Beyaz Nuri'm/Yarı Texting

5.1

Huzurluydum.

Bir haftanın ardından yüzüm tam anlamıyla gülüyordu.

Ateş bacaklarıma uzanmış sağ elimin parmaklarıyla oynuyordu. Ben de sol elimle sevdiğim dalgalı saçlarını seviyordum.

Gözaltlarının hafif şiş olduğunu gördüğümde ince parmaklarını göz altlarına indirdim. Gözleri huzurla kapanırken eğilip gözlerine birer öpücük kondurdum. Dudakları kıvrılırken elimi tuttu ve dudaklarına götürdü. Özenle tek tek öptü. Yüzü gülüyordu, yüzüm gülüyordu.

"Bir şey soracağım da çekiniyorum."

"Sor bakalım."

"Faruk'un seninle konuşmak istediği konu neymiş? Önemli demişti."

Elimi tekrar saçlarına götürdüm ve oynamaya devam ettim.

"Evet çok önemliymiş."

"Öyle mi?"

"Öyle."

"Neymiş peki?"

"Söylesem mi?"

"Ahuu söylesene."

"Bilemedim."

"Lütfen, merak ediyorum."

"Yalvarman hoşuma gitti, bir daha yap!"

Dizimden kalkıp beni iki bacağının arasına çekti. Sırtım göğsüne yaslanırken ikimizde bacaklarımızı ileriye doğru uzatmıştık. Kolları belimi sarmıştı ben de üzerinden kollarına sarılmıştım.

Onunla olduğum her konum yüzümü güldürüyordu.

"Yalllllvarırııııımmmm söyle."

Beklemediğim yakarma karşısında  kahkahamı tutamamıştım. Başımı geriye atıp omzuna yasladım.

"Bir daha söyle!"

"Yallllvarırıımmmm ne olursun!"

"Bir daha!"

"Kızım ölümü gör söyle yaa!"

"Ateş yaaa! Tamam tamam söylüyorum hazır mısın?"

Geriye çekilip ona dönerek bağdaş kurdum. Yüz ifadesini merak ediyordum.

"Pazartesi okula başlıyorum!"

Yüzüne yayılan şaşkınlığa saniye saniye şahit oldum.

"Sen mezun olmamış mıydın?"

Gülümsemem aniden solarken omuzlarım da düşmüştü. Soru muydu bu şimdi?

"Ateş anaokuluna başlıyorum! Hani öğretmenim ya ben!"
Ağzı aralanırken öyle kalmıştı. Şaşkınlığı üzerinden attıktan sonra  kocaman gülümseyip bana sarıldı.

"Çok güzel bir haber bu."

Ben de gilümsedim ve kollarımı ona doladım.

"Değil mi Ateş? Ne kadar sevindim anlatamam."

Önce yüzü düştü ardından gözlerini kaçırdı.

"Ben..."

Elimi çenesine götürdüm ve yüzüme bakmasını sağladım.

"Sorun ne?"

Elimi tuttu ve avuç içime küçük bir öpücük bırakıp ellerimizi kenetledi.

"Özür dilerim. Bu haberi duyduğunda ne kadar mutlu olduğunu tahmin ediyorum, benim yüzümden doğru düzgün sevinemedin bile değil mi?"