A Point of View of a supporter from afar.
P.S. This is all made out of the writer's imagination. This is not real. This is all in an alternative universe. These are some of my what if's.
A Ferdinand Alexander Araneta Marcos III Fanfiction.
HEXALOGY...
Cheska, Sandro's sister, messaged you and told you that they are planning to surprise their brother on his birthday.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kinausap mo si Sandro at tinanong kung anong plano niya bukas.
"Adi anong plano mo bukas?" Sabi mo. "What? I'll accompany you in Philsports Arena. You'll watch the match of Creamline against PLDT right?" He answered. Agad kang tumango. "Yun lang ba?" Animo. "Yeah. Why? Do you have something else to do?" He asked. "Yes, I'm sorry. I won't be able to make it tomorrow." Saad mo. "Why? Did something happen?" He asked. "Actually, I have something more important to attend to. Sorry." Sabi mo sa kanya. "More important than my birthday?" Sabi niya sayo. "More important than your— wait. Birthday? Birthday mo? Kailan?" Maang maangan mong tanong sa kanya. Napayuko siya saka sumagot. "Bukas. Bukas ang birthday ko, adi." Malungkot niyang sabi sayo. "Bukas na ba yun? Sorry adi hindi kita masasamahang mag- celebrate ng birthday mo this year. Sobrang biglaan kasi yung lakad ko bukas." Sabi mo. " Sinong kasama mo?" Aniya. "Wala love. Biglaan ka—."
Hindi mo naituloy ang sasabihin mo nang bigla siyang magsalita.
"Wala?! Sasamahan na kita—. "
Hindi mo siya pinatapos magsalita. "Wag! Hindi pwede!" Sabi mo. Nagulat siya dahil sa sigaw mo. "Bakit? Bakit ka sumisigaw? Bakit hindi kita pwedeng samahan? May nagawa ba ako?" Sunud sunod na tanong niya sayo. "Sorry. Nabigla lang ako. Sorry adi hindi ka talaga pwedeng sumama. Baka mamaya hindi ka makatagal doon. Wag kang mag-alala. Wala ka namang nagawang kasalanan. Babawi ako kinabukasan. Promise." Sabi mo na lang. "Kinabukasan? Hindi ko na birthday kinabukasan, mahal. Paano ka babawi? Baka next year ka na makabawi." Aniya. "Basta adi hindi ka pwedeng sumama. Sorry. Babawi na lang ako, okay? Babawi ako." Animo tsaka mo siya niyakap at hinalikan sa pisngi. "Ano pa nga bang magagawa ko? Nakapagdecide ka na ng gagawin. And I have nothing to do with it." Aniya saka siya sumandal sa sofa. Tumabi ka sa kanya. "Adi, sorry na. Babawi naman ako e. Hindi lang talaga tayo pwedeng magkita bukas. May gagawin ako e. Importante naman yun e. Ha." Sabi mo tsaka ka sumandal sa dibdib niya. Inakbayan ka naman niya at hinalikan sa ulo. He caressed your hair and said, "Sayang naman. Akala ko naman makakasama kita sa birthday ko." Malungkot niyang saad. Bigla kang bumulong. *Whispers* "Kung alam mo lang kung anong plano ko." Pabulong mong sabi. "May sinasabi ka?" He asked."Ah oo, ay wala, wala. Wag mo nang intindihin yun." Animo. "Adi? Bakit nga kasi bawal akong sumama bukas sa appointment mo? Anong problema? May problema ba? May tinatago ka ba?" Sabi niya sayo. "Wala. Wala naman akong dapat at kailangang itago sayo." Sabi mo sa kanya. Sa loob loob mo, nakaramdam ka ng pagkadurog dahil kinailangan mong magsinungaling.
