Emre Erdem

8.9K 295 11
                                    

Küçekken ne çok hayaller kurarmış insan.Başına geleceklerden habersiz.Her şey tek bir gecede altüst oldu.Babamı kaybettim,hayallerimi kaybettim.En son kendimi kaybettim.Küçükken "abi" dediğim arkadaşımı kaybettim.Şimdi ona ismiyle hitap ediyorum.Aramıza kan girdi.Ben Emre Erdem.Aslan Akbulutun koruması ve eskiden yakın arkadaşı.Babam öldüğünde kimsesiz kaldığımı,artık hayallerimi gerçekleştirmemin zor olacağını düşünmüştüm.Bilmiyordum ki artık hayallerimin kökten silinip atılacağını.

Doktor olmak istiyordum ben.On yaşımda elimde pamuk,ilaç dolaşıyormuşum evde.Hala hatırlıyorum...babam yaralıydı.On yaşında bir çocuk ne anlar yaradan dimi?Ben ilk defa o gün babamın yarasını sardım.Kurşun yarasıydı,kolunu sıyırıp geçmişti.Bir hafta geçti üzerinden,o kadar mutluydum ki.Babamın kolu iyi durumdaydı.Bunu ben yapmıştım dimi?Aslanın yanına gidip anlatmak için çıldırıyordum!

Üç kurşun.Babamın kalbine üç kurşun sıkmıştı.Öldüğünden emin olmak ister gibi...Babam kanlar içinde yatarken ben hiçbir şey yapamamıştım. "Aslan.Gitmemiz gerek." Beni baştan aşağı süzüp ayağa kalktı. "Dolu musun?"  Kafamla onu onaylayıp peşine takıldım.Bu gece büyük şenlik vardı.

Çek tetiğiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin