A/N: ⚠️ Warning! ⚠️ This chapter contains contents about self harm, depression and violence including suicidal scenes. Read at your own risk!!
Ilang gabi ka nang puyat at walang maayos na tulog. Napanaginipan mong may kumidnap at papatay sayo dahil gusto niyang maagaw sayo si Sandro.
(In your dreams)
"Hindi ka talaga mahal ni Sandro! Minahal ka lang niya dahil sa awa. Wala siyang nararamdamang pagmamahal para sa'yo. Kahit kailan, hindi ka niya minahal at hindi ka niya mamahalin. Sa tingin mo, darating siya para iligtas ka? Hindi, Alexandria! Hindi siya darating dahil wala siyang pakialam sayo. Walang nagmamahal sayo. Hahaha. Dapat ka nang mamatay. HAHA. Dapat ka nang mawala kasi wala nang nagmamahal sayo. Hindi ka na nila mahal." Sabi sayo ng babaeng kumidnap sayo. Sumagot ka naman sa kanya. "Hindi yan totoo! Sinisiraan mo lang kami! H*y*p ka! W*l*ngh*y* ka! Pakawalan mo ko! Wala kang awa! Alam kong mabuti kang tao. Nagpapaapekto ka lang sa sarili mong insecurities kaya mo to ginagawa. Pakawalan mo na ako!!" Sabi mo. Bigla niyang itinutok sa ulo mo ang hawak niyang baril. "Oras na para mawala ka sa mundong to!" Aniya. Ipuputok na sana niya ang baril nang bigla kang sumigaw.
"Waaaaaaaag!" Sigaw mo. Sandro heard your scream. He woke you up.
"Adi!!! Adi wake up!!! Adi! What happened?! Adi!!!" Sabi niya sayo habang niyuyugyog ka niya.
Bigla kang napabalikwas sa kama at bumangon habang umiiyak.
"Adi!!" Sabi mo sa kanya habang patuloy ang pag- agos ng luha mula sa iyong mga mata. He caressed your hair and he wiped the tears continually streaming down your face. "What happened?" He asked you. "Adi, you love me, right?" You asked him. "Yes." He answered. "Adi!! Don't leave me please." Pakikiusap mo. Bigla siyang naguluhan sa sinabi mo. "Of course I won't. Why? What did you dreamt of?" He asked you. "I... I dreamt of me." Panimula mo. "And? What happened to you in your dreams?" He asked out of curiosity. "Someone kidnapped me and she's... She is planning to k*ll me. Papatayin niya ako Sandro. Papatayin niya—".
Hindi mo natapos ang sinasabi mo dahil niyakap ka niya nang mahigpit. At sinubukan ka niyang patahanin sa pag- iyak.
"Ssh, ssh. Tahan na. Nandito ako, okay. Hangga't nandito ako, hindi ko hahayaang may manakit sayo o may mangyaring masama sayo. Okay?" Pagpapakalma niya sayo habang hinahagod niya ang iyong likuran. "Everything will be fine. Trust me." Dagdag niya pa. "I'm... I'm sc... scared, adi.... Adi natatakot ako..... Adi baka magkatotoo yung napanaginipan ko. Baka mamaya sumugod dito yung babae sa panaginip ko at dukutin ako tapos... Tapos.... Tapos..... Papa— papatayin.... Papatayin niya ako... Papatayin niya ako Sandro. Papatayin niya—." Nanginginig ang boses mo habang binabanggit ang mga salitang yaon. Bago mo pa matapos ang sasabihin mo, niyakap ka niya nang mas mahigpit. "No! Whoever that girl is, she will never succeed in her plan of k*ll*ng you. I will never allow that to happen. Ako ang makakalaban niya. Okay? Ako ang unang papatay sa kanya." Sabi niya sayo tsaka ka niya kinuhanan ng tubig.
"Drink water first. Sedative." Sabi niya sayo sabay abot sayo ng isang basong tubig. Agad mong kinuha iyon mula sa kanya. "Thank you, adi." Saad mo. You immediately drank the glass of water that he gave you. Pagkatapos mong uminom ng tubig, ipinatong mo ang baso sa side table na nasa kwarto mo.
"Adi, samahan mo 'ko. Ayokong matulog dito mag- isa please." Sabi mo kay Sandro. Agad ka niyang kinausap. "I will never leave you. That will never happen. Remember that." Sabi niya. Tinabihan ka niya sa kama.

YOU ARE READING
PANANAW NG ISANG TAGASUPORTA (A Supporter's Point of View - Book 2)
FanficA Point of View of a supporter from afar. P.S. This is all made out of the writer's imagination. This is not real. This is all in an alternative universe. These are some of my what if's. A Ferdinand Alexander Araneta Marcos III Fanfiction. HEXALOGY...