He'll Be Mine (Mine Series #2)

Thirty- Seven

Chapter 37.

Very Comfortable.

Waking up, naked while a thick blanket is covering my whole body. Dahan-dahan kong iminulat ang mata ko at bumangon. I covered my body and looked at Felix who's cooly reading a book with a tray of a food infront of him.

"Good afternoon. Time to eat our late lunch," he said then closed the book he is reading.

He stood up and get something from his closet. Damit iyon. Lumapit siya sa akin at pinasuot sa akin ang damit. He was really the one who let me wear his T-shirt. Siya rin ang nagpasuot sa akin ng kaniyang boxer shorts.

"Toothbrush muna ako..." paos ang boses na sabi ko.

Inayos ko ang kama bago nagtungo sa banyo para magsepilyo. My bed hair looked so ugly. I comb it before I went out.

Huminga ako nang malalim at sinabayan siya sa pagkain. Napapaigtad na lamang ako kapag magkakabunggo ang kamay namin. I pouted and did not think about it.

Kain lang ako nang kain at nang mabusog ay tinitigan niya ako.

"May posibilidad na mabubuntis ako," natigilan siya sa sinabi ko. "I am not taking pills anymore, Felix."

He nodded. "Okay."

"Anong 'okay'? Ayaw mong magkaanak sa akin 'di bah?" humina ang boses ko. "Well, isang beses lang naman natin ginawa sa ngayon kaya hindi pa mabubuo ang bata."

"Then let's do it alot of times para mabuo," umawang ang bibig ko at hindi siya makapaniwalang tiningnan. "What? I'm serious. I'll impregnate you." he seriously said then finished his food.

Laglag na laglag ang panga ko. "Baliw ka bah? Ha?!" sigaw ko.

"Maybe?" he then smirked and pick up the tray, left me in the room.

Nasabunotan ko ang sarili at napamura. Alalahanin mo, Danity. Niloloko ka na naman ng lalaking iyon. I should really take pills again so that an innocent life wouldn't be included in this kind of problem.

But how will I do that? Hindi ako makalabas rito ng isang linggo. Tatakas kaya ako? Hmmm... hindi mahirap para sa akin 'yon.

I went downstairs, slowly.

Rinig na rinig ko ang pagragasa ng tubig sa kusina kaya mabilisan akong tumakbo patungo sa main door. Like what I did as I go down, I slowly opened the door. Nakahinga ako nang maluwag dahil hindi ito gumawa ng ingay.

Malaki ang ngiti akong lumabas at tinakbo ang malayong gate. Binilisan ko ang pagtakbo nang malapit na akong makahawak sa railings ng gate. Tatakbuhin ko nalang ang main road, for sure ay malapit lang iyon.

I thought I was allowed to touch the gate but when my hands slightly touched it, parang may kuryenteng dumaloy sa katawan ko.

Leche na! This is a trap!

"Tatakas ka?" napaigtad ako nang marinig ang kaniyang boses.

I looked at him. He is smirking. "Palabasin mo ako dito! May bibilhin ako!" hiyaw ko.

He tilted his head. "What are you going to buy, baby? Birth-control pills again?" paano niya nabasa ang iniisip ko?! He chuckled. "Too bad... hinding-hindi kita hahayaan na uminom ulit ng ganoon."

"Felixio Rin!" I shouted.

Nagkibit-balikat lang siya at naglakad na patungo sa kinatatayuan ko. I gritted my teeth and cursed so loud. This is not going to happen! Ayaw ko pang mabuntis! Ayaw kong madamay ang magiging anak ko sa kagaguhan ng ama niya!