Rude "persian ver" [Complete]

♪MONSTER♪

(قبل از اتفاقات سر میز صبحانه):

با چهره پوکرش به بکهیونی خیره شده بود که حوله پوش داشت از حمام بیرون میومد و موهای خیسشو با کلاهِ حوله خشک میکرد.

= بک؟!

_ یااااا!

پسر روبه روش داد ترسیده ای زد و به سمتش چرخید.

_ سو! قلبم وایساد!

همینطور که دستش روی سینه ش بود، به کیونگسو نزدیک تر شد تا ببینه برای چی اومده توی اتاقش. لبخند بدجنسانه ای که روی لب دوست چشم جغدیش بود، باعث شد به فکر قتلش بیوفته.

= متاسفم، نمیخواستم بترسونمت.

چشمی چرخوند و مسیرشو به سمت کمد لباساش کج کرد.

_ توی اتاقم چیکار داری؟

= خب... میخواستم بگم جونگین و برادرش اینجا بودن.

با تعجب نگاهی به کیونگسو که حالا روی تختش نشسته بود، انداخت.

_ اینجا بودن؟ چرا؟

= اومده بود ییشینگ آجوشی رو ببینه. یکم باهمدیگه حرف زدن، نمیدونم چه اتفاقی افتاد اما وقتی من و جونگین برگشتیم پیششون... برادرش داشت گریه میکرد و آجوشی هم غیبش زده بود.

حرفی برای گفتن نداشت...
با لبای آویزون، یه دست لباس از کمدش بیرون کشید.

_ فکر کنم واقعا دیگه تموم کردن.

= منم همینطور فکر میکنم.

_ حداقل میتونستن باهمدیگه دوست باشن اما... حتما برای کسایی که قرار میذاشتن و بخاطر دلیل وحشتناکی بهم زدن، خیلی سخته دوباره باهم دوست باشن. مگه نه؟

= شاید...

بی توجه به حضور کیونگسو، حوله ش رو درآورد و لباساشو عوض کرد. دوستش انقدر لخت دیده بودش که دیگه عادت کرده بود و اهمیتی نمیداد.

_ اگه تو با جونگین بهم بزنی، چه اتفاقی بینتون میوفته؟

بنظر میرسید پسر کوچیکتر نمیتونه اون لحظه جوابشو بده، فقط به ملافه سفید تخت خیره بود و به سوال بکهیون فکر میکرد.
اون چیزی بود که خیلی راجبش نگرانی داشت.

= نمیدونم... فقط امیدوارم هیچوقت بهم نزنیم. تو چی؟ اگه با داییت بهم بزنی، چی میشه؟ چیکار میکنی؟

وقتی پوشیدن لباساش تموم شد، کنار کیونگسو جا گرفت و به حرفش فکر کرد.

_ نمیدونم... راستش ما خیلی همدیگه رو دوست داریم و مطمئنم هیچوقت بهم نمیزنیم.

= واقعا؟

_ آره، باور دارم اگه راجب مشکلاتمون باهم حرف بزنیم همه چیز حل میشه. پس اگه مشکلی سراغمون اومد، به جای اینکه ازش فرار کنیم، ترجیح میدیم باهم صحبت کنیم.