EMANET SİMA +18 (Vedia Serisi -1-) TAMAMLANDI

5.Bölüm Gizli Görev

s.a tüm gece uykusuz kaldım saat 4 oldu ben bölümü bitirdim uyku diye sayıklıyorum annem zabah içimden geçecek amma benana! 

Neyse yorum yapmayı unutmayın :)

***

ZAMİR

"Savcılığa gideceğiz sanıyordum gizli bir ordu üstüne değil."diye sızlandım yanımdaki Mesut ise omuz silkti.

"Emir böyle bro kusura bakma her zaman doğruları söylemeyiz."göz devirdim bileklerimdeki kelepçeleri çözdüklerinde bileklerimi ovarak inmiştim askeri araçtan. Karşımda gördüğüm eski üstümden Savaş Yarbay ile selam durup asker selamı vermiştim benim için bir nevi alışkanlık gibi olmuştu bunu yapmak.

"Rahat asker."dediğinde hızlı adımlarla yanına ilerledim anlaşılan beni sorgulamayacaklardı akıllarında başka bir şey vardı hatamın bedelini başka şekilde ödeyecektim anlaşılan. Sima'ya belli etmesem de yaptığım ciddi bir suçtu. Miranın ihanetini saklamam üstü kapalı bir çok bilmecenin açılmasını geciktirmişti.

Birlikte askeri üste giriş yaptığımızda toplantı salonuna girmiştik içeride ben Savaş Yarbay ve Ahmet Binbaşı vardı. Ahmet Binbaşı bana doğru bir dosya atmıştı dosyayı önüme alıp açtığımda yarım bıraktığım terör örgütünün davası olduğunu fark ettim. "Hatan affedilmiş değil hala mimlisin yüzbaşı bu görevi layıkıyla yerine getirdiğin vakit üzerindeki töhmet tamamen kalkacak önünde iki seçenek var ya kabul et ya da sonsuza kadar meslekten ihanet şüphesiyle men edil."dudaklarımı ısırdım.

"Görev ne kadar sürecek tam olarak komutanım?"

"Dosya da teferruatıyla yazıyor. Gideceğiniz bölge maksimum süre, operasyon zaten aynı Namık kod adlı teröristin ele geçirdiği yedi kişilik timin hayatı ve yine onların elinde olan nüükler başlıkları bulmak sizin göreviniz. Oldukça tehlikeli bir görev seni ve ekibini bekliyor bu görevde binbaşı olarak bende yer alacaktım aslında ama üstte kalmam uygun görüldü."dedi Ahmet Binbaşı.

"Sınır dışı operasyonu öyle değil mi?"dedim sınır içi olduğundan hiç umutla değildim.

"Bu bir sorun mu asker?"dedi Yarbay sertçe.

"Hayır komutanım sadece ailemi de düşünmem gerekiyor, ne zaman çıkıyoruz?"

"Yarın eşinle ailenle helalleş ötesi günün akşamı helikopter sizi sınır dışına bırakacak."dedi Yarbay.

SİMA

Zamiri deli gibi merak ediyordum Simayı uyutmuş camın pervazına oturmuştum bütün gece onun gelmesini beklemiştim. Dışarıyı izliyordum bütün gece bıkmadan orada oturmuştum saatler geçmiş ve gün doğmuştu kahvaltı saatine bir saat kala Zamirin kapıdan içeriye girdiğini gördüğünde neredeyse sevinçten camdan atlayacaktım.

Koşarak odadan çıktığımda evdeki hizmetli kızı bile korkutmuştum merdivenleri düşe kalka indiğimde Zamiri deli gibi merak etmiştim. Koşarak konaktan çıktığımda ne yaptığıma ben bile inanamamıştım resmen dört kolluya sarılır gibi kucağına atlamış boynuna ciklet gibi yapışmıştım.

Gözlerim dolarken burnumun direği sızlamıştı ağlamak istemiyordum ama başına gelen bunca şeyin sebebinin de biz olduğumuzu bilmek kendimi kötü hissetmeme sebep oluyordu. "Sakin ol Sima boğacaksın beni!"beni kendinden ayırdığında gözlerimi sildim.

"Ne oldu bıraktılar mı seni? Suçsuzsun o yüzden bıraktılar değil mi? Suçlu olsan bırakmazlardı ki."burnumu çektim ve gülümsedim ama o pek gülümsemiyordu.