Saplantı

Sevginin önemi

🌼

Gözlerimi açtığımda barış yanımdaydı, kollarında uyuyakalmıştım.

Uzun uzun izledim onu, ilk defa ona bu kadar uzun bakabildim diyebilirim. Ben artık ondan kaçmak istemiyordum, ben artık onunla olmak istiyordum.

Ben artık gerçeklerle yüzleşmek istiyordum. Ben artık onu istiyordum.

Birden uyandığını fark ettim, ne yapacağımı bilemedim. Daha sıkı sardı beni.

Yanağıma bir öpücük kondurdu gülümseyerek.

Barış "Günaydın kalbimin sahibi."

Gülümsedim.

"Günaydın."

Birden bize doğru gelen ayak seslerini duydum, babamın gelmemesi için dua ediyordum. Birden Aylin geldi.

Bizi böyle mutlu görünce inanamadı. Ama hiç bir şey demedi, Belli ki ifademi daha sonra alacaktı.

"Barıştınız mı siz?"

ikimizde aynı anda "Sana da günaydın Aylin" dedik.

Yerimizden kalkıp Barışla odalarımıza gittik. Kendimi yatağa bıraktım, dün geceyi düşündükçe karnımda kelebekler uçuyordu. Kendimi toparlayıp Aylinin yanına mutfağa gittim. Aylin beni görünce inanamayarak baktı.

Aylin "Burcu nasıl barıştınız?"

"Aylin anlatacağım ama şimdi değil."

Aylin "Tamam."

"Aylin sen otur istersen ben hazırlarım kahvaltıyı."

Barış mutfağa girdi.

Barış "Aylin sen otur biz hazırlarız."

kahvaltıyı hazırlamaya koyulduk.

Aylin barışın yerine oturdu.

Aylin "barıştığınızı görmek çok güzel, hemde kahvaltıyıda birlikte hazırlıyorsunuz."

gülmeye başladık, Aylinin neden mutlu olduğunu anlamıştık. Şaka bir yana Aylin gerçekten çok mutlu olmuştu, uzun yıllardan sonra bende çok mutluydum.

Babam mutfağa geldi, bizi böyle kahvaltı hazırlarken gördüğünde çok Şaşırmıştı ve mutlu olmuştu.

Aylin babama seslendi.

"Gel otur Salih Amca, kahvaltıyı bu gün Barış ve Uzun Zamandan sonra Burcu hazırlıyor."

Güldüm.

"Aşk olsun Aylin."

Aylin "olsun tabiki Burcu."

Aylinin söylediklerine utanarak konuyu toparlamaya çalışıyordum.

"yaptığım yemekleri hemen unuttun mu?"

Aylin güldü.

  "Unutur muyum Burcu? onları asla Unutmam, yanık keklerin, dibini tutturduğun pilavların, sossuz makarnaların..."

Aylin lafını bitirmeden Barış gülmeye başladı.

"Aylin ya çok kötüsün"

Kahvaltıyı hazırladıktan sonra sofraya oturmuştuk, bu gün herkesin yüzünde güller açıyordu.

Kahvaltıdan sonra biz Aylinle sofrayı toplarken, barış geldi yanımıza.

"Burcu telefonunu kullanabilir miyim? Telefon görüşmesi yapmam lazım."

Masayı işaret ettim.

"tabi masanın üstünde."

telefonu alıp numaraları çevirdi, sonra telefonu çaldı. Ben hâla bir şey anlamamıştım, Aylin inanamayarak Barışa baktı.