Vatan hainleri tarafından kaçırılıp aylarca tutsak edilen bir kadın.
Görevinde başarılı, vatanı için canını feda etmeye hazır bir Türk askeri.
Ve onların geçmişlerinden beri verdiği zorlu hayat mücadelesine eklenen tutkulu bir aşk hikayesi.
***
Gözl...
Bölüm şarkısı: Yüzyüzeyken Konuşuruz-Ölsem Yeridir
İyi okumalar...
*** Gecenin karanlığını güneş silip attığında,içimdeki kasveti silecek bir şeyler aramaya başlamıştım. Bu arayış hâlâ devam ediyordu. Sanki benim de bir güneşe ihtiyacım vardı. Eskiden geceye aşık bir insan olduğumdan gündüz az da olsa uyumaya çalışır gece uyanık kalırdım. Gecenin,rüzgarı da ışığı da anladım ki önceden benim karanlığıma rakipmiş. Üzerini kapatacak kadar güçlüymüş.
Gece benim içimdeki karanlığı yenebilecek güçteyken bir şeyler olmuş ve karanlığım onu mağlup etmişti. Gece kurtulmak için gündüzden yardım istemişti. Güneş onu o karanlıktan kurtarmıştı. Ama karanlık hâlâ oradaydı. Peki beni karanlığımdan kurtaracak bir güneşim var mıydı?
Belki de gündüzlerdi.
Aylar sonra kendi isteğimle uyanmış, sıcak havaya rağmen sıcak bir duş almıştım. Gece o kadar halim yoktu ki yattığım gibi uyumuştum,haliyle sabah da oldukça erken uyanmıştım.Evimde olmanın rahatlığı içimi huzurla doldurmuştu,gece olan tüm olumsuzluklara rağmen. Evet burada,gitmeden önce bir iki gece kalmıştım ama içinde sevdiklerimin olduğu ya da içimin sindiği her evi sahiplenebilirdim. Ve burada bana aitlik hissettiren bir şeyler vardı.
Bu evimiz o kadar güzeldi ki, özellikle bahçesi... Mardin'deki merkezden baya uzakta böyle bir site olması çok güzeldi.
Duştan çıktıktan sonra kurulanıp iç çamaşırlarımı giydim. Üzerime çiçekli elbisemi geçirdikten sonra saçlarımı kurutup açık bıraktım. Sol bileğime saatimi takıp oldukça hafif bir makyaj yaptım. Odamdan aşağıya inerken annemlerin hâlâ uyuduğunu biliyordum çünkü saat şu an sabah altıydı.
Parmak uçlarımda aşağıya indiğimde,spor ayakkabılarımı giydim. Boy aynasında son kez kendime bakıp minik çantamı aldım ve kartımla telefonumu koyup kapıyı yavaşça açtım. Dışarıya çıktığımda aynı yavaşlıkla kapıyı kapattım. Kapımızın etrafında sarmaşık toz pembe güller vardı ve içimdeki o çocuksu heyecan beni sarıp sarmalamıştı. Eskisi gibi hissediyordum. Ya da yeni gibi. Yenilenmiş gibi. Eskisinden daha da iyi... Biraz yürümek,siteyi keşfetmek,hatta bahçede vakit geçirmek istiyordum. Bu yüzden çantamı alıp bahçeden dışarıya çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
