Aattend ka ng kasal ng kaibigan mo. Pinayagan ka ng mga magulang mong umattend ng kasal pero Isinama mo ang jowa mong si Sandro para mas maging kampante silang hindi ka mapapahamak.
"Kahit kailan talaga sina mommy walang katiwa- tiwala sa akin. Kailangan kapag umattend ako sa kasal kasama ka." Sabi mo habang nasa loob kayo ng kotse at bumibiyahe papunta sa simbahan. "Why? You don't like me to accompany you there?" Tanong niya sayo. "Hindi naman sa ayoko. Hindi ko lang sila maintindihan. Like hello?! For Pete's sake. I'm 25 tapos kung itrato nila parang 16. Napakatanda ko na para alagaan ng ganoon." Sabi mo. "Ayaw ka lang nilang nasasaktan o natatakot lang silang baka may masamang mangyari sayo habang wala sila sa tabi mo. Kaya grabe ang pag- iingat nila pagdating sayo. Mahal na mahal ka nila. *Whispers* Mahal na mahal kita." Aniya. "E mahal na mahal ko rin naman sila ah. Sana naman next time wag nang ganito." Sabi mo kay Sandro.
Habang daldal ka ng daldal, hindi mo namalayang nakarating na kayo sa simbahan.
"Let's go." Sabi niya sabay bukas ng pintuan ng kotse.
Pagdating niyo nagsimula na yung kasal.
Pagkatapos ng kasal, agad kayong kumain.
Habang kumakain kayo, tinawag ka ng host para magbigay ng message sa bagong kasal.
"May I call on the bride's best friend Miss Faith Alexandria Mondragon to give her message to the newlyweds." Saad niya.
"Oh, thank you sa pagpapakilala mo sa akin. Sa mga hindi po nakakakilala sa akin, Faith Alexandria Mondragon po, 25, single." Sabi mo sabay kindat kay Sandro at tsaka ngumiti nang nakakaloko. Agad naman siyang sumimangot sayo. Agad kang nagsalita.
"Ay halla, nakasimangot na yung adi ko. Aayusin ko na. Baka mamaya matinding suyuan ang magaganap. Again, Faith Alexandria Mondragon po, 25, soon to be presidential daughter in law." Saad mo. Hindi naman nakapagpigil si Sandro at agad kang sinundan sa entablado at niyakap mula sa likod. Inagaw niya ang mic mo tsaka siya nagsalita. "Just wanna remind everyone, she's MINE! ONLY MINE." Sabi niya kaya nagulat ang lahat ng mga naroon sa kasal nang nakawan ka ni Sandro ng halik sa pisngi at labi. At tsaka ka niya pinagsalita. "Alam mo ikaw, ang lala mo. Sige na bumalik ka na roon sa upuan mo at magmemessage pa ako sa best friend ko." Sabi mo. "Ayoko, adi. Hihintayin na lang kitang matapos magmessage para sabay tayong bumalik. I love you." Sabi niya sayo. "Bahala ka, I love you too. Sige going back to the main reason why am I here in the first place. The bride had been a friend of mine since college and the last time na nakita namin ang isa't isa ay three years ago pa. Napakasaya ko kasi I've got a chance to see her walk down the aisle. Nung una talaga akala ko prank. Sabi ko pa sa kanya, 'totoo?! Baka mamaya prank lang.' Tapos sabi niya sa'kin, 'May invitation na, paanong prank?' Di talaga ako makapaniwalang ikakasal na siya. Like, hello?! I must say, desurv! Kasi napakabuti niyang tao, anak, kapatid, kaibigan. Sa makakasama niya habang buhay.... Take care of her. Always make her the happiest. Congrats to the both of you. More babies." Sabi mo. Tapos biglang inagaw ng bride ang mic. Sabay sabing, "You're next in line!"
Sumagot ka naman agad. "Agad agad?! Kalma. Congressman at senior deputy majority leader of the house of representatives tong jowa ko. Maraming mga priorities. Matatagalan pa bago mangyari yan." Animo. Kumuha ulit ng mic ang bride at nagsalita. "Malay mo, malapit na hindi mo lang alam."
"Basta congratulations sa inyong dalawa ng asawa mo. Mag- anak kayo ng kambal." Biro mo.
Pagbalik mo sa upuan ninyo ni Sandro, nakaramdam ka ng uhaw. Agad kang humingi ng maiinom.
"Ayun. Pahingi po ng red wine. Dalawa." Sabi mo sa isang server.
Agad namang nilapag sa table ninyo ang dalawang red wine na hiningi mo kanina.
Iinumin mo na sana ang isang red wine na nasa wine glass nang biglang kunin iyon ni Sandro mula sa kamay mo. Tsaka niya yon ininom.
"No! You will not drink this." Sabi niya. "Bakit? Isa lang naman, ah." Sabi mo sa kanya. "Kahit na! Hindi ka naman sanay uminom, eh." Depensa niya. "Minsan lang, ngayon lang. Isa lang, promise. Labyu, adi ko." Sabi mo sa kanya habang nagpapa- cute. Muli niyang kinuha ang isa pang baso ng red wine tsaka niya ininom muli. "I love you more but you are not allowed to drink this. No matter what happen." Aniya. "Alam mo, mahal kita, gwapo ka, pero ang KJ mo. Hindi mo ako mahal." Sabi mo sa kanya. "You really wanna drink huh?" Sabi niya sayo. "Oo, isa lang. Ay hindi. Dalawa pala. Dalawa yung kinuha mo eh." Sabi mo. "Okay sige dalawang baso lang." Sabi niya tsaka inabot sayo ang dalawang baso ng red wine. Dahan dahan mo iyong inubos. "Thank you lalove." Saad mo. "Hmm, you okay na?" Tanong niya. "Nah, di pa ako nakakabawi sayo." Sabi mo sabay halik sa kanya sa labi.
"Thank you, I love you." Sabi mo pagkatapos mo siyang halikan. "Adi?" Tawag niya sayo. "Hmm?" You answered. "I love you." Sabi niya. "I love you more but let me just remind you. Hindi tayo yung ikinasal. Okay? Halikan tayo ng halikan tapos di naman tayo yung ikinasal." Sabi mo sa kanya. "Hahaha. Naiinggit ka ba sa kanila?" Seryosong tanong niya sayo. "Oo." Seryoso mong sagot. "Ah, so gusto mo na ring ikasal?" He asked you. "Oo naman. Pero dapat sayo lang. Kung sa iba, wag na lang." Sagot mo sa kanya. "Antayin mo muna akong magpropose." Bigla niyang sabi. "Bibili muna ako ng singsing." Saad niya pa. Napansin ng best friend mong may sarili na naman kayong mundo ni Sandro kaya tinawag niya kayong dalawa sa harap.
"Ah, ayokong maging KJ pero bes, congressman, halikayong dalawa rito, oo. Dito kayo sa harap. Dali." Agad naman kayong napalingon sa harapan nang marinig iyon.
Agad rin kayong pumunta sa entablado para alamin kung anong meron.
"I'm sorry?" Ani Sandro. "Did you buy your own world?" Tanong ng best friend mo. Kumunot ang noo mo. Sumagot naman si Sandro."Yes." Bigla niyang sabi kaya naman nagulat ka nang marinig mo iyon. Your mouth formed an "o" after hearing Sandro's answer to the question. "Kaya pala parang wala na kayong ibang nakikita at naririnig kanina kundi yung isa't isa." Sabi ng best friend mo. "By the way Athena, congratulations to you and your groom." Sabi ni Sandro. Biglang sumagot si Atlas, ang asawa ni Athena. "Thank you! Take care of my wife's best friend here when we are going back to London in a few weeks." Sabi niya. "No need to remind, brother. I am always doing that anyway." Sagot ni Sandro. "Baka may plano na kayong magpakasal na dalawa ah. Hindi niyo lang sinasabi." Sabi ni Athena. "Meron na. Proposal na lang ang hinihintay ko." Sabi mo. Habang nakatalikod ka at kausap ang best friend mong bride umatras si Sandro at bumitaw sa pagkakahawak sa kamay mo.
Agad ka namang lumingon sa kanya at nagtanong.
"Are you okay?" Tanong mo sa kanya. "Yeah. And I hope I'll still be okay after this." Sabi niya sayo. "After this? What do you mean adi?" You asked him. "Faith Alexandria Mondragon, adi, love, sweetheart, mahal, I love you. Will you allow me to be part of your world for the rest of your life?" Sabi niya sabay bukas ng 12 karat tulips diamond engagement ring.
"Oh my gosh! For real? Halla. Tulipssss! My safe haven. My.... My favorite.... My favorite flower.... Yes! Yes! Yes!!!" Sabi mo habang naiiyak. You sat down para maging magkasingpantay kayong dalawa tsaka mo siya muling hinalikan sa labi. Pagkatapos ay isinuot niya sayo ang singsing. And you hugged each other after he wore the ring on your finger.
Lumapit si Athena sayo tsaka siya bumulong.
"Sabi ko naman sayo di ba? Susunod na kayo. So I guess hindi ko na kailangang ihagis yung bouquet. Iaabot ko na lang. Here you go. Congrats!" Aniya. "Thank you." You whispered.
YOU ARE READING
PANANAW NG ISANG TAGASUPORTA (A Supporter's Point of View - Book 2)
FanfictionA Point of View of a supporter from afar. P.S. This is all made out of the writer's imagination. This is not real. This is all in an alternative universe. These are some of my what if's. A Ferdinand Alexander Araneta Marcos III Fanfiction. HEXALOGY...