"WALANG PERMANENTE SA MUNDO" yan ang paniniwalang ponanghahawakan ni Thap/Phatt ng minsan syang iwanan ng kanyang Childhood Bestfriend na si Vlad/Red na nangakong hindi sila maghihiwalay nito.
This is not a typical Story between the two person na n...
"HELLO BRO, ANU NA ? NASAN KANA? SINASABI KO SAYO PAG IKAW HINDI NAGPUNTA NGAYON DITO ISANG BUWAN KITANG HINDI KIKIBUIN, BIRTHDAY KO NGAYON BRO. REMEMBER?".
"YES BRO! PUPUNTA AKO, ALAM KONG MAGAGALIT KA SAKIN KAPAG DI AKO NAGPUNTA MAY TINATAPOS LANG TALAGA AKONG PROJECT AND ILL GO NA DIN.. OKEY BYE! SEE YOU BRO AND HAPPY BIRTHDAY AGAIN."
Ughhh Nakakaiinis talaga ,sa dami dami ng pwedeng isabay na project bat ito pa. I hate this Science Fair na to. Well i have no choice but i need to finish this project.. bakit naman kasi ako pa naatasan dito ,well again kasalanan ko naman kasi ako pa nakaisip na mag bunutan hayys tapos ako din naman ang mabunot, naisahan nanaman ako ng mga classmates ko.. (biglang may kumatok sa pintuan).
"COME IN."
Di ko pansin ung pumasok sa condomenium ko kadalasan kasi ung pinsan ko lang ang pumupunta dito at barkada ko bukod don ee wala na. Kaya laking gulat ko ng bigla akong niyakap nito.. "I MISS YOU BROOO".
Oh..my... really Hahaha sinewerte nga naman dumating ang aking Savior.. ang Ate ko..
"ATE?? WHAT ARE YOU DOING HERE I MEAN, HIMALA?".
Tanong kosa kanya, ang totoo madalang kami magkita ng ate ko kasi nagwowork na sya and busy na sa other life so ayon madalang pa sa Eclipse kung magkita kami. Pero ano ginagawa nya dito?
"WHY? You don't like to see your beautiful ate huh? Well PAUWI NADIN NAMAN AKO KAYA DUMAAN NA KO DITO. SOOOO. ANO YANG GINAGAWA MO? YOU WANT HELP?"
Syempre tatanggihan ko paba ang tulong ni ate. Mas malawak ang Idea nya pagdating sa mga ganito so Agad naman akong tinulungan ni ate kaya mabilis namin itong matapos. Buti nalang talaga nagpunta dito si ate. Di din nagtagal ay umalis nadin si ate dahil tumawag sa kanya ang kanyang Boyfie, mukhang may lakad nanaman sila. Gumayak nadin ako para pumunta sa Birthday Celebration ni Bryan.
BTW ako pala si Vlad Mendez 21 yrs old, Im a 1st year college at kumukuha ng kursong Industrial Engineer. Gusto nila daddy at mommy na mag MedRes ako but thats not my Fashion so baka hindi ko din matapos sayang lang. Im also a Freelance Model so kahit papano nagkakaroon ako ng income and i dont need na maghingi kila dad and mom. Hindi din naman ako maluho sa sarili. Im a simple person but sabi nila malakas daw dating.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
======================================
*10:15pm
Dahil gabi na at wala naman akong maabangan na sasakyan, wala din naman akong sariling kotse ay nagpagpasyahan ko nalang na sakyan ang regalo sakin ng Daddy ko na Motor. Minsan ko lang tong sakyan dahil di naman kailangan so no choice ako ngaun.. . . . Nang makaalis ako sa Condomeniun na tinutuluyan ko, nag iba ko ng route na dinaanan, ewan ko nga kung bat dito ako nagdaan, sabagay maganda din dumaan dito walang masyadong sasakyan kaya pedi ako magmabilis ng takbo. Matagal tagal nadin naman na hindi ko to nagamit so sulitin kona. . . . Nang nasa kalagitnaan ako ng mahabang daan nato ay may nakita akong isang lalake na mabilis na nagtatatakbo nakasumbrero at nakaputi ito ng damit. Di ko nalang iyon pinansin subalit sa di kalayuan ay may nakita akong isang lalake na nakatayo pero nilagpasan ko nalang ito dahil baka nakatambay lang sya don, subalit ng matanaw ko sa side mirror ng aking motor ang lalake bigla nalang itong bumagsak at humandusay sa daan.
"WHAT THE F*CK" yan lang nasambit ko ng makita ang lalaking nakahandusay. . . . Kinabahan ako sa nakita ko nagdadalawang isip pako na balikan sya, bakit kasi dito ko pa naisipang dumaan.. pero may bumubulong sa isipan ko na balikan ko sya.. kaya bahala na nag minor ako at binalikan ang lalaking ngayon ay nakahandusay sa gilid ng daan.. hindi ko na agad pinatay ang engine ng motor dahil baka modus lang to nag iingat lang kung sakali. Pero hindi , may dugo sa kanyang kamay at sa kanyang damit. Mukhang totoo nga ito, mukhang nasaksak nga ito, at yung lalaki kanina na nagmamadali mukhang sya ang may kagagawan nito, ee ano gagawin ko? Wala akong maisip kaya ibiniling ko ang lalaki at ngayon ay nakahiga na ito. Medyo natigilan ako sa nakita ko bukod sa saksak sa kanyang sikmura at duguang damit ay natuon ang aking paningin sa kanyang mukha, at may napansin akong kakaiba sa kanya.. pero hindi ako sigurado. Chineck ko kung buhay pa sya at hindi nga ako nagkamali humihinga pa naman sya, nagulat ako ng bigla syang magsalita.
"TU..TULUNGAN. MO..KO PA..RANG. AA.WA MO NA..TU..LUNGAN MOKO."
Sambit nya kahit hirap syang magsalita. Hinawakan pa nya ang aking braso kaya nabahidan nadin ito ng dugo.
"MAMA'.. TU..TULUNGAN.. MOKO.. ". Nakaramdam ako ng awa sa bawat salitang binibitawan nya. . . . . Hindi ko alam pero napaka amo ng mukha nya, hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko kaya Hindi nako nag sayang ng oras para tulungan sya. Binuhat ko sya kahit mejo mabigat pero nakaya ko naman kasi nag gygym naman ako at di naman sa pagmamayabang talagang maganda yung katawan ko.. varsity ako ng Basketball at Volleyball sa aming School so anu paba Ineexpect nio diba.. pero kidding aside kailangan ko syang dalin sa hospital kaya pinilit ko syang sinakay sa motor ko at buti nalang nakakagalaw sya at pinahawak ko sa bewang ko para di sya malaglag. I dont think so kung magpuro dugo na ako at kung ano man isipin ng mga nadadaanan namin pero ang importante madala ko tong lalaking to sa ospital.. "Kapit ka lang sakin, wag kang mag alala ,dadalin kita sa hospital kaya wag kang bibitaw." at mabilis kong hinarurot ang aking motor para agad kaming makarating sa Hospital.
