Bugün kafama koymuştum, ne olursa olsun hayatımın aşkıyla tanışacaktım.
0534***: Adın cehennemi anımsatırken gözlerin 'Ben cennetim' diye bağırıyor be yiğidim!
Wattpad'de 'Beyaz Nuri'm' adıyla yayınlanan ilk hikayedir.
10.04.2022 #genelkurgu 1
Beyaz Nuri'm: İyiyim Ahu, hastanedeyim sen nasılsın? (12:55)
Hastam: İyiyim ben de, iyi olmana sevindim. (12:56)
Telefonu kapatıp cebime attım. Beyaz Nuri'min evine gittiğim günün üzerinden üç gün geçmişti. Şimdi tamamen iyileşmiş sexy doctor haline geri bürünmüştü.
Ben de bugün Mert'in yanına uğrayacaktım, özlemiştim.
Hazırlanıp evden çıktığımda saat biri geçiyordu. Bugün doktorumla karşılaşamayacaktım anlaşılan.
Hastaneye geldiğimde ilk Gülin'in yanına uğrayıp biraz lafladım. Ardından adımları ezbere bulduğum odaya yönlendirmiştim ki bir kadının oldukça cüretkar çıkan sesiyle 'Ateş doktoru' sorduğunu duydum. Adımlarım dururken ben de sesin geldiği yöne çevirdim bakışlarımı. Çevirmez olsaydım da görmeseydim.
Bu neydi böyle?
Bu kadınsa ben neyim, köy muhtarı mı?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sakince yerimde bekledim. Acaba kadın kimdi? Sevgilisi olabilir miydi? Mekanın sahibine bakmaya gelmiş gibi girmişti içeriye ve benim ateşli doktorumu soruyordu.
Bu adamın etrafında böyle kadınlar mı vardı ya? Eğer öyleyse hiç şansım yoktu benim.
Kadın Gülin'in cevabından hoşnut olmamış olacak ki telefonunu çıkarıp kulağına götürdü.
"Canım geldim ben, girişteyim."
Canım mı? Hoşt ulan!
"Tamam bekliyorum."
Kadın biraz bekledikten sonra otuz iki dişini göstererek bir yere bakmaya başladı ben de o tarafa bakınca tüm ihtişamı ve yüzünde kadınınkiyle aynı olan gülümsemesiyle Ateş'i görmüştüm.
Görmez olsaydım!
O nasıl gülüyordu kadına?
Ben görünmez miyim yaa?
Bu kadının yanında gözükmek biraz zor ama olsundu, görseydi beni, görmüyordu!
Sen de mi hain çıktın ne Beyaz Nuri'm?
Ben görünmezliğime devam ederken Ateş ve kadın birbirine doğru yürüdüler.
Yürüdüler, yürüdüler, yürüdüler ve bammm!
SARILDILAR!!!!
BENİ BENİ BİHTERİNİ???
Ben bu hikaye de ne ara çalılıkların arasından yanlışıkla görmemesi gereken şeyi gören Beşir oldum ya?
Biz en son evlenecektik?
Ben şimdi Nihal miyim Beşir mi?
Konumuz bu mu Ahu?
Değil!
BEYAZ NURİ'M KENDİNE HURİ BULMUŞ!
Hem de ne HURİ!!
Eee ben gidip Adnan'la mı konuşayım yoksa hasta yatağımda ölmeyi mi bekleyeyim?
Acaba yanlarına gidip
"Merhaba Behlül ve Bihter!" Dese miydim?
Olmaz ya ben en iyisi hasta olup ölmeyi bekleyeyim, ölüm döşeğimde her şeyi itiraf ederim artık.
Ah be Beyaz Nuri'm, tamam kız uzun bacaklı, zayıf, ince belli, bebek yüzlü, tatlı, taş ve seksi olabilir ama ben... Neyse ya vazgeçtim Ateş haklı yani şimdi ben olsam ben de onu seçe...
Ya ne diyorum ben Beyaz Nuri'm elden gitmiş ben de durmuş Bihter'in güzelliklerini sayıyorum.
Ne yapayım kalbim kan pompalasa da vazgeçeceğim artık!
Sanki normalde başka bir şey pompalıyor gibi konuşuyorsun!
Sen sus iç ses Nuriye! Normalde ateş pompalıyordu benim kalbim, sen ne bileceksin!
Ateş kadına bir şeyler söyleyip yanından ayrılırken kadın da gülümseyerek kafasıyla onaylamıştı onu.
Neyse topla kendini kızım! Hadi bismillah!
Kadının karşısına geldiğimde tek kaşımı kaldırıp kollarımı birbirlerine bağladım. Karşısında güçlü durmak istiyordum ama sanırım küsmüş küçük bir çocuğa benziyordum. Kafam yukarı bakmaktan kopacaktı!
KADININ BACAK BOYUYLA AYNI BOYDAYDIM!!!
BU KADINLA NASIL BOY ÖLÇÜŞEBİLİRİM ALLAH AŞKINA??
Güçlü olmadığını bildiğim duruşumdan ödün vermeden afetin gözlerinin içine baktım. O da 'ne yapıyor bu kadın?' der gibi bana bakıyordu.
"Merhaba Bihter! Nikah şahidi lazım mı?"
Bence güzel bir girişti. Kadın kaşlarını alayla yukarı kaldırdı ve beni anlamaya çalışan gözlerle süzdü.
"Merhaba! Adımı nereden biliyorsunuz?"
NEEEE?
Gözlerim anında büyürken şaşkınlığımı gizleyemedim. Bu kadın gerçekten BİHTER'MİŞ.
Kollarımı indirip ayağıma yere sertçe vurdum, dudaklarımı büzdüm ve kaşlarımı çatabilidiğim kadar çattım!
"Ben ağlamaya gidiyorum!"
Tam arkamı dönecekken sinirden dolmuş gözlerimle kadına tekrar baktım. Kim olduğumu bilmediği için uzaylı görmüş kedi gibi bana bakıyordu hala.
"Ha unutmadan nikah şahidi hala bulamadıysanız ben olurum!"
Cevap vermesini beklemeden arkamı döndüm ve Mert'in yanına uğradım. Biraz kalıp konuştuktan sonra işim olduğunu söyledim ve hastaneden ayrıldım.
Eve geldiğimde hiç kimseyle konuşmamıştım. Yolda Selin de aramıştı ama telefonu açmamıştım. Kimseyle konuşmak istemiyordum.
