POV 187- YOU HAD A JAMMING WITH YOUR BANDMATES

24 3 0
                                    

Miyembro ka ng banda sa university kung saan ka nag- aaral. At ngayon ay foundation week ninyo kaya wala kayong klase ng isang linggo. Nag- aya ang mga kabanda mo na mag- jamming.

"Tara, jamming! Ang boring e. Wala na naman tayong magawa." Ani Frank. "Hoy Frank as of papayagan yang si Cheska. Kilala mo naman yung mga kuya niyan. Masyadong strikto. Daig pa nila ang mga magulang nila sa paghihigpit sa kanya." Saad naman ni Cassandra. "Ganoon ba sila kahigpit? Paano kapag gusto mong lumabas with friends? Pinapayagan ka ba nila?" Tanong ni Andrew, isa mo pang band mate. "Pinapayagan naman, pero bihira. Tsaka may curfew. Dapat makauwi na ako before 7pm." Animo. "Kapag halimbawa nagkayayaang mag- overnight, sumasama ka?" Tanong ni Amber. "Usually, no. Hindi nila ako pinapayagang mag- overnight. Maliban na lang kung kasama ko silang tatlo." Sagot mo. "Ibang klase ka. Ngayon lang ako nakakilala ng babaeng kung itrato parang nung sinaunang panahon. May curfew, may chaperon kapag lumalabas, parang baby." Sabi ni Vanessa. "E kasi nga unica hija nila yan. Unica hija ng buong angkan. Kaya ganyan nila itrato. Tara, kanya tayo." Aya ni Benedict. "Ano namang kakantahin natin?" Sabi mo. "Kabisado mo yung more than words ng extreme diba?" Sabi ni Baron. "Oo." Sagot mo. "Kantahin mo tutugtugin namin." Sabi ni Robin.

Kinanta mo ang awiting More Than Words na awitin ng bandang Extreme na sumikat noong 1990.

"🎤Saying I love you is not the words I want to hear from you.🎤." Panimula mo sa pagkanta. "Ang ganda talaga ng boses nito kahit kailan. Asaan ang hustisya?" Sabi ng mga kabanda mo. Nagpatuloy ka sa pagkanta. "Teka Cheska. Anong taon ka nga uli ipinanganak?" Tanong ni Kimberly. "2008, bakit?" Sabi mo. "Alam mo bang 1990 sumikat yan?" Sabi ni Patricia. "Oo." Sabi mo sa kanya. "Bakit mo alam?" Tanong ni Kimberly. "My aunt is the singer of the family." Sabi mo. "Ha? Sino roon? Tatlo sila e." Sabi ni Jessica. "Si tita Irene." Sabi mo. "Paano mo nasabi?" Tanong ni Cassy. "According to them, si tita Irene ang wedding singer noong kasal nina paps." Sabi mo.

Nagrequest silang kantahin mo ang awiting Habang Buhay ni Sarah Geronimo Guidicelli.

Pagkatapos mong kumanta, medyo naiyak ka.

"Halla, bat ka naiyak?" Sabi ni Mariella. "Nakakaiyak kasi yung kanta." Sagot mo. "Parang hindi naman." Ani Kimberly. "Para sa'yo, pero sa'kin, oo!" Sabi mo. "Baka magkapikunan pa kayong dalawa. Tama na yan." Sabi ni Jessica. "Wow, akala mo naman hindi ka pikon. Pikon ka rin naman ah."Ani Cassandra. "Bakit? Sinabi ko bang hindi?" Sagot ni Jessica. "Hoy tumigil na nga kayong dalawa. Nakakahiya kay Cheska. Tsaka andito tayo para mag- jamming. Hindi para magkapikunan at magbardagulan. Wala na bang next song?" Tanong ni Kristel. "Ano pa bang alam mong kanta?" Tanong ni Jasper. " Himig ng puso." Sabi mo.


"Memorize mo ba?" Tanong ni Charles. "Medyo." Sagot mo. "Sige try natin." Sabi ni Hannah. Kinanta mo naman iyon agad.

"Ang galing, ang bilis matuto. Sana all. Ibang klase ka pumick- up." Sabi nila. "Anong 'sana all?' Tumigil ka nga." Sabi mo. "Bakit? May masama ba sa sinabi namin?" Tanong ni Hannah. "Oo nga. Wala naman yata kaming sinasabing hindi maganda." Depensa ni Katherine. "Sinabi ko bang meron?" Sabi mo. "Kumanta ka na nga ulit. Yung Sansinukob, Salamat naman." Request ni Amethyst. Bigla kang napangiti. "Napangiti ka riyan, popster ka ba?" Sabi ni Danica. "Hindi mo alam?" Sabi mo."Na ano?" Sabi ni Danica. "O hindi mo nga alam." Sabi mo tsaka ka nagsimulang kumanta ng Sansinukob Salamat.

Habang nagja- jamming kayo, napahinto kayo nang biglang lumapit ang teacher niyo sa inyo at sinabing magkakaroon kayo ng intermission number sa darating na culminating activity.

"Mga anak, maghanda kayo ng at least five songs or more na kakantahin niyo. Kakanta kayo sa culminating activity sa Saturday." Sabi ni sir Garcia. "Oh, okay sir. Sige po." Sbau niyong lahat.

Nagperform kayo nung culminating activity sa foundation week ng paaralan ninyo. Nanood ang buong pamilya mo at binati mo silang lahat.

"Gusto kong batiin ang buong pamilya ko na nandito ngayon para suportahan ako. Hindi ko naman alam na pina- cancel nila lahat ng mga importante nilang lakad para lang dito. Natatakot nga akong magkamali kasi natatakot akong mapahiya. Imagine, the president, the first lady, the senior deputy majority leader is here with us today. Siyempre kasama rin sina kuya Simon na CEO at kuya Vinny na Engineer. So paano yon? Nakakahiyang mapahiya ang bunso nila sa buong university. Huhu." Sabi mo. Biglang umakyat ang mga kapatid mo sa entablado. "Kuya! Why did you go up here onstage?" Tanong mo. "To give you..." Panimula ng kuya mong si Sandro. "A hug." They said in chorus. Tsaka ka nila niyakap nang mahigpit. "Nakaka- touch naman. Hahaha." Natatawa mong sabi. "We are so proud of you." Sabi ng kuya mong si Simon. "Kuya, bakit naman nandito kayong lahat? Kasama niyo pa sina tita Imee, tita Irene, tita Aimee, yung mga pinsan natin, yung mga pamangkin natin. Bakit nandito kayo lahat?" Sabi mo habang naiiyak. "Because we wanna make you feel safe. We wanna cheer you up." Sabi ng kuya Sandro mo. "Pero kuya, busy kayong lahat. Maiintindihan ko naman kung hindi niyo ako mapapanood magperform." Sabi mo. "Hindi naman namin pwedeng palampasin ang performance ng bunso namin. Minsan lang to. Kaya nandito kaming lahat para suportahan ka." Sabi ng kuya Simon mo. "But you don't have to kuya. Sapat na sa'kin ang 'good luck' o 'break a leg' sa text mula sa inyo. Kahit hindi na kayo magpakita personally." Sabi mo. "Tingin mo, papayag kami?" Sabi ng kuya Vincent mo. "Nope." You answered. "That's why we're here." Sabi ng kuya Sandro mo sayo. "Thank you kuya. Where are you going after this, then?" You asked. "We're taking you out for dinner." Sagot ng kuya Simon mo. "Ah, kuya?" Tawag mo sa kanila. "Yes?" They answered in chorus. "Thank you. I love you three." Sabi mo sa kanilang tatlo. Bigla ka naman nilang niyakap.

"Water?" Sabi ng kuya Sandro mo. "Thank you kuya." Sagot mo. Bumaba ka sa stage at pumunta sa VIP seats para sa pamilya mo. "Mom, paps, tita, tito, mga pinsan, mama Meldy." Bati mo sa buong angkan. "Congratulations bunso! Good job! Napakagaling, napakahusay, may pinagmanahan." Sabi ng pinsan niyong si Borgy. "Kanino kaya?" Sabi ng pinsan niyong si attorney Michael. "Baka kay tita Irene." Sabi ng pinsan niyong si Governor Matthew. "Ay kay tita Irene kaagad? Di ba pwedeng kay paps muna kuya?" Sabi mo. "Oo nga naman, Matt." Sabi ni tita Irene niyo. "Tsaka kumakanta rin si Bonget. Mga kanta ng The Beatles ang kinakanta niya." Singit ng tita niyong si Imee. "Old soul kaya ako kuya. I mean, mostly ang mga kinakanta ko nga kanta nung 70s, 80s, 90s. E anong taon ako pinanganak 2000s. O lahat ng mga kabanda ko nagtaka bakit daw alam ko yung more than words eh 1990 sumikat yon. Sige nga kuya." Sabi mo kay Governor Matthew. "Alam mo ikaw, kaysa mang- asar ka na naman, magbuhat ka ng pamangkin mo. Eto si Xio. Buhatin mo natutulog. Tulungan mo ang ate Cara mo o kung ayaw mo, o si Mia. Ayan si Mia buhatin mo si Mia." Sabi ng tita Aimee niyo. "Hahaha. Kawawang kapre. Napagsabihan na naman ng tita. Bully kasi." Animo habang natatawa. "Bunso?" Tawag sayo ng tita Imee mo. "Yes tita?" Sagot mo. "Magbihis ka. Pawis na pawis ka na. Tapos mamaya pagdating niyo, kumain ka at bumawi ka ng tulog, ha. Ilang araw kang late na kung umuwi dahil sa rehearsal niyo." Sabi ng tita Imee mo sa'yo. "Sige po. Thank you tita." Sabi mo. Pagkagaling niyo sa venue, agad kang umakyat sa iyong silid at nagpahinga.

PANANAW NG ISANG TAGASUPORTA (A Supporter's Point of View - Book 2)Where stories live. Discover now