Kabanata 47

150 23 37
                                    

Third Person Point of View


"Why did you call me? I don't have time for this-"


Hindi na pinatapos pa ng manghuhula ang sasabihin ni Cory nang biglang magpakita ng baraha ang manghuhula. "Think of a wish." walang emosyong sabi nito.


Natigilan naman agad si Cory nang maintindihan nito ang sinasabi ng manghuhula. "The 'unlucky four ladies in the same boat have to die'... is that it?" gulat at nangangapang tanong nito. "But... I already lost the election."


Tumawa naman bigla ang manghuhula at tinago na ulit ang baraha sa kahon. "I told you to think of a wish." panimula nito at naglabas ng isang bouquet ng bulaklak na white lilies. "The third one already died. The premonition is still not done, Madam President."


Alissa Hernandez / Leonora Corazon Aquino


Iniwan ko na agad si Kris at dumiretso ng kuwarto ni ginang. Hindi ko na napigilan pang lumuha nang makita kong nakaligpit na ang mga gamit sa kuwarto niya. Wala nang kahit anong natira kundi ang unan at kumot sa kama niya. Napayakap nalang ako sa unan niya tsaka ako napahagulgol.


This must be a joke. Almost 20 days have passed. And in that 20 days, I lost ginang and I lost my will to live.


She was a good mother to me. Hindi siya nagkulang sa pagpapaalala sa akin. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Ginang died. She died because of me. Hindi sana siya masasama sa aksidente kung hindi ko siya sinama pa-munisipyo that day. She can't die. She really can't. The body she was using was her mother's. Nabago 'yung flow ng kwento niya. Nila.


Her mother wasn't supposed to die that day. It wasn't supposed to end that way. How am I supposed to live with this burden? She tried her best to protect me the day the accident took place.


Napatigil ako nang biglang may pumasok sa loob ng kuwarto. Si mommy.


"Pull yourself together!" galit na sabi nito at hinitak ako palabas ng kuwarto. "She protected you in that accident. Now, use your life to be helpful at least!" dagdag pa nito.


Hindi ko na napigilan pa ang sarili ko at galit na tinanggal ang kamay niyang nakahawak sa braso ko. "S-she was killed." nauutal na sabi ko at tinitigan siya sa mata.


"I said, pull yourself together!" panimula nito. "It was all an accident." naiiyak na sabi nito at pilit na hinawakan ang dalawang kamay ko.


"I saw it with my own eyes! It wasn't an accident!" panimula ko. "It was planned. I saw it happen, mommy. Sinadya nilang ihinto 'yung sasakyan sa harap namin tsaka kami sinuro ng truck. You think that was an accident??" dagdag ko pa at naglakad na palayo.


Natigilan naman ako nang bigla niyang hinawakan ang braso ko para mapabalik ako. "Sige lang. You sure know how to play victim, diba?" panimula nito at pilit akong hinarap sa kaniya. "Blame it to others and say it wasn't an accident. You were the reason why she died, remember? I told you to not do anything foolish." dagdag pa nito na nagpaluha sa akin.

Ferdinand and JulietTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon