Patron

130 40 8
                                    

Keyifli okumalar

                             
                                🌼

Uyuya kaldığım yerin huzursuzluğuyla ayağa kalktım. Geç saatlere kadar çizim yaptığım için çalışma masamda uyuya kalmıştım.

Panikle saate baktım. Biraz daha oyalanırsam işe geç kalacaktım. Hızla kendimi banyoya attım, rutin işlerimi hallettikten sonra toplantı için kendime uygun bir şeyler aramaya koyuldum.

Toz pembe mini göğüs dekolteli bir elbise giydim, üstüne elbisemle aynı uzunlukta olan kahverengi ceketimi aldım, üstüne de aynı tonda olan kabanımı geçirdim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Toz pembe mini göğüs dekolteli bir elbise giydim, üstüne elbisemle aynı uzunlukta olan kahverengi ceketimi aldım, üstüne de aynı tonda olan kabanımı geçirdim. Ayağıma toz pembe parlak botlarımı giyindim, taşlı zincir kolyemi de taktım ve elime pembe çantamı alıp hızla evden çıktım.

Arabamı park ettiğim yere hızla gidip bindim, içimde anlatamayacağım bir heyecan vardı. Arabamı çalıştırıp rast gele bir şarkı açmaya koyuldum. Açtığım şarkıyı mırıldanarak yola devam ettim.

İlk iş günümde neler olacağını çok merak ediyordum, insanlarla iletişim kuramasamda onlarla konuşurken büyük çaba sarf ediyordum.

Arabamı park edip indim, rüzgardan önüme savrulan saçımı arkaya atıp hızla içeri girip asansöre bindim.

Asansöre binmem ile Koray'la göz göze gelmem bir oldu. Telefonla konuştuğunu anlayınca araladığım  ağzımı kapatıp gülümsedim. Telefonla konuşmaya devam edip göz kırptı.

Heyecandan yerimde duramıyordum, kalbim her saniye eskisinden daha hızlı atıyordu. Koray'ın bana seslenmesiyle daha çok heyecanlandım.

Koray "Günaydın Burcu."

"Günaydın Koray."

Koray "Toplantı için hazır mısın?"

"Hazırım galiba, çok heyecanlıyım."

Gülümsedi.

Asansörün durmasıyla, ofise doğru yürümeye başladık. Yine bütün gözler üstünümüzdeydi. Koray'ın gözüde üstümdeydi, göz göze gelmemizle konuşmaya başladı.

"Sanırım bunun sebebi benim."

Anlamayan gözlerle yüzüne baktım.

"Anlamadım?"

Yanlış anlaşılmaktan korkarcasına daha hızlı konuşmaya başladı. Ofisten içeri girip odasına geçtik.

Saplantı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin