Chapter 23

689 45 27
                                    

Imee Marcos' POV

Umuwi na kami sa bahay upang makapag-celebrate na.

Bago maglunch ay nagkantahan pa ng Happy Birthday, at nagbati pa sila Irene, Bonget, Aimee at saka si mom and dad..

"Happy birthday to our firstborn, Imee.." bati ni dad.

"And before I end my speech.. I would like to introduce to you all, Francheska Eloise Marcos, the newest czarina of the Marcos family!! Cheers!" dagdag niya namang anunsyo, tumayo ako habang bitbit si Eloise at nagpalakpakan naman ang mga tao.

"Di naman masyadong nakakapressure nak noh.." bulong ni Irene na katabi namin ni Eloise.

"Sira ka Irene." bulong ko pabalik.

"Akin na, entertain mo mga bisita mo dun.." sabi ni Irene at kinuha si Eloise. Nakakailan ka na Tita Irene 😭😭

Tumayo lamang ako at pinuntahan ang lamesa kung nasaan si Sandra.

"Happy birthday, Imee!!" bati niya.

"Thank you.." sagot ko naman habang tumabi sa kaniya.

"Wala noh?" tanong ko.

"Sino? Ahh asawa mo?" biro ni Sandra, inirapan ko nalang siya.

"Nasa labas, may katawag yata.." sagot niya.

"Oh nandito pala?"

"Pa- as if ka pa hinahanap mo din naman. Puntahan mo sa labas!" sagot niya.

Lumabas ako at nakita siyang may tawag na kaka-baba lang.

"Hi, you're here pala.. akala ko busy ka." sabi ko.

"I went to the church kanina, Late na din naman ako, kaya I didn't approach you na lang, mag mukha pa akong gatecrasher.. Nanood na lang ako sa tabi.." pabiro niyang sagot.

"Makulit talaga anak mo, medj takot pa sa tubig.. Mana sayo?" dagdag na biro niya naman.

"Hahaha well, I can neither confirm nor deny." sagot ko at tumawa.

"Tara, lunch na sa loob.." pang-aaya ko.

Pumasok na kami sa hall, at kumain at nakipagchikahan na dun.

"Imee, you're from a political family, any chance babalik ka to politics?" tanong ni Sandra.

"When the kids are ready, maybe sasabak ako ulit. Pero for now, being a stockholder sa company is already stressful for the kids, kaya not anytime soon.."

"Ikaw Rod, why don't you switch from the private sector to public service kaya?"

"I don't know, not my thing.."

"I mean, it's fulfilling and, you definitely would fit sa public service.." sabi ko at ngumiti.

Mag-3 p.m. na at nagpaalam na si Rod na umalis, kaya I walked him papunta sa parking lot ng Malacañang of the North.

"Coffee? Next week, before you leave for Milan?" pag-aaya ko.

"Uh, I'll be leaving tonight to visit my mom sa Davao, then I'll leave for Milan from Cebu.." sabi niya.

"Kaya I don't think we'll be seeing each other anytime soon.." dagdag pa niya.

"Oh."

"I'm sorry, maybe another time na lang.." sabi niya.

"Oh sige, goodbye Rod, goodluck!" pagpaalam at bati ko sa kaniya.

"Una na ako, baka umiiyak na si Eloise.." sabi ko at tumalikod.

Pero bigla niyang hinawakan kamay ko at hinila para halikan.

"Goodbye, Josefa.." sabi niya bago pumasok sa sasakyan.

(A/N: Aguy bat kasi aalis, nag-aya na nga si Josefa 🧍‍♀️)

I just stood there habang umalis siya, hanggang tinawag ako ni Irene. The woman was too stunned to speak. 😧

"Manang! Si Eloise umiiya-"

"Oh bakit ang putla mo?" tanong niya.

"Ah- ano, ang init kasi.. tara, pasok na tayo ulit.." sagot ko at pinaypayan sarili ko.

"Weird." bulong ni Irene sa kaniyang sarili habang naglalakad kami.
__________________________________

Short ud pero, kilig na may halong kirot ang Dumee heart nating lahat for today's bidyowww HAHAHA
Thanks for reading, don't forget to vote or leave a comment, thank you <33

La Douleur Exquise: Imee MarcosWhere stories live. Discover now