Saplantı

Petrichor

Keyifli okumalar şarkıyı açmayı unutmayın :)

Uzun kuraklık sonrası yere düşen yağmurun kokusuna Petrichor deniyormuş.

Islak saçlarımı havludan çıkardım daha nemliydiler, hızla dolaptan çıkardığım kombini giydim. Vatkalı kısa siyah bir ceket giyindim, altına siyah kısa bir kazak giyindim. Altınada siyah kumaş bir pantolon giydim. Kırık beyaz bir çizme ve çantayla kombinimi tamamladım. Saçımı arkaya doğru tarayıp ıslak bir görünüm verdim, parlak ruj ve smokey bir göz makyajıyla artık hazırdım.

Hızla aşağıya indim, her zamanki gibi Aylini mutfakta bulmayı umuyordum ama orada değildi. Hızla odasına çıktım, içeri girmemle Aylinin göz yaşlarını silmesi bir oldu. Çok şaşırmıştım çok uzun zaman sonra Aylini ağlarken görüyordum.

Hızla yanına gidip sarılmaya çalıştım ama beni itip yüzüme baktı.

"Biz kardeş değil miyiz Burcu?"

Anlamayarak kafamı olumlu anlamda salladım.

"Biz kardeşiz."

"Peki neden bana anlatmadın?"

İlk başta ne dediğini anlamasamda sonradan anlamıştım.

"Aylin üzülmeni istemedim. Artık o adamın bizi üzmesini istemedim. Artık benim için üzülmenizi istemedim."

"Ama sen üzülüyorsun Burcu."

"Hayır Aylin, artık ağlamak üzülmek yok, ben onu unuttum tamam mı, sende unut artık benim yaşadığım acıları."

Beni kendine çekip sıkıca sarıldı. Ona sıkıca sarıldıktan sonra ayağa kalktım.

"Bu gün benim çok işim var, bu gün Koray'ın defilesi var ve benim tasarımımı insanlara gösterecek. Benim gidip Koray'a yardım etmem lazım. Sende tam zamanında orada ol lütfen."

Gülümsedi.

"Tamam."

Onun yüzünün güldüğünü görünce gülümsedim.

"Ve bu konuyu nerden öğrendiğini akşam konuşacağız."

Kızla merdivenlerden inip kabanımı aldım ve arabaya bindim. Defilenin yapılacağı yere hızla varmıştım. Mankenlerin olduğu odaya girdim Koray'da oradaydı.

Beni görünce sevinçle bana sarıldı.

"Burcu iyi olduğuna çok sevindim, ben bilmiyordum."

Gülümseyip hızla telefonumu çıkardım.

"Hadi Koray bana yapacağım şeyleri söyle, ağzından çıkacak her şeyi not edeceğim, çünkü bu gün ikimiz içinde çok önemli bir gün, özellikle senin için. ben çok iyiyim, merak etme."

Gülümsedi.

"Peki o konuyu daha sonra konuşuruz, şimdi sen ve Gamze sipariş ettiğim yemekleri getirir misiniz? gelmiş olmaları lazım."

Dışarı çıkıp Gamze'ye seslendim. Beni görünce yanıma geldi.

Gamze "Burcu hoş geldin, çok şık görünüyorsun."

Gülümsedim.

"Teşekkür ederim. Sende çok güzel olmuşsun."

Gamze "teşekkür ederim."

"Koray yemek sipariş etmiş, onları mankenlere ve çalışanlara dağıtmamız gerekiyor, gidelim mi?"

Kafasını salladı. Hızlıca kapıya çıktık ve yemekleri çalışanlara dağıtmaya başladık. Çalışanlara dağıttıktan sonra mankenlere götürdük.