51.Bölüm Terapi

2.7K 167 40
                                    

Hello gene ben gene ben yeni bölümle karşınızdayım teknik sorunlardan ötürü belki aksaklık yaşana bilir aksaklık yaşanmaması için bu gece full çalışıyorum artık iftara kadar da zıbarırım :')

Yorum yaparsanız az buçuk mutlu olabilirim ama.

***

Simayın kontrollerini yaptırıp bir sorun oluşmadığını gördüğümüzde onu eve bırakmıştık. Birazdan terapiye gitmek için çıkacaktık Zamir konağın etrafındaki askerleri yerleştiriyordu karargahtan gelen komutan çocukla konuştuğunu gördüğümde yanına ilerledim. O buradayken de burada yokken de evi korumaları için bizimle konakta yaşayacaktı bu aralar çok şey yaşamıştık bu lazımdı.

"Selam."yanlarına geldiğimde karşımdaki adam bana elini uzattı.

"Astsubay kıdemli başçavuş Alparslan."dediğinde elini tutup sıktım.

"Bende Sima."Zamir derin bir nefes aldığında bakışları ellerimizin üzerinde duruyordu onu gıcık etmek hoşuma gittiği için adamın elini biraz daha sallamıştım ki en sonunda ellerimizi ayırmak zorunda kalmıştı.

"Tamam ya yeter buzdolabı satışında pazarlık yapmıyorsunuz tanışıyorsunuz alt tarafı."Alparslana döndüğünde hafifçe fısıldadı ama duymuştum. "Karımdan uzak dur işini yap."adam büyük bir soğukkanlılıkla gülmemeyi başarırken ben kahkaha patlatmamak için zor tuttum kendimi. "Neyse biz çıkıyoruz evdekiler size emanet."

"Emredersiniz komutanım."önümüzden çekildiğinde adama kısa bir bakış attım ve Zamirin elini tutup arabaya yöneldim. Bu adam da diğerleri gibi askerdi ama bana değişik gelen bir şey vardı sanki kim bilir belki Zülalle evlenirler. Omuz silktim ve arabaya bindim artık ev de güvende olduğuna göre geceleri gönül rahatlığıyla uyuya bilirdi herkes.

Zamirin randevu aldığı psikoloğun kliniğine girdiğimizde danışmaya ilerleyip doktorun odasını öğrenmişti. Üst kata çıktığımızda hafifçe kapıyı tıklatıp gel sesiyle birlikte içeriye girdik güler yüzlü bir kadın karşılamıştı bizi. El sıkıştığımızda masasının karşısındaki koltuklara oturmuştuk hafifçe saçlarım kulağımın arkasına sıkıştırırken bakışlarımı tekrar ona çevirdim.

"Merhaba, galiba ilk defa terapiye geliyorsunuz olur öyle şeyler yabancılamanız çok normal benim adım Azra sizin ki nedir?"diye sorduğunda yanaklarımı şişirip bir nefes verdim ve konuştum.

"Sima."

"Bende Zamir. Sima'nın eşiyim aynı zamanda da bir askerim görevlerim yüzünden eşimin başına bir sürü iş açıldı zor şeyler yaşadı bizde bu yüzden buraya geldik."diye kısaca açıklamıştı Zamir.

"Anlıyorum bizi Sima hanımla yalnız bırakır mısınız?"dediğinde Zamir anlayış gösterip çıkmıştı odadan baş başa kaldığımızda daha çok tedirgin olmuştum. "İyi misin?"kafamı belli belirsiz salladım.

"Burada olmak beni geriyor."

"Tedirginliğinin sebebi benim psikolog olmam mı? Yoksa başına gelen şeyler yüzünden sürekli bir tedirginlik içinde olman mı?"diye sorduğunda düşündüm.

"Aslında her ikisi ama daha çok yaşadıklarımın etkisi olabilir."

"Bana anlatmak ister misin?"diye sorduğunda ellerimle yüzümü örttüm.

"Benimle göz teması kurmak istemiyorsan yüzünü kapatarak ya da arkanı dönerek de anlata bilirsin."kafamı hafifçe sallarken yutkundum.

Ona Miranla tanışma anımızdan bu yana kadar yaşadığım her şeyi anlatmıştım hatta dün gece gelen hediyeden bile bahsetmiştim. O kadar çok konuşmuştum ki boğazım kurumuştu anlatmayı bitirdiğimde kendimi hafiflemiş hissediyordum.

EMANET SİMA +18 (Vedia Serisi -1-) TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin