Beyaz Nuri'm/Yarı Texting

0.4

Eve geldiğimde aklımda kalbimde hastanede kalmıştı.

"Ahu!"

Annem çığlık atıp bana sarılınca tekrar beyaz ışığı gördüm sandım.

"An-anne n-nef-fes a-ala-mı..."

Konuşmaya çalışıyordum ama annem tarafından boğulduğum için konuşamıyordum ki! Kesik kesik konuşmamdan anlamış olacak ki ölmemem için geri çekildi. Başına yandan bir yazma bağlamıştı.

"Kız bu ne hâl ölmedim daha!"

Alayla söylediğim şeye kaşlarını çatmıştı. Elini kulağına getirip çektikten sonra üç kere tahtaya vurmuştu.

"Ağzından yel alsın Ahu!"

Nihayet içeri geçtiğimizde sabah yapamadığımız kahvaltı aklıma gelmişti. Dünden beri bir şey yememiştim ve çok açtım. Selin'le birlikte mutfağa geçip bir şeyler atıştırdık. Ardından odaya geçtiğimizde aklımda olan sadece Beyaz Nuri'mdi.

"Selin ben aşık oldum!"

Selin bana sen iflah olmazsın bakışları atsa da umursamadım.

"Şaşırmadım Ahu, senin uçan kuşa yürüyen her insana aşık olduğunu bilmeyen kalmadı."

"Ya bu farklı diyorum kızım."

"Bundan önceki otuz kişi içinde aynısını söylemiştin. Neydi şu geçenkinin adı? Her neyse o da çok farklıydı değil mi?"

Hangisinden bahsediyordu ki şimdi bu? En son otobüste gördüğüm biri vardı ama farklı duraklarda inince başlamayan aşkımız bitivermişti.

"Onun adını bilmiyorduk ki."

"Doğru adama otobüste aşık olup indikten sonra unuttuğun için sormaya fırsatımız olmamıştı."

"Ya Selin otobüste olan otobüste kalır niye öyle diyorsun?"

Selin bana gözlerini kısmış bakarken bir an korkmadım desem yalan olur.

"O zaman hastanede olan da hastane kalır değil mi Ahu'cum?"

Gözlerimi dehşetle açtım. Bu sefer olmazdı hissediyordum ya bu adam benim hayatımın aşkı, çocuklarımın babası, evimin direği, benim de yiğidimdi.

"Ya hayatımın aşkını buldum diyorum sana neden anlamıyorsun."

Bana gözlerini devirip bıkkınca nefes verdi.

"Yok ben seni anlıyorum anlamasına da senin kaç tane hayatın var ben onu anlayamıyorum!"

"Sen şimdi bu garip aşığa yardım etmeyecek misin?"

Selin söylediğime kaşlarını çatsa da bana yardım edeceğini biliyordum. Kızardı falan ama dayanamazdı o bana. En azından ben öyle umuyordum.

"Ne var aklında?"

Sinsice sırıttığımda Selin bana korkuyla bakmaya başladı. Çok güzel planlarım vardı.

Acaba kaçırıp ya benimsin ya kara toprağın mı deseydim?

Ya da her gün takip edip sapığı olabilirdim?

Her gün hastalanıp hastaneye de gidebilirdim.

Hayır sorun şu. Adam bana tepki vermiyor. Ters tepki görmediğim gibi olumlu bir şey de görmedim ki.

Aklıma bir şey gelmezken omuz silkip zaferle gülümsedim. Yapılacak en mantıklı şeyi yapacaktım.

"Ne yapacaksın?"

Selin'e dönüp ellerimi birbirine çarptım.

"Hazırlan bebeğim yarın hastaneye gidiyoruz!"