39.Bölüm Hüzün Tohumları

3.1K 183 49
                                    

Hello yeni bölüme hoş geldiniz lütfen yorum yaparsanız çok sevinirim.

***

"Bebeğim iyi misin?"diye fısıldadım saçlarını okşarken, elimde kalan saçlarını eline almış öylece bakıyordu sadece.

"Babaannem ağlama kızım."Beritan anne Simayın saçlarını okşadığında Simay usulca ağlamaya başlamıştı.

"Ama saçlarım."diye mırıldandı Simay gözyaşları sicimle akarken ellerini saçlarında gezdirmeye devam etti saçlarının neredeyse tamamı kopup elleri arasına geliyordu. Daha fazla bu görüntüyü kaldıramamıştım oturduğum yerden kalktığımda hızlıca salondan çıktım ve ellerimle ağzımı örttüm hıçkırarak ağlamaya başladığımda sırtımı duvara yasladım.

Birkaç saniye sonra Simay yanıma geldiğinde kendi gözlerini silip zorla yutkundu ve elimi tuttu. "Anne hani biz hasta çocukların yanına dittik ya?"dediğinde zorla kendimi toparlayıp kafamı salladım. "Saçlarımı onların ki gibi yapsana."dediğinde ağzımdan bir hıçkırık kaçtı ellerim titrerken zorla bir gülümseme belirdi yüzümde hafifçe yanağını okşadım.

"Yapalım bebeğim."

"O güzel bonelerden de alır mısın bana?"diye sorduğunda kafamı salladım.

"Alırım bir tanem bir sürü alırım renk renk güzel güzel."oda burukça gülümsemişti.

"Hadi yapalım o zaman."birlikte odaya çıktık Zamirin tıraş makinesini aldığımda başlığını değiştirmiştim Simayı banyoda küvete oturttuğumda yavaşça saçlarını kesmeye başlamıştım. Tek eliyle tişörtüme sıkıca tutunmuştu gözlerinden yaşlar akarken ben kendimi çok zor tutuyordum. Saçları zaten az olduğu için hemen bitirmiştim. Kızımın sarı saçları yerine şimdi kel kalmış başı vardı parmaklarıyla oynamaya başladığında daha fazla dayanamamıştım.

Gözlerini sildim ve bana bakmasını sağladım makineyi yere bıraktığımda hızlıca saçlarımı çözdüm beni şaşkınlıkla izliyordu bende saçlarımı kesmeye başladığımda gözleri kocaman olmuştu. "Anne ne yaptın?"diye şaşkınca bağırdığında kıkırdadım.

"Bebeğimi kıskandım bende istiyorum."diye sızlandım. Benden cesaret aldığında oda gülmeye başlamıştı, kalçalarıma kadar gelen saçlarımı sıfıra vurmuştum küvet resmen saç bahçesine dönmüştü. Banyodaki gülüşmelerimizi duyan Leyla yanımıza geldiğinde kaşları şaşkınlıkla havalanmış bize bakıyordu.

"Ne yapıyorsunuz siz burada?"dediğinde ona döndük.

"Benim saçlarım dökülüyordu."dedi Simay hüzünlenirken. "Sonra annemle saçlarımızı kestik."mavi gözleri dolu dolu olduğunda burukça gülümsemişti Simay. Benim gibi hamilelik hormonları tavan yapmış Leyla da ağlamaya başladığında yanımıza oturdu.

"Siz ne kadar güzel oluşsunuz ama öyle ben sizi yerim."diye ağlamaya başladı birkaç saniye sonra da duraksayıp gözlerini sildi. "Bende istiyorum bende sizinle bir örnek olacağım."dediğinde Simayla gür bir kahkaha patlattık.

"Saçmalama Leyla ya."diye sızlandım.

"Evet yeya saçmalama."dedi Simay.

"Ya siz beni niye dışlıyorsunuz bende istiyorum!"diye çocukça omuz silkti. Onu ikna edemediğimizde onun da saçlarını sıfıra vurmuştuk. Şimdi evin içinde üç kişi kel başımızla kalmıştık Zamir ve Berwan abi karılarını kel gördüklerinden ne yapacaklarını çok merak ediyordum. Sanırım bu sorunun cevabını birkaç saat sonra öğrenecektik.

Birlikte bir tarz odadan çıktığımızda bizi gören Ruhsar elindeki tepsiyle birlikte bütün çayları halıya yapıştırmıştı. Onun bu ifadesine kahkahalarla güldüğümüzde morallerimiz çöküş olması gerekirken resmen tavan yapmıştı. Salona girdiğimizde Beritan annemin ağzına attığı kurabiye boğazında kalmıştı müdahele etmesek kadın az daha tahtalı köyü boyluyor olacaktı.

EMANET SİMA +18 (Vedia Serisi -1-) TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin