçe kafamı salladım ve konuştum.

"Önce uyu da sen."kıkırtısını duymuştum en sonunda sustuğunda odadaki sessizlikle uyumayı başarmıştık. Sabah kurduğum alarmla birlikte zorla kalkmıştım Zamir hala uyuyordu yarı uykulu bir şekilde sızlanarak banyoya girdim. Keşke yaşlı olsaydım şimdi öğlene kadar uyuyabilirdim ama gidip kahvaltıya yardım etmem gerekiyordu.

Leylaya da bir sürprizim olacaktı bugün çizimlerine başlayacaktım yol boyunca düşünmüştüm Leylaya göre bir gelinlik tasarlamıştım aklımda eğer beğenirse resmi ona gönderecektim oda diktirecekti. Oradayken ona da söylemiştim çok mutlu olmuştu o yüzden kahvaltıyı hazırlama inmeden önce bir ön taslağın zeminini hazırlamak istiyordum.

Odadaki masama oturduğumda eşyalarımı bir kenara çekip boş bir kağıt çıkardım ve karalamaya başladım yarım saatlik bir sürenin sonunda bırakmak zorunda kalmıştım. Kalkıp odadan çıktığımda mutfağa indim. "Günaydın Ruhsar."

"Günaydın gelin ağam."kollarımı sıyırdığımda ona yardım etmeye başlamıştım. Güzelce mükellef bir sofra hazırladığımızda derince iç çektim. Çocukların sütlerini ısıttığımda içlerine birer kaşık bal atıp karıştırdım ve masaya koydum. Azatla Simay herkesten önce uyanmışlardı sofraya geçtiklerinde diğerleri de yavaş yavaş kalkıyordu.