Ansızın🌙

92 20 0
                                    

Şarkıyı açmayı unutmayın keyifli okumalar💋

15 Gün sonra

Koray defile provasını için mankenleri sıraya diziyordu bende yanında durup bir şeyler öğrenmeye çalışıyordum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Koray defile provasını için mankenleri sıraya diziyordu bende yanında durup bir şeyler öğrenmeye çalışıyordum.

Uzun bacaklı mankenleri gördükçe daha çok moralim bozuluyordu.

Koray "Burcu bir şey mi oldu?"

"Koray bu mankenler neden bu kadar uzun? Yanlarında durunca daha çok moralim bozuluyor."

Koray gülmeye başladı.

"Burcu sen kısa değilsin onlar çok uzun."

Dudağımı büzüp gözlerine baktıktan sonra işime devam ettim.

Ansızın kulaklarıma çok tanıdık bir ses doluvermişti.

"Kardeşim defile için bizden istediğin bir şey var mı?"

Sanki kalbim yerinden çıkacaktı. Gözleri birden gözlerimle buluştu. İnanamayarak ona bakıyordum, donup kalmıştım, ne yapacağıma dair en ufak bir fikrim yoktu. Gözlerinde dehşet ve korku vardı sanki, gözlerini çekemedi üstümden.

Koray bir şeyler diyordu galiba, tam emin değildim ama barış gözlerini gözlerimden çekmeden cevap veriyordu.

Öyle hüzünlüydü ki o gözler...

İşte yıllar sonra tekrar karşımdaydı, ve ben tekrardan ne yapacağıma dair en ufak bir şey bilmiyordum. Kalbim öylesine hızlı atıyordu ki duymasından çok korkuyordum.

Keşke onunla hiç karşılaşmasaydım, keşke onu ömrümün sonuna kadar hiç görmemiş olsaydım.

Elimdeki iğneleri koltuğa bırakıp Koray'a döndüm.

"Koray ben gidiyorum, defilede görüşürüz."

Koray hızla kolumu tuttu.

"Burcu iyi misin, ne oldu?"

Kendimi çekip dışarıya doğru yürümeye başladım. Beni esir alan kokusunu yıllar sonra tekrar koklamıştım, bu koku benim kafamı allak bullak ediyordu. Hızla burdan uzaklaşıp evimin yolunu tuttum.

Ayline görünmeden odama geçtim, yalnız kalmam gerekiyordu. Yatağıma oturup sakinleşmeye çalıştım, titreyen ellerimle dizlerimi sıkmaya başladım. Sakin olmam gerekiyordu. Kalbimdeki dayanılmaz ağrıyı yeniden hissediyordum. Yüzümü yıkayıp Aylinin yanına indim. Aylin televizyon izliyordu, yanına oturup ona sıkıca sarıldım.

Aylin "Ne zaman geldin? görmedim."

"Çok olmadı."

Yaslanıp televizyona döndüm.

Aylin "çok güzel bir film."

Gülümsedim.

Genç çiftin sarılmasıyla film iyice sıkıcı bir hal almıştı. Ellerimle yüzümü kapatıp derin bir nefes aldım, sakin olmalıydım.

Saplantı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin