50.Bölüm Pembe Mum

2.8K 176 40
                                    

Hello ben geldim evet gene ben gene ben biliyorum bıktınız artık ama yorum yapın ya allah rızası için ulan ramazana girdik bir tane ya bir tane wağsdfogjlksşa

***

Saatler önce birlikte hastaneye gelmiştik bir sürü tahlil yapılmıştı tahlil sonuçları çıktığında ameliyata hazırlamak için bebeklerden birini getirmiştik. Zamir kucağında Karanla geldiğinde tebessüm ettim oğlum ablasına can olacaktı. Bebek olarak onun da muayenelerini yapmışlardı ikisini de güzelce hazırlayıp operasyonu geçirecekleri odaya götürdüklerinde bizde hasta odasına beklemeye başlamıştık.

Benim minik oğlumdan aldıkları iliği kızımıza vereceklerdi ve birkaç gün uyuşup uyuşmadığını gözlemleyeceklerdi eğer iyileşme gösterirse her şey yoluna girecekti. Gidişlerinin üzerinden yarım saat geçmişti iki sedyenin geri geldiğini gördüğümde oturduğum yerden fırladım. İkisini aynı odaya almalarını biz rica etmiştik onlarda ayarlamışlardı. İki evladımın da yanı başımda olmasını istiyordum. Bebeğimi kontrol ettim ilk onu getirmişlerdi zaten güzelce öpüp kokladım mışıl mışıl uyuyordu sonra da Simayı getirmişlerdi. Zamir kızımızın elini tutarken bende uzanıp saçlarını öptüm ve başını okşadım içimdeki umut filizleri dolup taşıyordu.

Narkozun etkisi ilk oğlumuzda geçmişti bunu da uyanıp ağlamasından anlamıştık avaz avaz ağlarken kucağıma alıp sarıp sarmalarken sakinleştirdim. Zamir Simayın elini yavaşça bıraktığında yanımıza gelip oğlunun anlını öptü. "Oğlum bağırma bak ablayı uyandıracaksın."diye mırıldandı Zamir.

"Acıktı galiba emzirsem mi?"

"Bekle doktora sorayım."kafamı salladığımda odadan çıkmıştı birkaç dakika sonra geri geldiğinde tebessüm etti. "Emzir gülüm."tişörtümü sıyırıp emzirme südyenimi açtığımda ağzına verdim ilk önce reddetse de sonra almıştı galiba narkoz yüzünden bu kadar huysuzda fazla bir ilaç vermemişlerdi ama onun bedenine göre rahatsız edici olmuş olabilirdi.

"Anne."diye mırıldanan Simayı duyduğumda ona döndüm yatağın kenarından kalkmak istemiştim ama Karan hala emiyordu benim yerime Zamir Simayın yatağının kenarına oturup elini tuttu.

"Annenin biraz işi var baba olur mu güzelim?"Simay ağır ağır gözlerini açtığında bakışlarını tepesinde dikilen babasına çevirip yutkundu biraz kendine gelmeyi bekledi. Kendine geldiğinde bana çevirip tebessüm etti Zamir Simaya sarıldığında baba kız çok tatlı görünüyorlardı.

"İyi misin bebeğim ağrın var mı?"diye mırıldandım.

"Yok boğazım kötü sadece."dediğinde Zamir kalkıp muhtemelen kantine inmek için odadan çıktı birkaç dakika sonra geldiğinde elinde bir şişe su vardı. Simaya içirdiğinde bende göğsümü kapatıp oğlumu Zamire verdim ve kızımın yanına uzandım.

"Meleğim benim."saçlarını okşadım içmeyi bıraktığında şişeyi alıp kenara bıraktım yanına uzandığım için kollarını bana sarıp öyle uzanmayı tercih etmişti bende karşı çıkmayıp ona sarıldım.

"Aaa oğlumla kıskandık ama bak neyse bizde erkek erkek sarılırız değil mi babacığım?"Zamir Karanın yanağını kendi yanağına yapıştırdığında ikimizde kıkırdadık.

Karan Zamirin çıkmaya yüz tutmuş kirli sakallarından rahatsız olmuş olacak ki yüzü yavaş yavaş buruştu dudakları büzülürken önce kızardı sonra bozardı en sonunda da biri onu cimciklemiş gibi ciyak ciyak ağlamaya başladığında aşırı tatlı görünüyordu. "Zamir sakallarını batırdın çocuğa!"diye sinirle soluduğumda yanağından çekip kendine çevirdi ve başını öperken sakinleşsin diye kucağında sallamaya başladı.

EMANET SİMA +18 (Vedia Serisi -1-) TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin