SAVRULAN KÜLLER

30.Bölüm "TACI DÜŞEN KRAL"

İYİ OKUMALARRRRR

Sizleri çok çok seviyorum,her şeye ve herkese rağmen iyi ki varsınız.

Oy verip, satır arası yorumlar yapmayı unutmayınız lütfen lütfen!!!!!

💞💞💞💞

***

Zafir'den;

İşte devran şimdi dönecekti.

Almina gideli iki dakika yirmi dokuz saniye olmuştu,artık otuz.

Kapıya odaklı bakışlarım bahçedekileri buldu,Alp'e kısa bir bakış attım ve kaşımla dışarıyı işaret ettim. Ne yapması gerektiğini gayet de iyi biliyordu.

Bana öfkeyle baktığını hissettiğim Tuana'ya dönerken Alp çoktan çıkmıştı.

"Oğlum,ne diye inanmıyorsun sen kıza?" Kolumdan sarsan anneme bakmadan Tuana'ya bakmaya devam ettim,elinde sımsıkı kavradığı kargoda bir bilet olduğunu iyi biliyordum. Almina az önce ona doğru bakmış ve sonra da gideceğini söylemişti.

"Kaan,Tuana'yı da al gidin." Dedikten sonra anneme döndüm.

"Babaannemi çağırır mısın anne?"

Kaan ile Tuana zorluk çıkarmadan bahçeden çıktılar ama o öfkeyi hissediyordum.

"İnat damarın batsın emi!" Annem sinirle dönüp pıtı pıtı yürüyerek öfkeyle içeriye daldı. Gülümsememek için zor durdum. Zaten yerimde zor sabrediyordum,halledip hemen gitmem gerekiyordu.

"Ey oğul!" Diyerek elleri arkasında bağlı şekilde dimdik yürüyen babannem bahçeye girdi.

"İstediğin oldu!" Dedim yarı öfkeyle,dozu kaçırmamalıydım kendimi tutmasam çok ağır konuşacaktım ama planı bozamazdım.

"Aferin torunum, sözümü dinlemen gerçekleri görmene neden oldu." Kolumu sıvazladı,bir şey demedim boş boş baktım.

Şu konuşma bitseydi de geç kalmadan bebeğimi görseydim.

Durduk yere kalbini kırmak zorunda kalmıştım.

"Gitmem gerekiyor,işlerim var." Diyerek kendimi geri çektim ve anneme baktım. Annem bana,ilk defa bu kadar öfkeyle bakıyordu, gözlerinin kızarık olması bile bu intikam için yeterli bir sebepti.

"Tamam torunum,git ve gönlünü hoş eyle." Neyi kastettiğini biliyordum,gidip hemen başka bir kadınla birliktelik yaşamamı; günü birlik ilişkiler kurmamı istiyordu.

Neyse ki beni tanımıyordu.

Yüzüme istemediğim bir sırıtış kondurdum ve arkamı döndüğüm an yüzümdeki o ifadeyi sildim.

Kapıdan hızlı hızlı çıkarken Almina'nın boynuma taktığı zinciri çıkarıyordum.

Sağ taraftan buraya doğru yürüyen Erdem'i gördüğümde anlamsızca baktım.

"Ne oldu?" Tahmin etmek güç değildi, Almina'yı kontrol etmişlerdi.

"Abi,haddimize değil ama yenge bunları hak etmedi. Hiç iyi de değil." Dedi Erdem kızgınlıkla.

Sağ elimle sol omzunu sıkıp iki kere dostça vurdum.

"Biliyorum kardeşim,biliyorum." Onlar buna anlam veremiyorken park halindeki arabama bindim ve Alp'i aradım.