İPEK | TAMAMLANDI

47. Bölüm

İyi okumalar☀

Instagram// ssirmanur

Nilüfer- Son Arzum (Plak Kaydı)

Nilüfer- Ta Uzak Yollardan

Rachel Platten- Stand By You

Can Bonomo- Güneş

Teoman- Yıldızları Yakalamak

Indila- Love Story

Hem yapacak hiçbir şeyimin olmaması hem de günler önce girdiğim genel taramanın verdiği stresle odamda boş boş otururken bugün Ulaş ile hiç konuşmadığımızı, mesajlaşmadığımızı fark ettim. Saat öğleni geçmişti. Telefonumun ekranını açıp arama kısmından Ulaş'ı aradığımda birkaç saniye bekledim. Telefon saniyeler sonra açılırken gülerek "Nerelerdesin?" dedim. "Hiç sesin soluğun çıkmıyor."

"Evdeyim, uyuyorum." Karşı taraftan duyduğum sese karşılık tekrar gülerek ve oldukça da şaşırarak "Bu saate kadar mı?" dedim. Ulaş bu saate kadar asla uyumazdı. "Hıhı." Mırıltısı kulağıma dolduğunda biraz önceki ses tonunu fark edip "Ulaş..." dedim. "Senin sesin biraz garipleşmiş mi yoksa bana mı öyle geliyor?" Merakla vereceği cevabı beklerken bir yandan da dudaklarımla oynuyordum.

"Hastayım biraz ondandır." Oldukça yorgun bir sesle karşılık verdiğinde yatakta toparlandım. "Hasta mısın?" diye meraklı ve istemsizce endişeli bir tonda sorduğumda "Biraz," diye mırıldandı. "Ağır bir şey değil. Endişelenmene gerek yok." Hastaydı ve benim endişelenmeme gerek yok muydu? Gerçekten büyük saçmalıyordu.

Ayaklarımı yataktan sarkıtırken sıkıntıyla "Bekle geliyorum ben," dedim. Karşı taraftan "İpek gelme," dediğini duysam da artık çok geçti. Telefonu alıp tam odamdan çıkıyordum ki maske almak aklıma gelmişti. Bu sıralar gayet iyi gidiyordum ama bir enfeksiyon kapmak her şeyi tepetaklak edebilirdi. Odadan aldığım maskeleri cebime tıkıştırırken salona doğru ilerleyip "Anne ben Sevda Teyzelere gidiyorum!" diye bağırdım.

"Artık sormak, izin almak da yok." Annem gülerek konuştuğunda "Gidebilir miyim?" diye sordum şirin bir ses tonuyla. "Ay İpek sanki gitme desem evde duracaksın. Hem yine neye gidiyorsun?" diye sorduğunda ufacık bir yalan söyleme ihtiyacı hissetmiştim. Anneme Ulaş'ın hasta olduğunu ve ona bakmaya gittiğimi söyleseydim beni ölsem oraya göndermezdi. Bu yüzden "Hiç öylesine," dedim. "Çok durmam zaten gelirim hemen," diyerek uzaktan bir öpücük attım. "Hadi öptüm, gittim ben."

Dakikalar içinde Ulaşların kapısının önünde bulunduğumda zile basıp beklemeye başladım. "Merhaba Sevda Teyzeciğim," diyerek gülümsediğimde "Merhaba İpekçiğim," diye karşılık verdi Sevda Teyze. "Nasılsın Sevda Teyzeciğim?" diyerek içeri geçtiğimde "İyiyim bir tanem sen?" diye sordu.

"Ulaş'ı görünce daha iyi olacağım," dediğimde "Biraz hasta," dedi. "Biliyorum," dedim başımı sallarken. "Bir bakacağım müsaadenle nasıl olduğuna." Odasına doğru ilerleyecektim ki Sevda Teyze "İpek hiç girme bak odaya hasta çünkü," dedi.

"Sevda Teyze vallahi bak maskem de var." Cebime koyduğum iki maskeyi de üst üste taktığımda "Hemen bakıp çıkacağım," dedim ikna olması için. "İpek..." dedi Sevda Teyze yalvarır gibi. Ama devam etmesine izin vermeden "Ne olur Sevda Teyzeciğim ne olur," diye tatlı tatlı ısrar ettiğimde Sevda Teyze beni gafil avlamıştı.

"Ayy valla Müjgân'ı arayacağım şimdi." Beni şikâyet edeceğini söylediğinde annem buraya gelene kadar biraz daha vaktimin olduğunu fark ettim. "Siz ikiniz annenle aramı açacaksınız." İşaret parmağı bir beni bir de Ulaş'ın odasını gösterdiğinde gülerek "Açılmaz açılmaz," dedim.