SAVRULAN KÜLLER

6.Bölüm "KİBRİT"

HELLOOOOOOO,

hihihihi (şeytan emojisi)

Bomba bir bölümle geldim 🌚

Haddii bölüme

Bölüm şarkısı: Emre Aydın-Soğuk Odalar.

***

"Ne zaman ifade vereceğim?"

Az önceki konuyu düşünmek istemiyordum. Düşüncelerim sussun artık dinleneyim istiyordum.

Oda sessiz olsa bile sessizliği benim telefonum bozmuştu.

Burada internet asla çekmiyordu ve hattım da zor çekiyordu. Dün annemle o yüzden neredeyse hiç konuşmamış aramalarını da yanıtlamamıştım. Evet belki biraz bende konuşmak istemiyordum ama yine de çekmemesini bahane olarak kullanacaktım ki kavga ettik.

Ve şu an yine annem arıyordu.

Zafir Bey'e göz ucuyla baktığımda o benim aksime bana dikkatle bakıyordu.

Boğazımı temizleyip izin istedim ve telefonu açtım. O ise arkasına yaslanmış bir kolunu oturduğu yerin koluna koymuş elini çenesinde yani yeni çıkmaya başlamış sakallarında gezdiriyor ve beni izliyordu.

"Efendim?" Dedim.

"Almina kızım nasılsın?" Diyen babamla yüzümde acıdan kopmuş bir gülüş belirdi.

"İyiyim. Bir şey mi oldu?"

"Yok yok,annen seninle konuşmak istiyor Almina. Lütfen karşı çıkma o da çok pişman oldu zaten. Konuşun anlaşın tamam mı kızım?"

Gözlerim anında dolmuştu, insanlar sözlerinin nelere yol açacağını, davranışlarının nasıl bir etki yaratacağını hiç düşünmeden hareket ediyorlardı. Ve sonra da pişman oldum diye peşimizde dolaşır yine pişmanlıklarını özürle dillendirmez gururuna yediremedikleri için hareketleriyle göstermeye çalışırlardı.

"Tamam baba."

Birkaç hışırtı sesinin ardından annemin sesi duyuldu.

"Anneciğim. Kızım nasılsın?"

"Bir şey mi oldu?"

Sesim artık yorgundu,bitkindi daha atlatamadığım olaylar varken yenilerinin eklenmesi beni çok yoruyordu.

"Yok kızım ben sadece sana bir şey söyleyecektim ama çekiniyorum Almina. Bir annenin kızından çekinmesi çok zor bunu ancak anne olunca anlarsın,senin için babanla hiç olmadığımız kadar endişelendik. Sen aylarca yoktun,seni her yerde aradık sonra irtibatta olduğumuz Mardin İl Emniyet Müdürlüğü'ne bir ihbar gelmiş terör örgütü tarafından bir kadının kaçırıldığına dair. O gün ne kadar korksak da senden bir haber almak bile umutlanmamıza neden oldu."

Hıçkırdı, ağlıyordu yine de sakince onu dinliyordum.

"Baban hemen askeriyeye de senin fotoğraflarını yaydı. Olur da o kadın sensindir diye. Her yerde seni aramaya başladılar,biz de her gün senin haberini bekledik. Dua ettik,yaşa diye. Ama bunları yaşamanı istemezdim kızım hangi anne ister evladı böyle canice birileri tarafından zarar görsün? Ama kabulümdü yeter ki yaşasın her şekilde kabulüm dedim. Seni bulduklarının haberini aldığım gün dünyalar benim oldu. Ben bu sıralar sana nasıl davranacağımı bilmiyorum ki annem..."

Sesi boğuklaşınca derin bir nefes aldı. O sırada beni delici gözleriyle izleyen adama rağmen bende ayağa kalktım ve odadaki cama doğru ilerleyip ona arkamı döndüm camdan dışarıyı izlerken annemi dinlemeye devam ettim. İçimde delice yanan kor bir alev vardı ve sönecek gibi de değildi.