33.Bölüm "KIYAMET"

1.2K 56 59
                                    

Yeni bölümden selamlar efendiimm

Öncekilere göre bir tık kısa ama dolu dolu bir bölümle sizlerleyiz

Bol bol satır arası yorumlar görmek bana iyi geliyor lütfen yorumlarınızı esirgemeyin olur mu¿

Kocaman sevgilerle sizi bölüme uğurluyorum

İyi okumalar

***

"Kalkalım mı?" Dediğinde başımla onayladım. Hesabı isteyip ödedi,itiraz etme hakkı bile tanımamıştı. Kadir ve Erdem yanımızdaki yerlerini aldıklarında Zafir'in arabaya binmesine yardımcı oldular, kucağımdaki çiçeklerle ben de yanına oturdum.

"Nereye abi?" Diyen Erdem ile Zafir elindeki telefona bakarken "Benim eve." Dedi.

Telefondan birini aradığında başımı camdan tarafa çevirdim ve dinlememek için uğraştım.

"Komutanım beni aramışsınız." Merakla gözlerim irileşse de içimi bir hüzün kapladı.

Gözleri bana çevrildiğinde merakla ona bakmaya devam ettim.

"Evet komutanım,doğru." Dedi önüne dönüp.

Ellerimdeki çiçekleri incelerken onu dinlemeye devam ettim.

"Komutanım,bunun mümkün olmayacağını söylemiştiniz." Acaba ne hakkında konuşuyorlardı?

"Emredersiniz komutanım." Dedikten sonra aramayı sonlandırdı ve bana dönüp elimi tuttu.

"Bir şey mi oldu?" Diye korkuyla sorduğumda gülümsedi.

"Bilmem." Dedi başını çevirip.

Elini çekiştirip bana bakmasını sağladım.

"Kötü bir şey mi oldu?" Diye üsteledim.

"Bir şey oldu ama güzel bir şey..." Kaşlarım çatıldı.

"Ay Zafir çatlatma insanı da söyle hadi!" Dedim heyecanla. Geri çekilip kaşlarını çatarak gülümsedi.

"Zafir? Bakıyorum barışmışız,hani affedemiyordun?" Dedi.

Göz devirdim ve istemeden güldüm.

"Ne var yani azıcık affettiysem,geri küserim bak! Hadi söyle yaa..." Dedim nazlanıp.

Dilini damağına vurarak itiraz sesi çıkardı.

"Tamamen affedersen söylerim." Oflayıp kollarımı göğsümde bağladım.

"İyi söylemezsen söyleme." Tamamen blöf yapıyordum.

"Tamam." Dedi. Şaşkınlıkla açılan ağzımla ona döndüm.

"Nasıl tamam? Dümdüz tamam mı?" Dedim.

Dudaklarını yalayıp birbirine bastırdı,onaylar gibi bir mırıltı çıkarıp konuştu.

"Hım, dümdüz tamam." Nefesimi üfleyip önüme döndüm.

"İyi,çok da umurumdaydı zaten." Evet umurumdaydı ama bilmesine gerek yoktu.

Başını bana çevirip halimi görünce kahkaha atarak başını geriye yasladı.

"Bak bakayım bana,hadi yine mi küstük ben ne yaptım şimdi?.." Şaşkınlıkla ona baktım, ağzım açılmıştı. Sırıtıp konuştu. "Ağzını kapa sinek kaçacak şimdi." Dedi, kaşlarım çatıldı ve dudaklarımı birbirine bastırdım.Yaklaştı ve kapadığım dudaklarımı parmağıyla ileri geri okşadı "Ya da istersen ben kapardım." Dedi. Yutkunup kendime gelmeye çalıştım.

SAVRULAN KÜLLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin