A Point of View of a supporter from afar.
P.S. This is all made out of the writer's imagination. This is not real. This is all in an alternative universe. These are some of my what if's.
A Ferdinand Alexander Araneta Marcos III Fanfiction.
HEXALOGY...
Five weeks ago, naaksidente ang kuya Sandro mo at nabagok ang kanyang ulo dahilan para siya ay ma- coma. Ikaw ang nakatokang magbantay ngayon sa ospital kasama ng girlfriend niya.
"Dok, wala pa po bang kasiguraduhan kung kailan magigising si Sandro?" Tanong ng ate Faith mo sa doktor. "Sa ngayon, hindi pa tayo sigurado. His vital signs are stable though. Well, nagrerespond naman ang katawan niya sa mga tinuturok naming gamot sa kanya. Sa ngayon, ipagdasal niyo na lang na magising na siya." Sabi ng doktor. Bigla kang napatayo at napalapit sa doktor at nagtanong. "Pero dok diba.... Diba dok... Diba makakasama pa naman namin siya ng.... Ng matagal, diba dok?" Halos humahagulgol ka habang magsasalita. "Cheska, calm down. Everything will be fine." Pagpapakalma ng ate Faith mo sayo. "Ate, natatakot ako... Natatakot ako na baka paggising ni kuya... Baka paggising ni kuya hindi na niya tayo maalala." Umiiyak mong saad. "Wag mong sasabihin yan. Hindi mangyayari yan. Tandaan mo yan." Sabi ng ate Faith mo. "Pero ate, its been five weeks... Hanggang ngayon... Ate hanggang ngayon wala pa ring kasiguraduhan kung gigising pa ba siya. Its been a month and a week. Ate.... Nawawalan na ako ng pag- asang makasama pa ang kuya ko nang mas matagal." Halos nanghihina mong sabi kakaiyak. "Cheska, wag ka nang umiyak. Matapang ka di ba? Matapang ang baby girl namin e. Gusto mo ba na hindi ka makita ng kuya mo paggising niya dahil sa kaiiyak mo?" Sabi ng ate Faith mo sayo. Agad kang umiling. "Oh, tahan na. Gigising ang kuya mo. Hindi niya tayo iiwan. Araw araw mo siyang kausapin para maramdaman niyang nandiyan ka pa rin at naghihintay sa kanyang paggising, okay?" Saad ng ate Faith mo. Agad kang tumango. Nilapitan mo ang kuya Sandro mo at hinawakan mo ang kanyang kamay.
"Kuya wake up na. Kuya, kuya hindi mo naman kami iiwan diba? Kuya gising na. Miss ka na namin. Kuya alam mo, gustung gusto ka na naming makasama. Kuya wake up na." Animo. "Adi, ang dami dami pa nating pangarap diba? We will get married di ba? Paano naman tayo magpapakasal kung ganyan?" Sabi ng ate Faith mo sa kanya.
Another week passed but your brother isn't awake yet. Araw araw mong pinagdadasal na sana magising na siya. At sana sa paggising niya, makaalala pa siya. Wag naman sana siyang magkaroon ng post - traumatic amnesia.
"Ate natatakot ako." Sabi mo sa girlfriend ng kuya Sandro mo. "Natatakot? Bakit ka naman matatakot? At saan ka naman matatakot?" She asked. "Ate I did some research and there is a possibility na magkaroon ng post- traumatic amnesia si kuya. Ate hindi kita tinatakot, ha. Nagsasabi lang ako ng totoo." Animo. Biglang natakot ang nobya ng kuya mo. "Cheska, sabihin mong nagbibiro ka lang. Nagbibiro ka lang naman, diba?" Sabi niya sayo. Umiling ka at ipinakita mo ang na- research mo.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Nagulat siya nang mabasa niya yon. Agad siyang naiyak at isinauli niya ang cellphone mo sayo.
"Cheska... Cheska... Tell me that is not true..... Hindi naman magkakaamnesia ang kuya mo diba? Hindi naman tayo makakalimutan ng kuya mo diba? Hindi naman niya tayo—."
