EMANET SİMA +18 (Vedia Serisi -1-) TAMAMLANDI

23.Bölüm Geçmiş

Selam bu bölüm teşekkürleriniz bekliyorum bir beladan kurtulduk şükür tabi şimdilik burası Watty neticede belalar havada uçuyor asdlşfşsdsa

Neyse yorum yapmayı unutmayın kızçeler erkekçeler tabi erkek varsa bilemedim şuan :)

***

MARDİN - 15.03.1996

Gözlerinden yaşlar akarken gözlerine baka baka seni sevmiyorum diye haykıran adamın hala karşısında duruyordu. Ne yapa bilirdi ki? Onu annesi seçmişti kendisi seçseydi belki böyle olmazdı. Hala bu evde yaşıyorsa oda iki çocuğu yüzündendi Zamir beş yaşına girmişti Berwan ise dört yaşındaydı onları bırakamıyordu yoksa kendini öldürmeyi bile düşünmüştü Beritan.

Kocam dediği adam ona hiç acımıyordu göründüğünden daha zalim bir adamdı Ciwan ağa. Evlendiklerinden sonra tam altı ay aralarında hiçbir şey olmamıştı sonrasında ise erkek torun baskısından olmuştu. Ciwanın gönlü ay yüzlü Eylüldeydi. Eylülü alamamıştı kaç kez kuma olarak getirmek istemişti ama Eylülün gönlünün sahibi belliydi.

Eylül Berat ağaya yar olmuştu bu mesele Ciwan ağayı durdurur sanmıştı Beritan ama durdurmadı daha beter bir hal aldı kendi kardeşinin adını bile kirletecek kadar kötü bir hal. Kendi kardeşine hallendiğine dair büyük bir laf Mardinde almış başını yürümüştü ne hikmetse kardeşine hallenen de Berat ağa diye geçiyordu. Ortada hiçbir şey yokken aşiret toparlanmıştı Ciwan ağa kardeşini döve döve zorla yalan söylettirmişti dananın kuyruğu ondan sonra kopmuştu zaten.

Berat ağayı yaşadığı konağa kadar linç etmiş tekme tokat girişmişlerdi zavallı adama. Hepsinin suçlusunu Eylül olarak görmüştü Beritan. O olmasaydı kocası da ona böyle davranmazdı diye düşündü on sekiz yaşında bir kızdan nasıl doğru düzgün düşünmesi beklene bilirdi ki? Babası fakirlikten on üç yaşında vermişti kızını Yaman konağına gelin diye.

Eğer Eylül ayakaltından çekilirse her şey düzelir o zavallı adam da kurtulur diye düşündü Beritan. Eylülle konuşmak istedi onu uçurumun kenarına davet etti konaktan anama gidiyorum diye çıktı. Eylülle buluştu Eylül Beritan kadar küçük değildi neyin ne olduğunu anlaya biliyor kıza da anlatmaya çalışıyordu ama Beritan bir kez düşman bellemişti kadını. Aradaki itiş kakışta bir anlık öfkeyle atmıştı kadını uçurumdan kimsenin görmediğini düşünmüştü.

Eylülün kardeşi de oradaydı ama korku ve yaşadığı dehşetin şokuyla eli ayağına girmiş iki kız vardı aynı yerde. Beritan arkasına bakmadan konağa kaçarken Halime de ablasının arkasından uçurumun kenarına gitti. Beritan konağa döndüğünde korkudan tir tir titremeye başlamıştı iki çocuklu bir kadını uçurumdan atmıştı. Sadece bir kavgaydı oysa Eylül onun omzuna vurup onu itmişti oda aynısını ona yapmak istemişti ama uçuruma o kadar yakın olduğunun farkında bile değildi.

Her şey saniyeler içinde yaşansa da Beritan için hala gözleri önünde saatlerce devam etmişti. Kadının düşerkenki çığlığı kulaklarından eksilmiyordu çocuklarına baktıkça Eylülün iki küçük kızını görür gibi oluyordu. Ciwan ağa eve geldiğinde Beritan onu bile fark etmemişti ta ki burnuna gelen is kokusuna kadar.

Adama döndüğünde ateş koktuğunu fark etti hızla ayaklanıp yanına gelirken onu soru yağmuruna tutmuş ama her zaman ki gibi tek bir cevap bile alamamıştı bağırıp çağırmaya başladı bu kez. "Konuşsana nereden geliyorsun ne bu halin konuş!"kadını susturamayacağını anladığında yaptığı şeyin pişmanlığı ve öfkesiyle bağırmıştı adam.

"Yaktım onları ateşe verdim o konağı!"dediğinde kanı dondu Beritanın Eylül konakta değildi ama diğerleri? Berat ağa, Zenan ve Berçem onlar içerideyken mi yakmıştı konağı?