Ferdinand and Juliet

Kabanata 33

December 2, 1985

Sir Bongbong and I started this day filled with blessings and pure happiness. President Marcos was freed from the murder issue of my dad, Corazon's dad, to be exact. It covered the news on every channel as well as the newspaper articles.

Yes, it's good news to start our day. Both parties are on good terms now. We do not need to worry anymore in terms of our family as both parties are freed from the wicked past.

Sobrang busy ng lahat dahil sa paparating na kasal namin ni sir Bongbong next Monday. Naisipan pa ngang dumalaw nila ate Pinky dito sa Ilocos para ma-meet manlang daw nila ang dalagitang Corazon era, hahahaha.

I still can't believe I'd be marrying the man of my dreams. I was totally in love with him for the past months, but I still can't believe he'll marry me.

Dahil binabalak ko din namang makita ang mga kapatid ko, naisipan ko nang magstay sa mansion kesa dorm para masulit ko naman ang time kasama nila. Tagal din naman ng huling pagsasama namin dahil si Kris lang lagi ang kasama ko sa mansion dito sa Norte.

Lunes na lunes nga, tinakasan ko na agad ang last two subjects ko para makapag-impake at umuwi ng mansion. Nag-aaya din kasing mamili ng mga gamit si sir Bongbong para sa bahay mamayang hapon.

Ewan ko nga kung namanhikan manlang ba 'yung sir Bongbong niyo, dineretso agad sa kasal amp, hahahaha.

Natigil naman ako sa mga iniisip ko nang biglang may maid na kumatok sa kuwarto ko para mag-aya ng hapunan.

Bumaba naman ako agad para maghapunan at naabutan ko naman sina mommy, ginang, at Kris na nakaupo na. Nagdasal muna kami bago magsimulang kumain.

"Ate, hindi ba sasabay sa'tin si kuya Bongbong?" nagtatakang tanong ni Kris habang kumukuha ng ulam.

Napailing naman ako. "Papunta na 'yun, pero nope, kumain na 'yun sa munisipyo."

Magsasalita pa sana ako nang biglang nasamid si mommy. Kumuha naman ako ng tubig at agad na inabot 'yun sa kaniya.

"Thanks," pasasalamat nito at tinuloy lang ang pag-kain. "Anyway, saan ka nagpunta kahapon? I was trying to contact you yesterday sa dorm but you weren't there."

Napatingin naman ako sa kaniya at napakamot ng ulo. Nakalimutan ko nga pala magpaalam sa kaniya, huhu.

"Sorry, mommy. I was with sir Bongbong po, we met the designer of our wedding dresses po." paliwanag ko.

Hindi naman niya ako nililingon at patuloy lang sa pag-kain. "I see, sana nagpaalam ka." panimula nito. "I was about to talk to you about something more important yesterday, I guess I'll just keep it myself then." dagdag nito na agad na nagpa-curious sa akin.

"Hala, sorry po. We can talk about that later po, mommy." kumbinsi ko sa kaniya pero umiling lang siya habang 'di pa din ako tinitignan at patuloy lang sa pag-kain.