40.Bölüm Hülyalı Bakışlar

3.1K 190 44
                                    

Hello bölüm biraz kısa olabilir iki gecedir uyumuyorum bazı işlerim vardı yetiştirmem gereken o yüzden şimdilik idare ederseniz çok sevinirim. 

Lütfen yorum yapmayı unutmayın.

***

Sakin ol Sima sadece sakin ol ve bir yere otur kıskançlık krizlerinin sırası değil. Simay ile birlikte çarşıdaki bir çay bahçesine oturmuştuk. Simay için bir limonata kendime de bir papatya çayı istemiştim. Garson istediklerimizi getirdiğinde dalgım dalgın etrafa bakınıyordum ki tanıdık bir ses duydum. "Sima."bakışlarımı yanımıza gelen Denize çevirdim onun burada ne işi vardı?

"Deniz."hafifçe gülümsedim. "Hangi rüzgar attı seni buraya gerçi buraya kadar savurduğuna göre çok güçlü olmalı taa Ispartadan buraya."diye dalga geçmiştim göz devirirken sandalyeyi çekti.

"Oturabilir miyim?"kafamı salladım.

"Otur tabi."Ispartadayken resimleri gönderdiğim ajansın editörüydü oradan tanışıyorduk. "Nasılsın ve yanlış anlama ama neden geldin?"diye sorduğumda güldü,

"Tatil yapmaya doğuyu görmeye geldim biraz şehir dolaşacağım Sima sen."dedi ve beni dikkatlice inceledi. "Hamilesin!"neşeyle gülümsedi. "Hayırlı olsun tekrar evlendiğini duymuştum kalbini sevdiğin adam öldükten sonra kapatmaman iyi olmuş."dediğinde zoraki bir gülümseme sundum bu konuyu kimseyle konuşmak istemiyordum.

"Sağ ol Deniz bu akşam bizim konağa gelir misin yemeğe seni davet ediyorum ne zamandır görüşmüyoruz hem seni Zamirle ve ailemle tanıştırırım."

"Ebette sen adresi bana mesaj atarsın ve saati."

"Tabi ki."çay bahçesinde biraz oyalanmıştık hamile olduğum için beni evime kadar bırakmıştı tek gitmeme gönlü razı olmadı böylece konağı da öğrenmiş oldu. Ruhsara ve Dilana akşam misafirimiz olduğunu söyleyip paketlerle odaya çıkmıştım. Paketleri odaya bırakıp dinlenmesi için Simayı odasına götürdüm. İlaçlarını içirip yatırmıştım yeterince yorulmuştu odaya döndüğünde aldığım bebek kıyafetlerini çıkartıp güzel güzel bakınmaya başladım en sonunda hepsini toparlayıp dolaba kaldırmıştım.

Akşama doğru Zamir eve geldiğinde kendimi tutamayıp surat yapmaya başlamıştım. "Bebeğim."yanıma geldiğinde yüzüne bakmıyordum ellerini yanaklarıma koyduğunda daha fazla çenemi tutamamıştım. "Ne oldu Hülyalı bakışlı savcı hanımı yalnız bırakmışsın maazallah yine kollarına atlayıverecek bir durum gerçekleşirdi falan koş git sedyeye kadar da taşırsın sen."öff be meğer ne biriktirmişim içimde saldım rahatladım.

"Sima kadın benim sorumluluğumdaydı silahlı bir saldırı atlattı ve kolundan vuruldu kadın bizim kadar alışkın değil her gün vurulmuyor ayakta duramaması normaldi kollarıma atılmaya gelirsek yanında duruyordum kadının yere mi atsaydı kendini?"omuz silktim.

"Atsaydı ya atsaydı ayrıca ben onun gözlerini gördüm tamam mı eşantiyon boy şeytan gibi bakıyor tam yuva yıkıcı tipi var."dediğimde göz devirdi.

"Yok artık o kadar da değil tamam inkar etmeyeceğim ilgisini fark ettim aptal değilim. Kucağıma düştüğünde sana olan bakışlarını da gördüm ama her ne kadar hinlik yapsa da yardıma ihtiyacı vardı yardım ettim."dudaklarımı ısırdım ve çocukça omuz silktim.

"Bana ne başka biri etseydi sen iyilik meleği misin Zamir?"kısa saçlarımı elleriyle arkaya doğru ittim ve derince esnedim. "Akşam bir arkadaşım gelecek taa Ispartadan gelmiş karşılaşınca ağırlamak istedim adı Deniz umarım onunla iyi anlaşırsınız."kaşları çatılırken arkamdan sarılmış çenesini omzuma yaslamıştı.

EMANET SİMA +18 (Vedia Serisi -1-) TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin