(THAP POV)
Ughhhh... nakakaiinis... please lord .. kunin mo na ko pleeeeease... nakakahiya ung ginawa ko..... yan ang isinisigaw ko habang nakatalukbong ng unan ang aking mukha.
Hindi ko alam ang gagawin ko kasi naman, bakit ganon... nakita pa ni Mama at ng dalawa kong kapatid. Sobrang Nakakahiya....
.
.
.
Maya maya may kumakatok sa aking kwarto nag aalangan pa kong buksan. Pero nang marinig ko yung boses si Charles lang pala. Kaya agad kong binuksan ang pinto at mabilis na hinila si Charles papasok sa aking kwarto. Natanaw ko pa sila Vlad sa Sala kausap si Fred.
"AT NAKUHA NIO PA TALAGA AKONG PAGTAWANAN KANINA, NAKAKAINIS KAYO." Sabi ko kay Charles na hangang ngayon ay natatawa padin.
"HIYANG HIYA KA NOOOH, HAHAHA MAY PAKANDONG KADONG KAPA KUYA AHH." pang aasar pa sakin ni Charles. Nakuha pa talaga kong asarin ng mokong nato.
"OO NA, DON KA NA NGA SA LABAS.MAPANG ASAR KA DIN EH." Inis na sabi ko sa kapatid ko.
"PINAPAKUHA LANG NI MAMA YUNG KUMOT SA DRAWER MO, MUKHANG SA SALA GUSTO MATULOG NI KUYA VLAD EE. DI NAMAN KASI SYA KAKASYA SA KWARTO NAMIN, SAKA IM SURE DI MO NAMAN SYA PAPAYAGAN NA MATULOG DITO SA KWARTO MO AT SAKA HIHINTAYIN NALANG DIN DAW NYA NA HUMINTO ANG ULAN." Paliwanag ni Charles sakin.
.
.
.
Kinuha na nya ang kumot sa drawer ko at lumabas nadin ito agad.
.
.
Tama ba narinig ko? Sa sala matutulog si Vlad? Seryoso ba sya?. Pero hindi ko pa din makuhang lumabas dahil hiyang hiya padin ako sa nangyari. Kaya nahiga muna ko saglit. Nakatingin lang ako sa kisame at nag isip ng kung ano ano.
.
.
.
.
Di din nagtagal tahimik na ang buong bahay at mukhang huminto nadin ang ulan. Kaya bumangon ako para bumaba mukhang umuwi nadin si Vlad dahil huminto naman na ang ulan.mejo tamad pa ko maglakad sa oras nayon. Mukhang tulog na nga sila Mama at ang dalawa kong kapatid. Pag check ko sa Phone ko para tingnan kung anong oras na ,almost 11:30pm na pala.
.
.
.
Nakaramdam din ako ng gutom kaya lumabas na ko ng kwarto. Kahit antok na antok ako pinilit kong bumaba at dumiretso sa kusina. Buti nalang may natira pang ulam na niluto namin ni Mama kanina. Pagkakuha ko ng pagkain ay agad na akong umupo. Bigla nanaman bumuhos ang malakas na ulan. Wala naman bagyo pero bakit dumadalas naman ang pag ulan. Well gutom ako kaya pinagpatuloy ko nalang ang pagkain ko. Nakailang subo palang ako ng pagkain ng biglang may nagsalita.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"THAP"
YOU ARE READING
MY LONG LOST BESTFRIEND : Love & Lies
Teen Fiction"WALANG PERMANENTE SA MUNDO" yan ang paniniwalang ponanghahawakan ni Thap/Phatt ng minsan syang iwanan ng kanyang Childhood Bestfriend na si Vlad/Red na nangakong hindi sila maghihiwalay nito. This is not a typical Story between the two person na n...
