PANANAW NG ISANG TAGASUPORTA (A Supporter's Point of View - Book 2)

POV 163 - YOU ARE MOVING ON FROM YOUR PAST

Isang taon na ang nakakalipas mula noong maghiwalay kayo ni Lucas. You are still in the process of accepting what happened to your baby. Hindi mo lubos maisip na magagawa ka niyang iwan sa ere at hindi panindigan. You broke down when you had miscarriage. Sinisisi mo ang sarili mo dahil pakiramdam mo hindi ka naging sapat kaya ka niya iniwan.

Gabi gabi kang umiiyak at gabi gabi mo ring sinasaktan ang sarili mo dahil pakiramdam mo ang tanga tanga mo dahil nagmahal at nagkagusto ka sa maling tao. Naririnig ng kuya Sandro mo ang iyong paghikbi mula sa kabilang silid. Naririnig din niyang kinakausap mo ang iyong sarili.

"Ang tanga tanga ko sa part na nagkagusto ako sa lalaking inakala kong kayang suklian ang pagmamahal na ibinibigay ko sa kanya. Dapat pala nag- ingat ako at hiindi agad agad na nagtiwala sa kanya. Kung 'di ba naman ako nagpadala sa emosyon ko hindi sana ako nasasaktan ngayon. Siguro nga tama yung sinasabi ng iba na kapag matalino ka academically, bobo ka pagdating sa pag- ibig. Pero imposible kasi si kuya Sandro masaya naman sa lovelife niya tapos matalino. Nasaan ang hustisya? Kapatid ko ba talaga 'yon? O ampon lang ako? Balang araw makakamove on din ako. Balang araw, makakalimutan ko rin lahat ng sakit na nararamdaman ko ngayon. Ayokong maging bitter dahil lang iniwan ako nung walangh*y*ng g*g*ng Lucas na yun. Mapapasabi na lang ako sa kanya ng, "Thank you, next." Balang araw makakalimutan ko rin lahat ng mga sakit na ibinigay niya sa akin. Kasi na- realize ko na hindi mo naman masusukat ang sa isang tao base dun sa simpleng pinagdaanan ninyo o simpleng relationship o kung anuman ang namamagitan sa inyo kung meron man. Nasusukat yun kung paano mo dadalhin ang sarili mo. Kung paano mo bibitawan yung mga hindi para sayo, kasi kapag dumating yung moment na binitawan mo na yung mga yun, doon mo lang mari- realize na ang ganda nung mga nakalaan para sayo. Tsaka hindi mo rin masusukat yung pagmamahal mo roon sa tao base sa sakit na naramdaman mo. Kundi roon sa magandang naranasan mo." Sabi mo sa sarili mo. Bigla mong narinig na kumakatok ang mga kapatid mo mula sa labas ng kwarto mo. Nagsalita ang kuya mong si Sandro. "Ading ko, sinong kinakausap mo? Ayos ka lang ba?" He asked you from the outside. "Yes kuya, sorry I'm just listening to Ariana Grande's Thank You, Next. And it perfectly fits on what I'm going through right now. Hehe. No need to worry about, bros, everything is fine."  Sabi mo. "Mukhang nasa proseso ka na ng pagmu- move on, ah. Halata namang unti- unti ka nang sumasaya. Unti- unti mo na yata siyang nakakalimutan." Ani kuya Simon mo. "Slowly but surely kuya. Ayokong madaliin. Ayokong ipilit kung alam kong hindi ko pa kaya. Hehe." Sabi mo sa kanilang tatlo. "You deserve a treat for that then. Ang tagal naming hinintay na makamove- on ka, eh." Sabi naman ng kuya mong si Vincent. "What treat are you giving me, kuyas?" You  asked them. "You want a milk tea or something else?" Sabi ng kuya Sandro mo. "Tara milk tea kuya. Treat ko. Palagi niyo na lang akong nililibre eh. Hayaan niyo naman akong makabawi." Sabi mo sa kanila. "Okay, okay. Sige na. Payag na kami." Sabi nilang tatlo.

Nilibre mo sila ng happy cup milk tea. 

You ordered 1 Cookies and Cream, 1 Dark Chocolate, 1 Black Forest, and 1 Choco Loco.

"Halos puro chocolate lahat ng inorder mo, bunso. Hindi ka ba nagsasawa sa ganyan?" Your kuya Vincent asked you. "Nope kuya. Masarap naman to eh. Haha. Hindi nakakasawa. Parang yung taong paborito ko. Hindi nakakasawa." Sabi mo sa kuya Vinny mo. Habang umiinom kayo ng milk tea, naalala mo bigla ang  ilang araw na pagsama ng kuya mong si Vinny sa tito ninyong si Ginoong Martin Romualdez.

"Kuya, naisip ko lang, tutal lately sumasama ka naman kay tito Martin sa House of Representatives, may gusto san akong malaman at itanong sayo kuya."  Sabi mo. "Ano yun?" He asked you. "May plano ka rin bang sumunod sa yapak ni Kuya Alexander?" You suddenly asked him. "Wala pa naman sa isip ko yung mga  ganyang bagay. I enjoy being the presidential son. I don't think I'm ready to take a chance to be in politics like Lolo Tito Martin, Dad, Tita Imee Kuya Matt, and our other family members na nalinya sa Politics." Sabi niya sayo. "Bakit kuya? Ayaw mo ba?" Tanong mo sa kanya. "Hindi naman sa ayoko. Parang feeling ko lang na hindi pa ako ready, ay hindi pa ako sure I should say." Sabi niya sayo. "Ikaw kuya Alexander, kung halimbawa, halimbawa lang naman ano. Hindi ko naman sinasabing mangyayari to sa future pero... Kung halimbawang magdecide si ate Faith na patigilin ka sa politics which is I think hindi naman niya gagawin pero kung sakali nang gawin niya halimbawa isang araw sabihin niyang tama na yang pagsisilbi mo sa mga kakailyan natin, papayag ka?" Tanong mo sa panganay mong kapatid. "Well, kung halimbawang patigilin na ako ng ate niyo, papayag ako. Matagal ko nang naisip yan. Handa akong isakripisyo ang political career ko para lang makasama ang ate niyo." Sagot ng kuya Sandro mo. "Kuya, matagal mo na ba yang pinag- isipan?" You asked. "Yeah. Matagal na. Nung nagsimula ang term ko as congressman, napag- isipan ko na yan. We are not getting any younger naman so I prepared myself for that question. Alam niyo nagpa- plano na nga akong magpropose sa ate niyo e. Naghihintay lang ako ng tamang timing." Sabi ng kuya Sandro mo. "Ay grabe nga naman yun kuya. At some point kinilig ako ng very light lang naman." Sabi mo. "Wala na kinilig na yung bunso natin. Kabahan na kayo kapag ito nagka- lovelife." Ani kuya Simon mo. "Baka may manliligaw na nga yan hindi lang yan nagsasabi kasi malalagot sa ating lima yung lalaki." Sabi naman ng kuya mong si Vincent. "Natatakot tong magsabi kasi natatakot tong mapagalitan." Sabi ng kuya Sandro mo. "Inaasar niyo na naman ako mga kuya. Naalala niyo nung isang araw, pinagalitan tayo kasi nagkapikunan tayong apat dahil kay kuya Simon? O tapos nung nalaman ni mommy pinatulog niya si Kuya Simon sa guest room ng one week? Ang lala non." Sabi mo. "Pinaalala mo pa talaga. Baka may mas ilalala pa yan." Sabi ng kuya Simon mo. "Mag ingat ka sa mga sinasabi mo kuya. Baka magkatotoo yan. Mahirap na, kuya. Sisisihin mo pa kami." Animo. "Sige okay lang yan. Siguro naman pwede na tayonu umalis dito, oo. Baka kanina pa nila tayo hinahanap." Sabi ng kuya mong si Simon. "Halla oo nga. Delikado na tayo. Tara na umuwi na tayo." Animo.

Agad kayong nagmadaling umuwi.

Pagdating niyo ay kinausap kayo ng mga magulang niyo.

"Where have you been?" Tanong ng daddy niyo. "Ah sa Happy Cup po. Nagmerienda lang po kami ng milk tea. I treated my brothers." Sabi mo. "You treated your brothers? Anak sila dapat ang nanlilibre sayo. Sila pa ang nagpalibre?" Sabi ng mommy mo sayo. "Mom, hindi po sila nagpalibre." Animo. "Eh bakit mo sila nilibre kung hindi sila nagpalibre anak?" Tanong niya sayo.  "It was my choice. Sabi po nila sa akin kanina, I deserve a treat dahil unti- unti na akong nakakamove- on. Kaya po sabi nila sa akin itre- treat nila ako ng kung anong gusto ko. Sabi ko po milk tea. Tapos po sabi nila, itri- treat nila ako ng milk tea but then I protested. I told them that it's on me instead so pinagbigyan naman po nila ako." Paliwanag mo sa mommy niyo. "Sorry mga anak. I thought you asked your sister for a treat. Yun pala she volunteered. My bad." Aniya. "O siya, magpahinga na kayo sa taas. Sana next time kasama na kami ng dad niyo na mailibre." Biro ng mommy niyo sa inyong apat.