Metrisin Önü (b×b)

12. Bölüm

Selamlar bu bölüm çok çok hoşuma gitti. Umarım siz de beğenirsiniz. Güzel yorumlarınızı bekliyorum 👉🏻👈🏻
Bölümleri ithaf etmek istiyorum artık. Bu bölümü bana çok destek olan gulcnclzz 'e ithaf ediyorum. Çok teşekkür ederim.❤️

*bölüm şarkısı: yara- kalben

Ali hışımla oturduğu sandalyede dikleşirken annesi onun yüzünün haline kaşlarını çatmıştı.
"Aaa Ali noldu? Yüzün bembeyaz geçmiş."

Annesine cevap vermezken Yavuz'un annesi Nurten Hanım da onaylanmıştı annesini.
"Ay evet oğlum ne oldu iyi misin?"

Ali yutkunurken "Uykusuzum biraz Nurten Abla." demişti sadece. Oğlun beni alt üst etti gecem gündüzüm karıştı birbirine, az önce de etkilendim üşenmedim kalıdırıverdim diyememişti tabii. Nurten Hanım memnuniyetle gülümserken Ali'ye parlayan gözlerle bakıyordu.

"Maşallah oğlum çok çalışıyorsun. Orhan Abi'n her zaman der Ali çok çalışkan çocuk diye. Yoruluyorsundur tabii orada. Dikkat et yavrum."

Bir yandan da yan gözlerle Yavuz'a bakarken esmer oğlan hiç aldırmıyormuş gibi elindeki telefona bakıp sırıtıyordu. Ali dişlerini sıkarken birden ayaklanmıştı.

"Nereye?"

Annesine kısaca "Lavaboya." diyip uzaklaşırken kendine sövüyordu bir yandan da. Resmen Yavuz'dan etkileniyordu. Bu zamana kadar hiç başına böyle bir şey gelmemişti.

Hiç bir erkekten etkilenmemişti. Gerçi liseden beri Tuğba'yı sevmişti. Kendini keşfedecek bir anı olmamıştı hiç.

Kabullenmek istemese bile gerçek apaçık önündeydi. Ali bu çırpınışları biliyordu. Boşaydı. Babasının sözleri aklına gelirken yutkunmuştu. Küçük bir kediyi ara sokakta severken fısıldamıştı hayran olduğu adam Ali on yaşlarındayken.

"Merhamet ve sevgi" demişti yaşlı adam. "Merhamet ve sevgi kimseden esirgenmez oğlum. Bak şu kedi küçücük bir şey. Konuşamaz, kendini anlatamaz. Sevgiyi bilir ama. Sen onun başını okşarsan hisseder bunu. Sen sevgini de merhametini de esirgeme hak edenden."

Ali dişlerini sıkarken babası bir erkekten bu denli hoşlandığını bilse ne der diye düşündü. O da istemezdi. Nefret ederdi belki. Kimse istemezdi.