Saplantı

Mutlu gün

🌼

Aylinle hazırlanıyorduk, birazdan Babamla Barış bizi akşam yemeğine götürecekti.

Üstüme mini tasarım bir krem rengi elbise giyindim, altına süet nakış detaylı kısa topuklu çizmemi giydim, takı olarakta yıldızlı zincir kolyemi taktım, saçımı toplamak istemeyip açık bırakmıştım, üstüme kahverengi Kabanımı aldım ve hazırdım.

Aylinde benim elbiseme benzeyen siyah bir elbise giyindi, altına siyah kovboy çizmesini giydi. üstüne lacivert kabanını aldı.

Odadan çıktığımızda barışın Üstüne baktım, her zamanki gibi çok şıktı. Gri takım ve krem rengi balıkçı Yaka kazak giyinmişti ve zincir kolye Takmıştı.

Babam lacivert sade bir takım Giyinmişti.

Babam benle aylini süzdü,

"Kızlar bu ne güzellik?"

gülümsedik.

Aylin "Teşekkür ederiz."

Evden çıkıp arabaya bindik, arabayı Babam kullanıyordu. Bizi nereye götüreceğini merak ediyordum.

Camdan yavaş yavaş kararan havayı izliyordum. Geceyi her zaman çok sevmişimdir. Gecenin serin havası bana hep huzur veriyordu. Her yalnız kaldığımda kalbim beynimi bastırmayı başarıyordu, bende kendimi dinleyebiliyordum.

Telefonuma mesaj gelmişti, baktığımda Barışın yazdığını gördüm, 'çok güzel görünüyorsun.' Yazıyordu.

gülümsememe engel olamıyordum. Babam anlamasın diye de kendimi sıkıyordum.

Aklıma eski günler geliyordu, babamın yanında Barış bana mesaj atınca istemsizce gülümsüyordum sonrada kimse fark etmesin diye gülümsememek için büyük bir çaba sarf ediyordum.

Babam arabayı durdurdu, sonunda gelmiştik. Babam her zamanki gibi Aylinle içeriye girdi. Bende Barışla girdim. Barış beni süzüyordu, gördüğü ilk gün gibi hasretle bakıyordu. Kim bilir belki baktıkça daha çok özlem çekiyordu.

Babamla Aylin arasında çok güzel bir baba kız ilişkisi vardı. Aylinin biyolojik ailesi olmadığı için babam çok üzülüyordu hep ve onu kızı olarak görüyordu.

Ortam salaş ama çok şık bir mekandı, içerisi çok aydınlıktı, tavan, duvarlar sandalyeler, masalar hepsi beyazdı. Canlı müzik vardı.

Barış oturmam için sandalyemi yavaşça çekti. Gülümseyip teşekkür ettim. Aylin ile ben balık aşığı olduğumuz için balık söyledik, babam ve barışta et söylemişti.

Şarkı bitince babam gülümseyip bana bakmıştı. Neden öyle baktığını henüz anlamasamda sonradan anlamıştım. Olumsuz anlamda kafamı salladım.

Aylin hemen anlamıştı.

Aylin "Burcu bizi kırma."

Masada bir barış anlamamıştı. Çok Utanıyordum, ilginin üzerimde olması beni rahatsız ediyordu.

Barışın kafası karışmıştı, anlamayarak bize bakıyordu.

Barış "Ben bir şey mi kaçırdım?"

Aylin güldü.

"hayır Barış, Burcu'nun sesi çok güzelde şarkı söylemesini istiyoruz."

barış bana gülümseyerek baktı.

Barış "Burcu kırma bizi."

Barışla lise yıllarımızda sokakta şarkı söylerdik, o gittikten sonra bir daha hiç şarkı söylememiştim.