EMANET SİMA +18 (Vedia Serisi -1-) TAMAMLANDI

8.Bölüm Düşük

Selam nasılsınız? Ben çok iyiyim şimdilik iyi başlıyoruz çok müq aşk dolu bir bölüm oldu bölüm sonu içinizi dökmek isterseniz bana sövebilirisniz ğweofkdsfde

Canım acayip kremalı makarna çekiyor ve bunu yazarken saat şuan 03.46 bu saatte kremalı makarna yapmaya kalksam annem beni balkondan atar :(

Lütfen yorum yapmayı unutmayınız.

***

Düşük yapmıştım hem de iki gün önce ve içimde hala ölü bir bebek vardı yaklaşık iki aylık ölü bir bebek. Ben bunu iki aydır nasıl fark edememiştim? Hadi ilk ayı geç ikinci ayı son olan olaylar yüzünden anlamamış olmalıydım. Ben bebeğimi kaybetmiştim nasıl hissetmem gerekiyordu? Miranın bebeğine hamileydim ve onu kaybetmiştim.

Mirana olan nefretim kaybettiğim bebeğim için üzülmeme engel miydi? Gözlerim yaşardı burnum sızlarken usulca ağlamaya başlamıştım. Avzem evdekilere haber vermişti benim yanımda durması için Asmin ve kaynanam gelmişti.

Aslında Beritan hanım sadece iyi olduğumu görmeye gelmiş sonrasında ise eve dönecekti gece benimle Asmin ve Berwan kalacaktı. Şimdi ise acil bir şekilde karnımdaki ölü bebeğimi alacaklardı çünkü içeride yeterince fazla durmuş ve beni zehirlemeye başlamış bile olabileceğini söylemişlerdi. Bebeklerin ölüsü anne karnındaki birkaç günden fazla kaldığında anneyi zehirleye biliyorlarmış meğer.

Canımın acıdığını hissettim hala sancılarım vardı ama acım bundan değildi. Bebeğime ağlıyordum Simayı nasıl seviyorsam onu da öyle sevebilirdim babasının kim olduğunun bir önemi yoktu sonuçta o benim de bebeğimdi. Burnumu çektim hemşireler birkaç test için kan ve idrar almışlardı tansiyonumu şekerimi de ölçüm beni yapacakları operasyon için değerlerime bakmak istemişlerdi.

Asmin gözyaşlarımı silerken burukça gülümsedi. "Ağlama artık olan oldu bak daha gençsiniz siz Zamir döndüğünde tekrar bir bebeğiniz olur bu dünyanın sonu değil."keşke içimde tuttuğum gerçekleri anlata bilseydim ama yapamazdım bu riski alamazdım.

"Biliyorum."diye fısıldadım içimde kopan fırtınaları paylaşa bileceğim tek kişi Zamirdi oda burada değildi bu içimdeki duygular yüzünden patlayacakmış gibi hissediyordum.

Asmin saçımı okşadığında kafamı onun omzuna yasladım. "Zamirin emanetine sahip çıkamadığın için kendini suçluyorsun yapma bunu bebeğinin kaderinde bu varmış güzelim lütfen böyle yıpratma kendini."kendimi sıktım hala daha ağlamamın sebebinin bu olduğunu sanıyordu ben ise deli gibi haykırmak istiyordum ama yapamıyordum. Sessiz çığlıklarımı bir bir yutmak zorunda kalıyordum bu bebeğin babası Zamir değil karnımda bir hainin çocuğunu taşıyordum şimdi de kaybettim ona ağlıyorum da diyemezdim.

Test sonuçlarım çıktığında doktor bey operasyona hazır olduğumu söylemişti kan tahlillerinde gebelik zehirlenmesi yaşadığımı da söylemişti karnıma giren fazla sancı ve kasılmaların sebebi ise bundan kaynaklanıyordu. Hemşirenin yardımıyla hazırlandığımda kürtaj odasına geçmiştim ufak bir operasyon sonucunda herhangi bir komplikasyon olur diye geceyi hastanede geçirecektik.

Gebelik zehirlenmesi yüzünden bir süre ilaç kullanmam gerektiğini söylemişti doktor ilaçlarını Berwan almaya gittiğinde Asminle tek kalmıştık. Zamire olanları nasıl anlatacağımı düşünüyordum kendime bile anlatamadığım bir şeyi ona nasıl açıklayacaktım? İşte biz siz göreve çıkmadan önce Miranla fanfinifon yapmıştık ben hamile kalmışım haberim yoktu olaylar kopunca anlamamışım zaten işte geçen günde düşürdüm mü diyeceğim?

Gerçekten kafamı duvarlara vurasım geliyordu durum o kadar garipti ki yeni kocama eski kocamdan olan çocuğumu düşürdüm diyecektim kulağa çok tuhaf geliyordu gerçi ben demesem o dönünce kesin ailesi söyleyecekti. İki ucu da boklu değnek acaba Zamirle ne zaman konuşa bilirim inşallah iyidir onu o kadar merak ediyorum ki...