Ngayon ang nakatakdang Christmas Tree lighting sa malacañang and as the president's child, kailangan mong sumama.
"Dad, kailangan ba talagang sumama pa ako? Hindi ba pwedeng maiwan na lang ako? Kasama ko naman si kuya Simon." Sabi mo. "Bunso, sasama ako." Sabi ng kuya mo. "How about kuya Vincent?" You asked. "I'm coming too." He said. "Oh, si kuya Sandro. Siguro naman hindi ka na sasama kuya." Sabi mo. "Yeah. Hindi. Hindi ako sasama." Panimula niya. "Oh, bingo! May kasama na akong maiiwan." Saad mo. "Yeah but I have a program to attend to." Sabi ng kuya mo. "So paano yun? Maiiwan talaga akong mag- isa?" Sabi mo sa sarili mo. Lumapit sayo ang daddy niyo.
"Pwede ka bang sumama, anak? Para kay daddy?" He asked. "Ah, dad, pwede po bang wag na lang?" Pakiusap mo. Nilapitan ka ng panganay mong kapatid. "Ading ko, sumama ka na. Susunod naman ako." Sabi niya sayo. "Sige po. Paps, bihis lang po ako." Saad mo.
Winelcome kayo ng emcee. "Please welcome, the president of the republic of the Philippines, His Excellency Mr. Ferdinand R. Marcos, Jr, the first lady Mrs. Liza A. Marcos, the presidential sons starting up with the first district representative of Ilocos Norte and senior deputy majority leader of the house of representatives, Mr. Ferdinand Alexander A. Marcos, The CEO, Mr. Joseph Simon Marcos, The Engineer, Mr. William Vincent Marcos, and the Unica hija, Miss Francheska Louise Marcos." Aniya. Nagpalakpakan ang mga taong naroon.
After the fireworks display, nakita mo ang kuya Sandro mong nakaakbay sa ate Faith mo.

Nakita iyon ng kapatid mo at Ng girlfriend niya.
"Cheska!" Saad nilang dalawa. "Kuya? Ate? Do you need anything?" You asked them. "Inggit ka na naman sa amin ng ate mo?" Tanong ng kuya mo. Hindi ka umimik. "Halika nga rito." Tawag sayo ng girlfriend niya. "What is it ate?" You asked her. "Dito ka na sa gitna." Sabi ng ate Faith mo. "Wag na ate, okay lang. Navideo ko naman yung fireworks kanina." Saad mo. "Eh bakit may pa- sana all ka?" Your brother asked you. "Wala akong ibang maisip na caption kuya. Kaya yun na lang. Yun yung unang sumagi sa isip ko e." Saad mo. "Alam mo, wag ka nang maarte. Halika na. Captionan mo to. Ikaw muna ang baby namin habang wala pa kaming baby ng ate mo." Sabi ng kuya mo. "Ano pa nga bang magagawa ko? Sige na, sige na, kuya." Sabi mo. "Parang napipilitan ka pa ah. Halika na dali." Aniya. Naglitrato kayong tatlo.
"O, happy ka na?" Your brother asked you. "Ikaw talaga kuya. Sige. Marami pa akong gagawin." Sabi mo. Tumakbo ka sa garden. Sinundan ka ng mga kapatid mo. "At ano namang gagawin mo rito sa garden, ha?" Tanong ng kuya mong si Simon.
"Magpapahangin kuya, bakit? Bawal?" Pabiro mong tanong. "Napakadaming tao oh. Wag ka munang magpahangin jan. Wala kang kasama." Sabi naman ng kuya mong si Vincent. "Oh c'mon manong Vincent. I'm old enough. I'm 20. Let me be." Sabi mo sa kanya. "E ano naman kung 20 ka na? Baby ka pa rin namin. Kaya sa ayaw mo't sa gusto, babalik ka roon kila mom at paps." Pangaral naman sayo ng panganay mong kapatid na si Sandro. "Kuya naman eh. Doon ka na sa girlfriend mo. Mamaya hanapin ka nu'n." Pangangatwiran mo. Nagulat ka nang may marinig lang ibang boses mula sa likuran. "Nagpaalam naman siya bago siya umalis para sundan ka." Sabi ng ate Faith mo. Napaharap ka bigla sa likuran mo. "Ate Faith? A- anong- anong ginagawa mo rito?" Tanong mo bigla. "Sinundan kayong magkakapatid. Sinabi sa akin ng mom niyo na sundan ko kayo at baka raw magkasagutan kayong apat." Saad niya. "Magpapahangin lang naman ako e. Hindi naman ako gagawa ng ikakapahamak ko." Sabi mo. "Ading ko, bumalik ka na lang doon. Please." Pakiusap ng kuya mo sayo."Hays. Fine. Tara na nga po." Sabi mo.
YOU ARE READING
PANANAW NG ISANG TAGASUPORTA (A Supporter's Point of View - Book 2)
FanfictionA Point of View of a supporter from afar. P.S. This is all made out of the writer's imagination. This is not real. This is all in an alternative universe. These are some of my what if's. A Ferdinand Alexander Araneta Marcos III Fanfiction. HEXALOGY...