1.Bölüm

26K 647 193
                                    

Selam, yeni töre kitabımızı beğenirsiniz umarım. Bu bölümün sonunu yazarken çok kötü bir haber aldım yumruk gibi indi sanki üzerime ama olsun yine de atmak istedim zaten bitirmiştim. Umarı beğenirsiniz lütfen yorum yaparsanız sevinirim.

***

Yazardan

"Geliyor ağam geliyor Zamir ağamın arabası geliyor!"diye bağırdı konağın kahyası. Bütün konak neredeyse bugün için hazırlanmıştı.

Bir askerlik sevdasıdır diye tutulup gitmişti bu konaktan Zamir Yaman şimdi ise yedi yılın sonunda evine geri dönüyordu.

Seneler önce babası asker olmasına karşı çıktı diye terk ettiği evine geri dönüyordu. Bütün konak halkı dışarıya dökülmüş bahçeden içeriye giren arabaya dikkat kesilmişti. Arabanın film kaplı camları yüzünden içerisinde hiç bir şey görünmüyordu.

Zamirin annesi ne hayallerle beklemişti oğlunun dönüşünü, köyün en güzel kızıyla evlendirecek ne zamandır beklediği torunlarını alacaktı kucağına. Babası ise oğlunun eve dönmesine askerliği bırakmasına çok sevinmişti oğlunu tekrar aşirete ağalığa döneceğini biliyordu ama bilmedikleri daha önemli bir mesele vardı.

Konağın önünde araba durduğunda sürücü koltuğunun kapısı açılmıştı. Zamir Yaman arabadan dışarıya adımını attığı an konakta zılgıt çekilmeye başlanmış şen şakrak hoş geldinler kulaklarda çınlanmıştı ta ki arabanın diğer kapısı açılana kadar.
Yan taraftan inen kahverengi saçları dalga dalga olan ve etrafa büyük bir yabancılıkla bakan kıza döndüler. İkisi arabanın önünde yan yana geldiklerinde onun bir arkadaşı olduğunu düşünmek istemişlerdi ama kızın parmağındaki ve Zamirin parmağındaki alyanslar her şeyi açıklıyordu.

Daha olayın şokunu atlatamadan arabanın arka kapısı açılmıştı bu kez. Elinde bir oyuncak bebekle arka koltuktan bir kız çocuğu inmişti koşarak Zamirle kadının önünde durduğunda kadının elini tutmuştu.
"Aytık buyada mı yaşayacağız anne?"

"Evet meleğim burası yeni evimiz."dedi genç kadın. Herkes şaşkınlıktan konuşamazken Zamir bir yerden başlaması gerektiğinin farkındaydı ve küçük kızın elini tuttu.

"Beğendin mi?"diye sordu küçük kıza.

"Beyendim çok düzey yakışıkyı."Zamir bir an duraksadı ona böyle hitap etmesini beklemiyordu ama hata onlardaydı çocuğu baştan tembihlemeliydiler ki Zamir toparladı.

"Ufaklık bana küçüklüğünden beri yakışıklı diyor vazgeçiremedim bir türlü."dedi ve babasına döndü. "Baba beni kabul edeceksen karımla kızımı da etmek zorundasın!"

Ciwar ağa iki arada bir derede kalmıştı. Hiç haz etmezdi emri vakilerden kaldı ki oğlu ne yediği belirsiz bir kadını koluna takıp gelmiş karım diye karşılarına çıkartmış üstüne çocuk peydahlamıştı. Hadi bütün bunlar neyse bir şekilde affoluna aşirete kabul ettirile ama onlardan habersiz evlenmesi torunlarını bile ancak büyüdüğünde görmeleri çok kanına dokunmuştu.

Yine de sesini çıkartmadı oğlu yedi yıl sonra ait olduğu yere dönmüştü biliyordu ters bir laf etse arkasına bile bakmadan giderdi. "Geçin bakalım geçin nasıl olacaksa artık."diye sızlanmadan edemedi yine de.

Zamir kolay olmayacağını biliyordu her şeyi göze alarak gelmişti buraya. Sima ise çok tedirgindi aşiret ailesi gerçeği öğrenecek olurlarsa eğer onları tefe koyacaklarına adı kadar emindi. Zamir ailesine yalan söyleyip gerçeği saklamak istememişti dürüstçe elini tutup yalansız bir şekilde Simayı kabul ettirmek istemişti ama Sima korkusundan onu yalan söylemeye ikna etmişti.

EMANET SİMA +18 (Vedia Serisi -1-) TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin