5. Bölüm "KRİZ"

4.9K 201 93
                                    


İyi okumalar...

Medya: Almina Öztürk (Bölümde bahsi geçen fotoğraf)

Bölüm şarkısı: Femrez-İz

***

"Sırtında derin yaralar var bu yaralar kolay kolay geçmez izi mutlaka kalacaktır. Belki doktoru krem falan vermiştir ama ben yine de birkaç tane krem yazdım. Karnındaki yaraya tekrar pansuman yaptım."

"Başka bir şeyi var mı? Sorguda sürekli midesini tutup durdu."

"Başka bir şeyi yok yani vücudundaki darbe izlerinden başka... Belki midesi falan bulanmış olabilir ya da ağrımıştır stres ve korkudan. Uyanınca anlayabiliriz."

Kulağıma doluşan uğultulu sesler bilincimin açılmasına neden oldu.

Karanlığı hem çok sevmem hem de karanlıktan korkmam tamamen haksızlıktı. Karanlık,kusurları,hataları,saklananları, gözyaşlarını,gözyaşlarından ıslanan yüzünü gizlerdi. Göz kapaklarımın yarattığı karanlık konuşulanları gizleyemese de konuşanları ve beni gizliyordu. Uyuduğumu düşünüyorlar bana soru sormuyorlardı.

Uykuyu hem çok sevmem hem de sonsuza dek uyumaktan korkmam tamamen haksızlıktı. Uyku,düşünceleri,sesleri, varlıkları gizlerdi. Görüntüleri gizleyemese de bize sunduğu görüntülerin gerçekçi olmaması gerçekliği gizliyordu.

Ama korkuyordum. Beni farketmesini istediğim, kurtarması için dua ettiğim kişilerin beni karanlıkta görememesinden korkuyordum.

Korkuyordum. Sonsuza kadar,sonsuzluğa uyumaktan korkuyordum. Adaletin yerini bulduğunu göremeden ölmekten korkuyordum. Yaşamak istediklerimi yaşayamadan sonsuza kadar karanlığa ve uykuya hapsolmaktan da korkuyordum.

Korku bazen sevgiye ağır basıyordu.

Gözlerimi açmadan önce içimde dua ettim karanlıkta kalsam da istediğim kişinin veya kişilerin beni görmesinden ve sonsuza kadar uyumadan önce yaşamak istediklerimi yaşabilmeyi diledim. Adaletin yerini bulmasını istedim.

Gözlerimi yavaşca araladığımda, karşımda ilk onu gördüm.

Zafir Boran.

Zorlukla yutkunduktan sonra gözlerimin ışığa alışmasını sağladım ve doğrulmaya çalıştım.

Yattığım sedyede Zafir Bey oturmama yardımcı oldu ve ellerini hemen kollarımdan çekti.

"İyi misin?" Dedi.

Etrafı incelediğimde revirde olduğumuzu anladım.

Başımı olumlu anlamda salladım. Saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdım. Sıkı sıkı topladığım saçlarım çözülmüştü.

Başımı yere eğip ayakkabılarıma baktım.

O sırada önümde eğilen Zafir Bey gözlerimin büyümesine neden oldu.

Temastan kaçınsam bile böyle bir şeye izin veremezdim. Anında sedyeden aşağı inip koluna dokundum.

Elleri ayakkabımda bir dizi yerdeyken başını hafif açıyla kaldırıp bana baktı.

SAVRULAN KÜLLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin