17.Bölüm "KORKU"

2.9K 103 25
                                    

Selaam!

Yıldızımızı parlatalım ve bol bol yorum yapalım olur mu 💗

İyi okumalar.


İyi okumalar

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


***

İstanbul'a ayak bastığımızda gözyaşlarım yeni yeni durmuştu,uçakta sessiz sessiz gözyaşı dökmüştüm ve Tuana sıkılmadan usanmadan gözyaşlarımı silmişti. Ağlamamın iki sebebi vardı birincisi mutluluktandı çünkü artık onun da beni sevdiğini biliyordum ikincisi ise bende kalmayacağını düşünüyordum gelince görecekleri onu hayal kırıklığına uğratabilirdi.

Birkaç saat süren uçak yolculuğunun ardından Tuana'nın ve Emir'in desteği ile yavaş yavaş toparlanmıştım çünkü kendimi yermenin hiçbir mantığı yoktu.

Bedenim İstanbul'a ayak basmış olsa da ruhun kalbim beynim hala Mardin'deydi. Ben Zafir'e ne ara bu kadar aşık olduğumu bilmiyordum daha geleli üç ay anca olmuştu buna aşk denir miydi bunun hakkında da hiçbir fikrim yoktu. Düşünüyordum ama bir cevap bulamıyordum çünkü aşk böyle bir şeydi birini sevmenin bir nedeni yoktu hareketleri, bakışları,gülüşü, konuşması ya da dış görünüşü bir yere kadar etkiliydi aşkın bir nedeni yoktu ona ne ara kapıldığım hakkında hiçbir bilgim, fikrim dediğim gibi yoktu.

Onunla çok vakit geçirememiştik çok bir konuşmamız görüşmemiz söz konusu değildi ama aramızda bir çekim olduğunun farkındaydım ve bu çekim gerek dış görünüşünden gerek sergilediği tavır ve hareketlerden ötürü beni oldukça etkilemiş ve kendimi bir anda onun kalbinde bulmuştum.

Daha başından böyleyse şu anki yaşadığım şey, aşk mı onu bile bilmiyorum, ileride onu tanıdıkça onunla konuştukça onunla görüştükçe ona bakıp ona dokundukça kim bilir içimdeki bu sevgi ne boyuta gelecekti.

Biz sadece birbirimiz arasındaki çekime yenilmiştik onu seviyordum onun da beni sevdiğini biliyordun ama sanırım buna henüz aşk diyemezdik. Onu tanıdıkça ona aşık olacağıma emindim ama o bana aşık olur muydu bunu bilmiyordum.

Son sözleri bir çark gibi beynimde dönüp duruyordu.

Her hareketinde benden izin istemesi kalbimin daha da hızlanmasına neden oluyordu, saçlarıma dokunurken ellerinin titremesi bakarken sadece bakmayıp beni görmesi benim için garip şeylerdi.

Bir sürü ders almış gerek stajda gerekse edindiğim deneyimlerde bir sürü insanla konuşup değişik vakalara şahit olmuştum. Benimle konuşan danışanlarımın içlerinde aşka kapılıp kurtulamayan insanlar da vardı onlara olabildiğince soğukkanlı yaklaşırken şu an kendim ne yapacağımı bilmez bir halde bocalıyordum.

SAVRULAN KÜLLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin