He'll Be Mine (Mine Series #2)

Fifty- Four

Chapter 54.

Banta.

Napatitig ako kay Felix na inaayos ang halaman na napili ko sa palengke. He looked cool while putting the dirt on a pot. Pansin kong agad siyang nainitan dahil hinubad niya ang kaniyang damit. It revealed his perfectly-shaped body.

I gulped when I saw some sweats falling in his chest from his head. Napailing ako at umiwas ng tingin.

Gagi na... nang-iinit na naman ako.

"Ma'am--"

"Ay Butiki! Daphnie naman! 'Wag mo nga akong gulatin!" napakurap siya at inosente akong tiningnan. Napahawak ako sa aking dibdib.

"Pasensiya na po, Ma'am. Sabi kasi ni Manang na handa na pananghalian ninyong mag-asawa sa likod ng bahay," imporma niya. "Hihintayon niyo po bah si Sir Felix?"

"Oo, malapit na rin naman siyang matapos. Pakisabi kay Manang na mamaya na ihain ang buko pandan," tumango siya at nagpaalam. Muli kong tiningnan si Felix na nagpupunas na sa kaniyang pawisan na katawan.

My jaw literally dropped when I caught him staring at me. Ang seryuso niya habang nagpupunas. Inirapan ko siya at nakita ko ang pagsilay ng pilyo niyang pagngisi. Napailing siya at naglakad na papasok ng bahay.

This house is different from the house I worked as a maid before. Mas malaki ito at may open garden malapit sa gate. Mayroon ding swimming pool at malawak na bakuran na pwedeng gamitin para sa mga okasyon na paparating. I can't wait for my son to go out.

Umakyat si Felix at nakasalubong ko siya. Akma niya na sana akong hihilahin papasok sa kwarto pero naunahan ko siyang pingutin ang ilong niya.

Siyempre, napasimangot siya sa ginawa ko.

"Maligo ka na! Hihintayin kita sa pool side." sabi ko at maingat na bumaba sa hagdanan. Narinig ko ang pagtawag niya pero hindi ko na nilingon.

I got distracted by his abs. Parang gusto ko itong dilaan para naman malinisan ang dumi na dumikit roon. Oh Goodness! How I hate this! I should really stop fantasizing him. Makakasama sa bata kung magiging maharot ako palagi.

Pagkaupo ko sa upoan ay napatingin ako sa pool. Maybe later, I will take a dip. Binilisan 'ata ni Felix ang pagligo dahil wala pang bente minutos ay nakababa na siya, suot-suot ang khaki shorts at black T-shirt.

The food was ready so I started eating.

"Salamat dahil ginawa mo ang inutos ko," sinsero kong saad.

Tumaas ang sulok ng kaniyang labi. "May kapalit iyon, mahal ko." nanlaki ang mata ko sa kaniyang sinabi. "You heard me right. May kapalit ang pagtanim ko sa halaman mo."

Ngumuso ako. "Kung ano man 'yang iniisip mo. Huwag mo nang ituloy. Hindi na pwede sa bata na gawin natin iyo--"

"Pero pwede ko pang dilaan," mas lalong nanlaki ang mata ko. "Don't blush, baby... It's turning me on."

Bigla yata akong nahirapan sa paglunok. "Ano bah. Tigil-tigilan mo ako, Felixio Rin. Masusuntok talaga kita nang wala sa oras." banta ko at padabog na tinusok ang lumpia.

He chuckled. "'Di bale nang masuntok, may madidilaan naman." ngisi niya.

Matalim ko siyang tinitigan at pinagpatuloy ang pagkain. He really laughed while eating his own food. Gusto ko siyang duroin ng tinidor pero hindi ko magawa dahil handa siyang tanggapin ang pananakit ko. Ang gunggong na 'to... Nakakapanggigil!

After eating our lunch, kinain namin ang desserts na ginawa namin kanina. Sinasadya ni Felix na dilaan ang gamit niyang kutsara sa buko pandan.

Sa abot ng makakaya ko ay hindi ko siya tiningnan. May nabubuhay na kung ano sa katawan ko kung magtatama ang mata namin. Kainis na tuko. Bahala siya sa buhay niya!